มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 860

ปัง!

กระบี่คู่ของลูนฟาดฟันลงไปอย่างรุนแรง แต่ที่แตกสลายนั้นเป็นเพียงแค่ภาพลวงเท่านั้น

“ลูน ระวัง มันอยู่ด้านหลังเจ้า!” เสียงของผู้คนจากด้านล่างตระโกนเตือน

สีหน้าของลูนเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน แต่กลับไม่ทันได้ตอบโต้ใด ๆ มืดหนึ่งก็จับอยู่บนศีรษะของเขา ถึงแม้ร่างเนื้อของเขาจะบรรลุถึงระดับแดนเจ้ายุทธจักร แต่ศีรษะของเขาก็ยังถูกตบจนแตกละเอียด กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่ว

ว่ากันตามร่างยุทธ์แล้วนั้น ทั้งสองคนต่างก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน ต่างเป็นแดนเจ้ายุทธจักรช่วงต้น แต่แดนกฎของหลัวซิวมีระดับที่สูงมาก อีกทั้งเดิมทีกฎความตายก็เชี่ยวชาญด้านการโจมตี ย่อมสามารถโจมตีการป้องกันของเขาจนสลายไปได้

เสียงดังปังสนั่น ร่างกำยำทว่าไร้วิญญาณของลูนกระแทกลงกับพื้นทันที หลัวซิวก็ยังคงเก็บของที่ได้จากการต่อสู้อย่างสบายใจอยู่เช่นเดิม

ที่โลกเชิ่งถิงนั้นมีวิธีการกลั่นแปรอาวุธขลังแตกต่างจากโลกแสงดาวอยู่บ้าง ให้ความสำคัญกับความแข็งแกร่งและวัสดุของอาวุธขลังเป็นอย่างมาก แต่อาวุธขลังที่กลั่นแปรในโลกแสงดาว กลับให้ความสำคัญกับก็เพิ่มพลังมากกว่า แต่ละที่ต่างมีความโดดเด่นต่างกัน

ทางด้านค่ายสว่าง มีหลายคนที่มีทีท่ากล้า ๆ กลัว ๆ เดินขึ้นมาบนแท่นประลอง แต่กลับไม่ได้มาท้าประลองกับหลัวซิว แต่มาเพื่อเก็บศพของดาซีและลูน

“ไม่มีใครขึ้นมาแล้วใช่หรือไม่?” หลัวซิวกวาดตามองไปทางฝั่งค่ายสว่าง เดิมทีกำจัดดาซีเรียบร้อยแล้วเขาก็ตั้งใจจะลงมา แต่เจ้ายักษ์โง่นั้นกลับดื้อดึงจะขึ้นมามอบแต้มห้วงกระบี่ให้เขา แน่นอนว่าเขาก็ต้องยินดีรับไว้อยู่แล้ว

“ไอ้สารเลวนี่จองหองยิ่งนัก!”

คนจากทางด้านค่ายสว่างราวกับจะพ่นไฟออกมาทางดวงตา แต่ผ฿คนส่วนมากต่างก็ไม่กล้าที่จะขึ้นมาบนแท่นประลอง เพราะว่าแม้แต่ดาซีกับลูนต่างก็ตายกันหมดแล้ว หากพวกเขาขึ้นไปนั่นก็เท่ากับขึ้นไปตายเปล่า ๆ

“ฮ่า ๆ ไอ้พวกขี้ขลาดค่ายสว่าง เมื่อครู่พวกเจ้ายังอวดดีนักหนาอยู่เลยมิใช่หรือ?”

ทางด้านค่ายมืด ครั้งนี้ถือว่าสามารถคลี่คลายสถานการณ์ไปได้ ก็เริ่มหันกลับมาเยาะเย้ยคนจากทางด้านค่ายสว่าง

“พวกเรากลับ!”