มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 838

ในตอนนี้ลูกหลานเทพผมทองตาสีฟ้าพวกนี้ กำลังมองหลัวซิวด้วยใบหน้าที่ไม่แยแส เพราะว่าในโลกเชิ่งถิงนั้น คนที่มีผมดำ จะเป็นกลุ่มคนต่ำต้อย

“ให้ตายเถอะ มองดูถูกกันงั้นหรือ” หลัวซิวก็หมดคำจะพูด

“เดินทางข้ามเขตพื้นที่ก็ยังหมดสภาพแบบนี้ คนผมดำผู้ต่ำต้อยมันไม่มีพรสวรรค์เสียจริงๆ เลย”

“ตอนนี้ข้ากำลังขาดคนรับใช้พอดี อย่างน้อยเจ้านี่ก็ยังมีผลการฝึกตนระดับเจ้ายุทธจักร ถือว่าพอเป็นคนรับใช้ได้อยู่บ้าง”

หญิงสาวผมยาวสีทองแกมปลิวไสวเหมือนเปลวไฟพูดขึ้นมา

“คนรับใช้งั้นหรือ？”

หลัวซิวหยีตาลง ค่อนข้างจ้องเขม็ง เจ้านี่ปากบอกแต่ว่าคนผมดำนั้นต่ำต้อย แค่นี้ก็ทำให้เขาหัวเสียได้แล้ว ตอนนี้ยังจะให้เขาไปเป็นคนรับใช้อีกงั้นหรือ?

พลิกฝ่ามือ แล้วหลัวซิวก็กินยารักษาอาการบาดเจ็บลงไป พร้อมพูดเสียงเย็นว่า “พวกเจ้ามองข้ามคนอื่นมากเกินไปหรือเปล่า”

พอพูดออกมาดังนี้ ลูกหลานเทพผมสีทองตาสีฟ้าก็อึ้งไป จากนั้นก็หัวเราะลั่นออกมา

“เจ้ามันก็แค่คนผมดำผู้ต่ำต้อยเท่านั้นเอง มาเป็นคนรับใช้ลูกหลายเทพอย่างพวกข้า ถือว่าเป็นเกียรติมากแล้ว” ชายผมทองคนหนึ่งพูดเสียงเย็นชาออกมาอย่างไร้น้ำใจ

ในโลกเชิ่งถิง คนผมดำจะเป็นคนที่มีฐานะต่ำต้อยที่สุดในเผ่าพันธุ์มนุษย์แถมยังมีจำนวนผู้แข็งแกร่งน้อยมากอีกด้วย ถูกลูกหลานเทพผมสีทองตาสีฟ้าที่เรียกตนเองว่าเป็นลูกหลานเอาตัวไปเป็นคนรับใช้

“เปิดตัวหยั่งรู้ของเจ้า ให้ข้าได้ประทับตราทาส” หญิงผมทองตาสีฟ้าพูดเย็นชาอีกครั้ง

คนพวกนี้แข็งแกร่งมาก มีท่าทางวางมาดอยู่เหนือคนอื่น ทำให้หลัวซิวเผยสายตาที่อาฆาตออกมา

“หืม? แค่คนผมดำต่ำต้อยก็กล้าคิดจะฆ่าพวกข้างั้นหรือ? ต่อให้เจ้าฝึกจนถึงระดับเจ้ายุทธจักร แล้วเป็นผู้แข็งแกร่งในหมู่คำผมดำที่ต่ำต้อย แต่ในสายตาของเผ่าเทพอย่างพวกข้า ก็เป็นแค่มดตัวน้อยที่จะบี้ให้ตายเมื่อไหร่ก็ได้”

ชายผมทองคนหนึ่งก็มีน้ำเสียงโอหัง เหมือนว่าจะประจบหญิงคนที่จะเอาหลัวซิวไปเป็นทาส พูดไปว่า “ในเมื่อเจ้าไม่อยากเป็นทาส ก็จะกระทืบจนเจ้าจะยอม”