มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 891

“นี่คือสารจิงอัคคีเทพ?” บาเค่ออุทาน

หลัวซิวหรี่ตาลงเล็กน้อย เขาเคยเห็นเจ้ายุทธจักรอัคคี หวูชิว ในสำนักหลัวเทียน นำยาอัคคีเสวียนออกมา ซึ่งมีอัคคีจักรพรรดิอยู่ในนั้น ซึ่งไม่ธรรมดา

และสารจิงอัคคีเทพก็เห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่ายาอัคคีเสวียน

จากสารจิงอัคคีเทพชิ้นนี้ เขาได้สัมผัสถึงลมปราณอัคคีกฎดั้งเดิม ซึ่งประเมินค่าไม่ได้สำหรับจอมยุทธ์ทุกคนที่ฝึกฝนวิชาอัคคี

“เจ้าสิ่งนี้ไม่สามารถสัมผัสได้ด้วยมือเปล่า เว้นแต่ผู้ที่มีภูตอัคคีหรือผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขึ้นไปถึงจะสามารถต้านทานการเผาไหม้ของพลังแห่งกฎได้” บาเค่อกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

แม้ว่าสารจิงอัคคีเทพจะเป็นสมบัติล้ำค่า สำหรับผู้ที่ฝึกฝนกฎมืด มันไม่อร่อยเลย และเป็นสิ่งไร้ค่าที่น่าเสียดายเมื่อจะละทิ้งมันไป

เมื่อหลัวซิวได้ยิน เปลวเพลิงสีทองก็อยู่ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือ เอื้อมมือไปคว้าสารจิงอัคคีเทพในกล่องเหล็ก

ถูกห่อหุ้มด้วยภูตอัคคี หลัวซิวไม่รู้สึกถึงออร่าที่ลุกไหม้ ต่างจากคนรับใช้ชราในชุดดำที่เกือบจะเผาฝ่ามือของเขาทิ้ง

หลัวซิวสามารถสัมผัสได้ถึงภูตอัคคีร้อยแปรที่ทำงานด้วยตัวมันเอง พยายามดูดซับพลังที่มีอยู่ในสารจิงอัคคีเทพ

และหลังจากที่พลังนี้ได้รับการกลั่นแปรแล้ว จะกระจายออกมาส่วนหนึ่งกลั่นแปรเข้าสู่ร่างกายของเขา ทำให้เขารู้สึกว่าแดนร่างเนื้อกำลังจะบรรลุ

“สมบัติล้ำค่า!” ดวงตาของหลัวซิวเป็นประกาย ไม่น่าแปลกใจที่เจ้ายุทธจักรพลานุภาพ ต้วนฉือเทียนต้องการยาอัคคีเสวียนจากมือของเจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิว พลังที่มีอยู่ในสมบัตินี้ ประโยชน์กับการกลั่นร่างกายอย่างแท้จริง

“ข้าคาดไม่ถึงว่าเจ้าจะมีภูตอัคคีฟ้าดิน สารจิงอัคคีเทพนี้เป็นของเจ้าแล้ว” บาเค่อพูดด้วยรอยยิ้ม

ไม่ว่าจะเป็นภูตอัคคีหรือสารจิงอัคคีเทพ เขาจะไม่สนใจว่าใครจะได้ไป