มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 764

หลัวซิวรู้ดีว่า ในเมื่อเหล่าอัจฉริยะจากแดนศักดิ์สิทธิ์ใหญ่ต่าง ๆ ได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว เช่นนั้นผู้แข็งแกร่งอาวุโสจำนวนไม่น้อยก็ต้องมาด้วยเช่นกัน เพียงแต่เหล่าเฒ่าประหลาดพวกนี้จะหลบซ่อนอยู่ในมุมมืด ไม่ได้เผยตัวตนจริง ๆ ออกมา

จิตฟ้าดิน สามารถดึงดูดใจผู้แข็งแกร่งแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ และการปรากฏตัวของภูตทอง ไม่เพียงแค่เป็นฉนวนชิ้นหนึ่ง ในความเป็นจริงแล้วยังเป็นการแข่งขันครั้งหนึ่งของเหล่าอัจฉริยะรุ่นเยาว์จากแดนศักดิ์สิทธิ์ใหญ่ต่าง ๆ ด้วย

“ผู้แข็งแกร่งเผ่าพันธุ์มารก็มาด้วย!”

ขอบฟ้าอันไกลโพ้น เสียงของอสูรกายดังขึ้นต่อเนื่อง อสูรกายดุร้ายนับร้อยบินตามกันมา ด้านบนต่างก็มีผู้แข็งแกร่งเผ่าพันธุ์มารที่ได้เปลี่ยนรูปลักษณ์เป็นมนุษย์แล้วนั่งอยู่

ในบรรดาเผ่าพันธุ์มาร คนที่แปลงร่างเป็นมนุษย์ได้นั้นต่างมีพลังที่น่าอัศจรรย์ ถึงแม้เผ่าพันธุ์มารจะมีจำนวนไม่มาก แต่กลับสามารถขับขี่อสูรกาย ทำสงครามกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่โลกแสงดาวได้เป็นเวลายาวนานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เผ่าพันธุ์มารนับร้อยไม่ได้เข้ามาในเมือง แต่ร่อนลงที่นนอกเมืองราว ๆ สิบสามลี้ รวมตัวอยู่ด้วยกัน รังสีอันทรงพลังที่รวมตัวกัน ทำให้ผู้คนในเมืองรู้สึกกดดันอย่างมาก

ทันใดนั้น ที่เส้นขอบฟ้าก็มีออร่ามารม้วนขึ้นมา ราชรถบดขยี้โซน เสียงคำรามดังขึ้น ทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

“แม่งเอ้ย เผ่าพันธุ์ปีศาจก็มาเข้าร่วมด้วย?” หลัวซิวมองด้วยแววตาตกตะลึง พูดไปแล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเผ่าพันธุ์ปีศาจ

ในประวัติศาสตร์ของโลกแสงดาว เผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์มารสู้รบกันมาอย่างยาวนาน แต่เผ่าพันธุ์ปีศาจกลับลงมาที่นี่เมื่อราว ๆ หมื่นปีก่อนอย่างกะทันหัน นำหายนะขนาดมหึมามายังโลกแสงดาวด้วย

และหายนะครั้งนี้ ถูกเรียกว่าอุบัติภัยโบราณ ทำให้ไม่ว่าจะเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์หรือเผ่าพันธุ์มาร ต่างก็ต้องสูญเสียผู้แข็งแกร่งจำนวนมาก จนถึงปัจจุบัน การฝึกตนของโลกยุทธ์ก็ไม่อาจหวนคืนความรุ่งเรืองอย่างในอดีตได้อีก

พลังปีศาจที่เข้มข้นบดบังทัศนวิสัย ทำให้หลัวซิวไม่สามารถมองได้อย่างชัดเจนถึงรูปร่างของเผ่าพันธุ์ปีศาจที่อยู่บนราชรถ

ห่างจากเมืองเทียนหัวราวสามสิบหกลี้คือผืนป่ากว้างไร้ที่สิ้นสุด ผืนป่านี้ทอดยาวไปจนถึงจุดแบ่งอาณาเขตระหว่างอาณาจักรตะวันออกและอาณาจักรเหนือ ครอบคลุมพื้นที่หลายร้อยหลายพันลี้