มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 872

กระบี่ในมือของเขาแตกหัก หลัวซิวถอยห่างออกไปสิบเมตร เลือดอของเดตรงหน้าอกเล็กน้อย แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บ

และผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นนั้นไม่ได้จะฆ่าเขา เปลวไฟป้อมแสงขึ้นมาม้วนตัวแลร์รี่แล้วหายตัวไป

“นั่นคือแข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์จากหอคอยเทวโชติดิ!”

“แลร์รี่เป็นเทพบุตรอัคคี และมีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะถูกยกย่องจากพิภพชั้นสูง หอคอยเทวโชติดิจะไม่ปล่อยให้เขาตายที่นี่อยู่แล้ว”

“ผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์น่ากลัวมากนัก แค่การใช้มืออย่างลวกๆก็ทำให้ข้ารู้สึกว่าจิตวิญญาณกำลังสั่นสะท้าน”

เมื่อครู่นี้ผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน ไม่มีใครมองเห็นได้ชัดเจน แต่คนรอบข้างอดไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องนี้

นอกเหนือจากการดำรงอยู่ของเทพมารที่ไม่สามารถเข้าใกล้ได้ ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ถือได้ว่าเป็นจุดสูงสุดของการฝึกตนในพิภพต่ำ ยืนอยู่ในป่าจุดสูงสุดของผู้แข็งแกร่ง

บนแท่นแข่งขัน หลัวซิวตะลึงเล็กน้อย เขาคิดว่าหลังจากที่ความแข็งแกร่งขึ้นไปอย่างต่อเนื่อง ช่องว่างระหว่างเขากับผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ก็ลดลงเรื่อย ๆ เช่นกัน

ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาเทียบได้กับเจ้ายุทธจักรขั้น 9 คาดว่าแม้ว่าเขาจะต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ก็สามารถปกป้องตนเองได้

แต่เมื่อครู่นี้ผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์แค่ชี้เบาๆก็ได้หักกระบี่แตก ทำให้เขาตระหนักอย่างลึกซึ้งว่าเขาดูถูกผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์เกินไป

อย่างที่ทุกคนทราบกันดีว่ายิ่งแดนการฝึกตนมากเท่าใด ช่องว่างระหว่างแต่ละแดนก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

ตัวอย่างเช่น ช่องว่างระหว่างมกุฎยุทธ์ขั้น 9 และมหายุทธ์ขั้น 1 ดูเหมือนจะเป็นเพียงแดนเล็กหนึ่ง แต่ระยะห่างจะไกลกว่าราชายุทธ์ขั้น 9 ถึงมกุฎยุทธ์ขั้น 9

เช่นเดียวกับเจ้ายุทธจักรขั้น 9และมหาจักรพรรดิยุทธ์ ดูเหมือนว่าจะอยู่ห่างออกไปเพียงก้าวเดียว แต่ในเวลาที่นานไม่รู้จบผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วนหยุดตรงนี้