มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 772

ปัง! ปัง! ปัง! ……

หมัดกระบี่เก้าสายโจมตีลงบนม่านแสงสีม่วงทอง กระหน่ำโจมตีจนสั่นไหวอย่างต่อเนื่อง แต่กลับไม่มีร่องรอบของรอยร้าวปรากฏให้เห็น

เห็นได้ชัดว่า เกล็ดสีม่วงแดงนี้ไม่ธรรมดา เกรงว่าต่อให้ผู้แข็งแกร่งระดับ เจ้ายุทธจักรช่วงปลายมา คิดจะทำให้ม่านแสงนั้นแตกออกก็คงยังต้องใช้เวลาอย่างมาก

“ข้าพูดแล้ว เจ้าตายแน่!” มีม่านทิพย์ป้องกันตัว เฟิงเฉิงโจวไม่มีความกลัวใด ๆ

“กระดองเต่านี่แข็งจริงด้วย ลองวิธีนี้ของข้าสักหน่อยเป็นไร?” หลัวซิวสีหน้าไม่เปลี่ยน มือซ้ายปล่อยตราหมัด มือขวากำตราทวยมรณะไว้แน่น

ไม่เพียงเท่านี้ ที่จุดตันเถียนของเขายังมีแสงสีดำและอัสนีโลหิตเปล่งประกายอีกด้วย ทุกการโจมตีต่างรวมทุกอย่างเข้าไป

กระบี่คือกระบี่เสวียนยวน เป็นของขลังชั้นสูงที่เป็นรางวัลจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ พลังอำนาจไม่ด้อยไปกว่าอาวุธขลังชั้นดีเลย

และมีดโลหิตเล่มนั้น ก็คือของขลังดาบรบชั้นยอดได้มาจากการฆ่าเซี๋ยลี่เฟิง

เจ้ายุทธจักรทั่วไปหาได้ยากนักที่จะได้ครอบครองนักยุทธ์ของขลังชั้นยอดสักชิ้น แต่ในมือหลัวซิวกลับมีถึงสองชิ้น ทำให้คนส่วนมากทั้งอิจฉาและริษยาในเวลาเดียวกัน

“น่าเสียดายที่นักรบจื่อโม่ถูกไอ้แก่สารเลวเจ้าดาบปีกเพลิงนั่นแย่งไปเสียได้ ไม่เช่นนั้นข้าคงจะได้สามารถทำลายกระดองเต่าของเจ้าให้แตกได้เป็นแน่”

หลัวซิวยังคงโจมตีอย่างต่อเนื่อง ทำให้ลำแสงสีม่วงทองบนร่างของเฟิงเฉิงโจวยิ่งจืดจางลงเรื่อย ๆ แต่ไม่ว่าอย่างไรในท้ายที่สุดก็ยังไม่ทีท่าว่าจะแตกออก

แต่เฟิงเฉิงโจวก็ไม่ได้รู้สึกดีเท่าไรนัก การโจมตีของหลัวซิวแข็งแกร่งมากถึงระดับใด ต่อให้ถูกแสงทิพย์สีม่วงทองต้านไว้เกือบครึ่ง แต่ตัวเขาเองก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อยจากการโจมตี เสื้อผ้าขาดวิ่น ผมเพร้ากระเซิง เลือดซิบออกจากมุมปาก สภาพดูน่าเวทนาอย่างมาก

“ข้าจะทำให้เจ้าตายทั้งเป็น!” แม้ว่าจะบาดเจ็บ แต่สายตาของเฟิงเฉิงโจวกลับยิ่งดุร้ายขึ้น รังสีอาฆาตก็ยิ่งเพิ่มพูนมากขึ้น

“โฮก!”

และในเวลานี้เอง ด้านนอกของตำหนักเกิดเสียงอึกทึกคึกโครมขึ้น เพียงชั่วครู่ก็เกิดภูเขาสั่นแผ่นดินไหว ตำหนักทั้งตำหนักต่างก็สั่นไหวตามไปด้วย