มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 983

ทันใดนั้น เขารับรู้ได้ถึงการกระเพื่อมของออร่าที่พุ่งพล่าน ราวกับพายุที่รุนแรงในท้องทะเลอย่างไรอย่างนั้น

“มีผู้แข็งแกร่ระดับเทพมารกำลังต่อสู้กันอยู่”

หลัวซิวสัมผัสได้ในใจ เหลือบตาขึ้นไปมองยังทิศทางที่ออร่าถูกส่งออกมา เขาสัมผัสได้ถึงสองออร่าที่แตกต่างกัน ออร่าหนึ่งคือปราณปีศาจอันน่าขนลุก อีกหนึ่งคือปราณมารที่ทะยานขึ้นฟ้า

เขาได้หลบซ่อนออร่าในทันที จากนั้นจึงเดินเข้าไป พบว่าที่ปะมือกันอยู่นั้นก็คือเทพมารอสูรและเทพปีศาจ

ณ สถานที่ใกล้เคียงกับสนามการต่อสู้กันของผู้แข็งแกร่งเทพมารทั้งสองท่าน มีเนินเขาที่พังทลาย มีหินขนาดเท่าศีรษะคน แพรวพราวเปล่งประกายนับไม่ถ้วน ราวกับลูกแก้วใส ปลดปล่อยคลื่นความผันผวนของพลังงานที่เข้มข้นออกมา

“แก้วเทว?”

หลัวซิวถ่ายทอดสิ่งที่เขาเห็นไปยังเทพมารอสูรเหยี่ยวทองที่หลบซ่อนอยู่ในตัวหยั่งรู้ เมื่อเทพมารอสูรผู้นี้สังเกตุเห็นหินคริสตัลที่พร่างพรายเหล่านั้นอุทานออกมาด้วยความตกใจทันที

“แก้วเทวคือสิ่งใดกัน?” หลัวซิวเอ่ยถาม

“เต็มไปด้วยพลังที่บริสุทธิ์ที่สุดของฟ้าดินดั้งเดิม สามารถทำให้ผู้แข็งแกร่งระดับแดนเทพมารขึ้นไปใช้เพื่อยกระดับการฟื้นฟูพลังเทพ”

เทพมารอสูรเหยี่ยวทองอธิบาย “สิ่งแวดล้อมฟ้าดินของพิภพต่ำนั้นไม่สามารถให้กำเนิดสมบัติวิเศษประเภทนี้ได้ ที่พิภพกลางที่ข้าอาศัยอยู่เมื่อวันเก่าสมบัติประเภทนี้ก็ยังเป็นสิ่งที่พบเจอได้ยาก”

ได้ยินเช่นนั้น หลัวซิวก็รี่ตาลง ในตอนนี้ผลการฝึกตนของเขาถูกขัดขวางอยู่ที่แดนเจ้ายุทธจักร เนื่องจากการฝึกตนสองระดับความเป็นตายของเขา ทำให้การยกระดับของผลการฝึกตนนั้นยากเข็ญเป็นอย่างยิ่ง หากสามารถได้รับแก้วเทวเหล่านั้นมา ก็จะสามารถทำให้ผลการฝึกตนของเขายกระดับก้าวไปสู่ระดับใหม่ทั้งหมดได้

“เทพมารช่วงต้นสองคน แย่งเลย!”

หลังจากพึมพำอยู่สักพัก หลัวซิวก็ลงมืออย่างไม่ลังเล ปลดปล่อยเทพมารอสูรเหยี่ยวทองที่ตัวหยั่งรู้ออกมา จากนั้นก็ออกคำสั่ง “เจ้าไปลอบโจมตีเทพปีศาจตนนั้น”

“วี้!”