มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 837

“ผู้เพื่อนยุทธ์โปรดหยุดมือก่อน คนในค่ายกลเป็นผู้ต้องหาของโลกแสงดาวเรา”

เสียงของผู้แข็งแกร่งตระกูลยุทธ์ดังเข้ามา ร่างแยกของงูจิ่วหยินถูกโจมตีจนสลายไปแล้ว เขาแหวกฟากฟ้ารีบตามมาทันที

แต่ในตอนนี้เอง ตรงหน้าของหลัวซิวก็มีแผนที่ดวงดาวปรากฏขึ้นมา ด้านในมีชื่อของโลกพิภพอื่นใกล้ๆ แดนดารานอก

พอเห็นมหาจักรพรรดิยุทธ์ตระกูลยุทธ์ปรากฏตัวขึ้น หลัวซิวก็พูดในใจว่าแย่แล้ว จากนั้นก็เลยกดไปบางตำแหน่งบนแผนที่ ส่วนค่ายวาร์ปจะส่งตัวไปที่ไหนนั้น เขาไม่มีเวลาไปสนใจมันแล้ว

ตอนที่ร่างของหลัวซิวหายไปจากค่ายวาร์ปนั้น เขายังพอเห็นรางๆ ว่ามีผู้แข็งแกร่งทั้งหลายของโลกแสงดาวตามมาฆ่า ล้วนมีสีหน้าโกรธแค้นกันทุกคน

ใกล้ๆ กับแดนดารานอก มีพิภพต่ำ30กว่าแห่ง เขาเอานิ้วจิ้มมั่วๆ ลงไปที่แผนที่ โอกาสที่จะกลับไปยังโลกแสงดาวมีน้อยมาก และที่พวกกองกำลังอิทธิพลทั้งหลายในโลกแสงดาวอยากจะส่งคนไปตามหาเขาใน12พิภพ มันก็ไม่ต่างอะไรกับงมเข็มในมหาสมุทร

และถ้าผู้แข็งแกร่งจำนวนมากของโลกแสงดาวเข้าไปในพิภพอื่นล่ะก็ ก็จะทำให้ผู้แข็งแกร่งจากพิภพนั้นมาขวางไว้

“โครม！”

ห้วงเวลาไร้สิ้นสุดถูกบังคับเปิดออกเป็นช่องขึ้นมา หลัวซิวรู้สึกว่าควบคุมร่างกายตนเองเคลื่อนผ่านทางเชื่อมที่เต็มไปสวยแสงสีมากมายอย่างควบคุมตนเองไม่ได้

รอบๆ ตัวของเขามีเศษของห้วงเวลาช่องว่างลอยไปมา ช่องวางอันแข็งแกร่งหลายอันบีบอัดเข้ามาจากทั้ง8ทิศ

ค่ายวาร์ปพิภพไม่เหมือนกับค่ายวาร์ปทั่วไป จะต้องมีระดับเจ้ายุทธจักรขึ้นไปถึงจะพอใช้งานได้ ช่องว่างทั้งหลายที่ลอยผ่านไปดูเหมือนจะธรรมดา แต่ถ้าถูกตัวเราล่ะก็ ต่อให้มีระดับเจ้ายุทธจักรก็จะถูกห้วงเวลาฉีกร่างได้

หลัวซิวใช้กฎความตายดั้งเดิมออกมาป้องกันกาย พอวาร์ปได้ไปไกลขึ้นเรื่อยๆ แล้ว ความถี่ของเศษช่องว่างที่ปรากฏ ก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ แถมยังอยู่ชิดกันมากด้วย

“โครม！”