มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 834

คนที่นำเผ่าพันธุ์ปีศาจมา สวมชุดเกราะสีแดง มือถือง้าว ไม่มองผู้แข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์มารอยู่ในสายตา สายตาจ้องมองไปยังหลัวซิว “ไอ้น้องชาย ขอเพียงเจ้ายอมมอบม้วนหยกมาให้เผ่าพันธุ์ปีศาจเรา ข้ารับรองว่าจะไม่ทำอะไรเจ้า”

“หลัวซิว เจ้าเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ ทั้งยังเป็นสมาชิกขององค์กรนักล่ายุทธ์ภายใต้เมืองศักดิ์สิทธิ์ ถ้าเจ้ากล้าทรยศ ก็จะเป็นคนบาปของเผ่าพันธุ์มนุษย์！” เจ้ายุทธจักรดาราตะโกนเสียงเย็นชา

“เจ้าพูดพล่ามอะไร！”

หลัวซิวด่าออกมา แล้วชี้นิ้วไปยังผู้แข็งแกร่งของแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย “พวกเจ้าหมายความว่า ถ้าพวกเจ้าต้องการฆ่าข้า ข้าก็จะต้องยืนนิ่งๆ ให้พวกเจ้ามาเอาชีวิตได้ตามสบายเลยหรือไง?”

“บังอาจ！เห็นอยู่ว่าเจ้าไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ถ้าเอาของออกมาให้เสียดีๆ เรื่องมันจะลุกลามมาจนถึงวันนี้หรือ?”

“สิ่งของที่ข้าได้มา ทำไมจะต้องเอาไปให้พวกเจ้าด้วย? การกระทำของพวกเจ้ามันต่างอะไรกับโจรเล่า?” หลัวซิวมีสีหน้าประชดประชัน “แดนศักดิ์สิทธิ์เผ่าพันธุ์มนุษย์งั้นหรือ? ถุย！”

จิตใจคนเป็นอย่างไร โลกนี้เป็นอย่างไร ตอนนี้หลัวซิวรับรู้ได้อย่างแท้จริงแล้ว

“ความตายอยู่ตรงหน้าแล้วยังจะกล้าโอหังอีก！”

เจ้ายุทธจักรดาราตวาด ผู้แข็งแกร่งจากแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายก็เริ่มเคลื่อนกฎพลังจิตแท้ดาราจักรพรรดิสีทองก็ตัดผ่านอากาศเสียงดังโครม พุ่งไปยังตัวหลัวซิว

“ฮ่าๆ มีข้าอยู่ มีหรือจะให้พวกเจ้ามาโอหังที่นี่ได้?” คนที่นำเผ่าพันธุ์ปีศาจเข้ามาก็หัวเราะลั่น หุ่นเชิดอสูรที่ด้านล่างของเท้าก็คำราม กรงเล็บขนาดใหญ่ ตะครุบไปยังด้านบนของดาราจักรพรรดิทองอย่างแรง

ภายใต้กรงเล็บของอสูรยักษ์ตัวนั้น ดาราจักรพรรดิทองก็เป็นเหมือนกับลูกโป่งที่แตกออกมา แล้วกระเด็นออกไปหลายร้อยลี้

สงครามใหญ่ได้เกิดขึ้นแล้ว ผู้แข็งแกร่งแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายของเผ่าพันธุ์มนุษย์บังคับดาราจักรพรรดิทองต่อสู้กับหุ่นเชิดอสูรยักษ์

แม้แต่เจ้ายุทธจักรทั้งหลายที่เข้ามาฝึกหาประสบการณ์ในแดนดารานอกก็เข้ามาเกี่ยวข้องกับสงครามนี้ด้วย เผ่าพันธุ์มนุษย์ เผ่าพันธุ์มาร เผ่าพันธุ์ปีศาจเข่นฆ่ากันไป เสียงตะโกนให้บุกฆ่าดังสนั่นฟ้าดิน เลือดนองเป็นสายน้ำ