ในเวลาเดียวกัน สายตาของทั้งสองคนก็เปล่งประกายขึ้นมา ซิงหลิงใช้กฎดาราเปลี่ยนเป็นกฎเบญจธาตุ เตรียมที่จะเส้นทางหลอมรวมกฎเบญจธาตุ ฝึกฝนเส้นทางแสงจิตห้าสี
หากสามารถหลอมรวมเทพแห่งเบญจธาตุฟ้าดิน พลังของแสงจิตห้าสีก็จะพุ่งทะยาน ไม่ว่าใครในแดนเดียวกันก็ไม่สามารถสู้เขาได้
ส่วนกุ่ยโยวเดินในเส้นทางกฎร่างยุทธ์ชุบร่างทอง ต้องการภูตอัคคีที่แข็งแกร่งเพื่อชุบร่างเนื้อ ยกระดับแดนร่างยุทธ์
“สองตระกูลมารปีศาจมองด้วยสายตากระหายเช่นนี้ พวกเจ้ายังมีจิตใจโลภในสมบัติของข้าด้วยหรือ?” แววตาของหลัวซิวก็เผยรังสีอาฆาตต่อทั้งสองแล้วเช่นกัน
เมื่อหลัวซิวพูดออกมา ทำให้ซิงหลิงและกุ่ยโยวขมวดคิ้วแน่น ที่ด้านนอกพวกเขาเป็นตัวแทนของแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์,หากเป็นเช่นนั้น ก็คงจะต้องตกเป็นที่นินทาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
และในตอนที่ทั้งสองกำลังลังเลอยู่ว่าจะสู้กับหลัวซิวดีหรือไม่ ลำแสงสีเงินสายหนึ่งก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน พันรอบร่างของหลัวซิวเอาไว้
“เจ้า……”
ซิงหลิงโมโหมาก เห็นในมือของหลัวซิวกำฮู้หยกดำชิ้นหนึ่ง ยกมือขึ้นและปล่อยกฎแสงดาราออกมา
อย่างไรก็ตามการที่เขาเลือกลงมือเวลานี้มันกลับช้าไปเล็กน้อย แสงสีเงินได้ขังหลัวซิวเอาไว้ ในวินาทีนั้นเองที่ร่างนั้นหนีเข้าไปภายในตำหนัก หายไปในทันที
ยันต์ธรรมสุทธิ์ขั้นแปด!
นี่คือฮู้ที่ได้มาหลังจากสังหารเจียงหวูจี้ในตอนนั้น สิ่งที่เรียกว่าธรรมสุทธิ์ ก็คือหนีเข้าไปในความว่างเปล่า ในชั่วพริบตา มันสามารถโบยบินไปได้ไกลถึงสามพันลี้ในความว่างเปล่า
เทียบกับยันต์ทะลุฟ้าขั้นเก้า ยันต์ธรรมสุทธิ์ขั้นแปดนี้ให้ผลลัพธ์ที่ด้อยกว่ามาก แต่ในสถานการณ์ที่จำเป็นต้องหลบหนีนั้นถือว่าไม่ใช่เรื่องยากอะไร
นอกเสียจากมีผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ใช้พลังของกฎคุมขังโซนไว้ จึงจะสามารถจับหลัวซิวให้อยู่ได้
“ให้ตายเถอะ!”
ทุกคนต่างโมโหอย่างมาก ม้วนหยกสีทองนั้นไม่รู้ว่าบันทึกข้อมูลสำคัญใดไว้บ้าง แต่กลับถูกหลัวซิวเอาไปเสียแล้ว
“มีความเป็นไปได้ว่าจะสามารถฝึกตนถึงยอดวิชายิ่งเลิศแห่งแดนนิรันกาล!”
“ไม่แน่ในบันทึกอาจจะมีทักษะการต่อสู้วิชายิ่งเลิศบางอย่างที่แข็งแกร่ง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...