มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 982

เทพมารอสูรเหยี่ยวทองคือแดนเทพมาร วิชาคุมมารที่เจ้ามรณะถ่ายทอดเอาไว้ เกรงว่าจะไม่สามารถควบคุมเขาได้โดยสมบูรณ์

หลัวซิวค้นหาความทรงจำของหลี่ยู่ภายในตัวหยั่งรู้ ไม่นานก็ค้นพบวิชาอาถรรพณ์ควบคุมทาสชนิดหนึ่ง วิชาอาถรรพณ์ชนิดนี้เป็นวิชาที่สืบทอดกันต่อมาในโลกมหาจักรภพ ถึงแม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนราชาเทพ หากถูกปลูกฝังวิชานี้ ต่างก็จะถูกควบคุมให้เป็นตายอยู่ในแนวคิดเดียว

วิชาอาถรรพณ์ชนิดนี้มีความซับซ้อนอย่างมาก โดยทั่วไปมีเพียงผลการฝึกตนแดนเทพมารเท่านั้นจึงจะสำแดงได้ แต่ด้วยการตระหนักรู้ของหลัวซิวใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถครอบครองวิชาเบื้องต้นได้

จากนั้นเขาก็ผนึกวิชาอาถรรพณ์นี้ลงในช่องจิตของเทพมารอสูรเหยี่ยวทอง เพียงแค่เขาใช้ความคิด วิชาอาถรรพณ์นี้ก็จะทำงาน ช่องจิตของเทพมารอสูรเหยี่ยวทองก็จะแตกสลายเป็นผุยผง วิญญาณดับสูญไปในทันที

“นายท่าน!”

รับรู้ได้ว่าความเป็นความตายของตนนั้นถูกหลัวซิวควบคุมไว้ เทพมารอสูรเหยี่ยวทองเปลี่ยนร่างกลับเป็นมนุษย์ จากนั้นก็หันไปคุกเข่าคำนับต่อหลัวซิว

ด้วยสถานะของเทพมาร ในเวลานี้กลับคุกเข่าคำนับอย่างยิ่งใหญ่ ในใจของเทพมารอสูรเหยี่ยวทองก็ยังคงรู้สึกไม่ดีอย่างมาก

“ลุกขึ้นเถอะ” หลัวซิวโบกมือไปมา เขาจะเคยคิดมาก่อนได้อย่างไรว่า วันหนึ่งตนจะทำให้ผู้แข็งแกร่งระดับเทพมารคุกเข่าคำนับได้?

บาดแผลบนร่างของเทพมารอสูรเหยี่ยวทองได้รับผลกระทบจากกฎการเวียนว่ายตายเกิดดั้งเดิมจึงฟื้นฟูได้อย่างยากเย็น แต่สำหรับหลัวซิวแล้วนั้นกลับเป็นเรื่องที่จัดการได้อย่างง่ายได้

ไม่นาน บาดแผลของเทพมารอสูรเหยี่ยวทองก็ฟื้นฟูขึ้นอย่างรวดเร็ว ปีกที่ถูกวิชาห้ามค่ายกลตัดขาด หลัวซิวก็คืนให้กับเขา ต่อเข้าไปใหม่

“เจ้าเข้าไปซ่อนกายอยู่ในตัวหยั่งรู้ของข้าก่อน คอยฟังคำสั่งจากข้า” หลัวซิวเปิดตัวหยั่งรู้ที่บริเวณหว่างคิ้วออก ให้เทพมารอสูรเหยี่ยวทองเข้าไปด้านใน