มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 821

ผู้โดดเดี่ยวทุกคนเป็นผู้ที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง ในตอนนั้นถังอันจึงคิดว่าเขาเป็นคนโดดเดี่ยว ดังนั้นเขาจึงสุภาพและให้เกียรติเขามาก

แต่เมื่อเขากำลังจะปฏิเสธ จู่ ๆ เขาก็คิดได้เขาไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับป่าหินแดงนองแม้แต่น้อย ถ้าเขาสามารถมีคน ๆ หนึ่งที่จะไปกับเขาได้ อาจจะลดเรื่องยุ่งยากได้มากมาย

เมื่อเห็นว่าหลัวซิวไม่พูดอะไร ชายชราร่างผอมอ่อนแอก็ดูเหมือนจะสามารถเห็นสิ่งที่เขาคิดในใจได้ เขาพูดช้าๆ ว่า “เมื่อก่อนข้านี้เคยมาที่นี่สองครั้งแล้ว ข้าดูแล้วว่าผลการฝึกตนของเจ้าก็ไม่เลว พวกข้ามาเข้าร่วมกัน โอกาสจะได้สมบัติก็มีมากขึ้น”

เหตุผลที่เขากล่าวว่าผลการฝึกตนของหลัวซิวไม่เลว เพราะเขาไม่สามารถมองผลการฝึกตนของหลัวซิวได้ จากมุมมองของชายชราร่างผอม ผู้คนในแดนดารานอกที่ทำให้เขาไม่สามารถมองเห็นความแข็งแกร่งได้ ย่อมมีคุณสมบัติที่จะร่วมมือกับเขาได้อย่างแน่นอน

“ข้าชื่อซิวหลัว” หลัวซิวพยักหน้า ตัดสินใจร่วมมือกับชายชราคนนี้ชั่วคราว

“ข้าชื่อ จู่ฉิว”ชายชราร่างผอมก็บอกชื่อของเขาเช่นกัน

“ไปกันเถอะ”

จู่ฉิวเหลือบมองหลัวซิวแล้วเดินไปที่ป่าหินแดงนองทันที ร่างกายอ่อนแอ แต่ทุกย่างก้าวที่เขาเดิน พื้นดินดูเหมือนจะหดเข้าใกล้กัน ในไม่ช้าก็หายไปในป่าหินที่เต็มไปด้วยหมอกสีแดง

หลัวซิวก้าวตามไป ดวงตาเป็นประกายเล็กน้อย เมื่อครู่นี้ ฝีเท้าที่ จู่ฉิวแสดงให้เห็นมีความลึกลับของกฎปริภูมิ

เห็นได้ว่าชายชราร่างผอมคนนี้เป็นปรมาจารย์ผู้แข็งแกร่งในการฝึกฝนกฎปริภูมิที่

ป่าหินแดงนองนั้นเต็มไปด้วยสีเลือด ไม่ว่าจะเป็นหิน หมอก หรือแม้แต่พื้นดินก็เป็นสีแดง

ในหมอกสีเลือดที่ปกคลุมอยู่ในอากาศ พื้นดินเป็นสีแดงเหมือนเลือด ดินตาย

หลัวซิวมาสถานที่แย่ๆแห่งนี้เป็นครั้งแรก เขาไม่รู้ว่าที่นี่มีอันตรายอะไร เขาแค่เดินตาม จู่ฉิวซึ่งเป็นผู้นำทาง

“เจ้ามาที่นี่ครั้งแรกหรือ?” จู่ฉิวหยุดกะทันหันและหันกลับไปมองหลัวซิว

ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยแสงสีเงิน-ขาว ปิดกั้นหมอกสีเลือดที่มีฤทธิ์กัดกร่อนเป็นอย่างมากให้ห่างจากร่าง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ