มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 919

หลัวซิวเหลือบไปตาขึ้นไปมองรอยฝ่ามือบนกำแพงตำหนักม่วง ใจในก็พลันรู้สึกตื่นตะหนกอย่างไม่มีสาเหตุ เห็นได้ชัดว่ารอยฝ่ามือนี้เป็นสิ่งที่หลงเหลือไว้จากมหาสงครามที่น่าเกรงกลัวนั้น

มหาสงครามสะเทือนขวัญนี้เกิดขึ้นที่กลางอวกาศ บางสิ่งที่มีความแข็งแกร่งมากเพียงแค่โบกมือก็สามารถทำให้ดวงดาวแตกสลายเป็นผุยผง แข็งแกร่งเกินคาดเดา

ก่อนที่ฝ่ามืออันน่าหวาดเกรงนั้นจะปรากฏขึ้น หลัวซิวก็เป็นว่าตำหนักม่วงลอยเข้ามา ปราณม่วงอันทรงพลังที่แผ่กระจายออกมานั้นเข้าโจมตี บดขยี้ดวงดาวนับร้อยดวงให้แหลกสลาย เข่นฆ่าผู้แข็งแกร่งนับพันคน

ในวินาทีที่ตำหนักม่วงถูกฝ่ามือปะทะเข้ามานั้น ภาพทั้งหมดที่ปรากฏขึ้นในปราณม่วงทั้งหมดก็ได้จบลง จากนั้นปราณม่วงที่ปั่นป่วนก็กลับมาสงบเช่นเดิม

หลัวซิวยืนอยู่ท่ามกลางหมอกม่วง รู้สึกขนลุกขนพอง เขาสามารถเห็นตำหนักม่วงที่อยู่ท่ามกลางมหาสงครามด้วยตาตนเอง เพียงแค่ปราณม่วงก็สามารถบดขยี้ดวงดาวให้แหลกสลายได้ ถ้าหากปราณม่วงยังคงมีพลังอันน่าหวาดเกรงเช่นนั้นอยู่ ไม่ต้องพูดถึงเขาเลย แม้แต่ร่างเนื้อของภูตมรณะมารเทพก็ต้องแหลกสลายเป็นผุยผงในชั่วพริบตาอย่างแน่นอน

ที่โชคดีก็คือ ตำหนักม่วงแห่งนี้สงบเงียบมาเนิ่นนานเป็นจนไม่สามารถประเมินระยะเวลาได้ อีกทั้งยังถูกผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานทำลายด้วยฝ่ามือเดียว บางทีอาจจะไม่สามารถฟื้นฟูพลังอำนาจได้เหมือนอย่างเมื่อก่อนอีก

ภูตมรณะมารเทพกับเห้อหมิงกำลังเข้าไปสำรวจเส้นทางด้านหน้า หลัวซิวตามหลังไปติด ๆ เหาะตรงไปยังตำหนักม่วงที่ลอยอยู่กลางอากาศ

ตามระยะทางที่ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ หลัวซิวพบว่าตำหนักแห่งนี้เหมือนกับหมู่เกาะ ที่ด้านบนของตำหนักมีตัวอักษรสลักเอาไว้ ตำหนักจื่อเซียว!

หลัวซิวเดินขึ้นไปข้างหน้า และไม่ได้รับรู้ถึงออร่าของความอันตราย เอื้อมมืออกไปดันประตูตำหนัก ด้วยความแข็งแกร่งของร่างเนื้อร่างยุทธ์แดนเจ้ายุทธจักรขั้นสุด กลับไม่สามารถทำให้ประตูนั้นเปิดออกได้

หลัวซิวจึงได้ให้ภูตมรณะทั้งสองเข้ามาช่วยกันในทันที ภายใต้การออกแรงสุดกำลัง ได้ยินเสียงดังสนั่นขึ้น ประตูตำหนักถูกดันเปิดออกเป็นช่องว่างเล็ก ๆ

ออร่าที่กว้างใหญ่มหาศาลไม่สามารถคาดเดาได้นั้นพุ่งทะลุออกมา ทำให้หลัวซิวรู้สึกเหมือนว่ากาลเวลากำลังผันเปลี่ยน ราวกับออร่านี้มีความลึกลับของเวลาและปริภูมิทั้งสองกฎระดับสูงแฝงอยู่

ในเวลานี้เอง ออร่าแรงดึงดูดก็ลอยออกมาอย่างกะทันหัน หลัวซิวยังไม่ทันได้รู้สึกตัว ร่างกายก็พลันถูกดูดเข้าไปในภายในตำหนักโดยไม่สามารถควบคุมได้