มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 890

“สิ่งนี้เป็นของข้า” เท้ายักษ์ขนาดประมาณสามร้อยสามสิบเมตรเหยียบลาวา คือเผ่ายักษ์ที่เคยไล่ฆ่าหลัวซิวมาก่อน ตัวตนของเขาคือพระสมณจากตำหนักเทวปฐพี พระสมณปฐพี!

“เป็นเจ้านั้นเอง!”

ดวงตาของพระสมณปฐพีนั้นใหญ่เท่ากับแผ่นเจียร ทันทีที่ปรากฏตัวก็สังเกตเห็นหลัวซิวทันที

“ซิวหลัว เจ้ามีความแค้นกับพระสมณปฐพีผู้นี้?” บาเค่อมองดูหลัวซิวอย่างสงสัย

“ข้าได้สังหารจอมยุทธ์จากตำหนักเทวปฐพีไปหลายคน” หลัวซิวกล่าวเสียงเรียบ

ในเวลาเดียวกัน ผู้คนจำนวนมากหันมาสนใจ โดยเฉพาะนักยุทธ์ของตำหนักเทวปฐพี มีเจตนาฆ่าในสายตาของพวกเขา

“เจ้ายังกล้าปรากฏตัวที่นี่ คราวนี้มาดูว่าเจ้าจะหนีไปได้อย่างไร”

ร่างสามร้อยสามสิบเมตรของพระสมณปฐพีเคลื่อนไหว ฟ้าดินสะเทือน ตรงไปยังหลัวซิว

หลัวซิวกำลังจะลงมือ บาเค่อได้ยกมือขึ้นแล้วโบกมือ และกระบี่รบสีดำก็บินออกไป พลังของเทพมารล้นหลามกระจายไปทั่ว

“กระบี่เทวมืด?”

พระสมณปฐพีสีหน้าหวาดกลัว แม้ว่าจะเป็นเพียงออร่าเทพมารอาวุธเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่สามารถทนได้ ร่างสูงสามร้อยกว่าเมตรของเขาเริ่มแตก

หลัวซิวที่ยืนอยู่ข้างบาเค่อก็แปลกใจเช่นกัน โดยทั่วไปแล้วเจ้ายุทธจักรที่สามารถมีสมบัติวิเศษแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ได้ก็สามารถไปไหนมาไหนได้โดยไม่ต้องกลัวผู้ใด ผู้ชายคนนี้โหดเหี้ยมยิ่งกว่าเดิม ในมือกลับมีอาวุธเทพมาร!

กระบี่สีดำสนิทเล่มนี้ โดยมีกลิ่นอายของกฎดั้งเดิมแห่งความมืดล้อมรอบ มีเพียงผู้แข็งแกร่งระดับเทพมารเท่านั้นเท่านั้นที่สามารถหลอมอาวุธได้

ผลการฝึกตนของบาเค่ออยู่ที่เจ้ายุทธจักรขั้น 7 ซึ่งสามารถกระตุ้นพลังที่อ่อนแอมากของเทพมารอาวุธได้เล็กน้อยเท่านั้น ถึงกระนั้นก็ทำให้ผู้แข่งแกร่งระดับเจ้ายุทธจักรที่ไม่มีใครเทียบได้ร้องโอดโอยอย่างทรมาน ร่างกายของเขาแตกร้าว

“อ๊าก!…”

พระสมณปฐพีร้องครวญและถอยออกไป แมกมาที่อยู่รายรอบก็สั่นสะท้านปั่นป่วนด้วยแรงกระตุ้นจากเขา