มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 985

“ฝันไปเถอะ ต่อให้ตัวข้าต้องตาย ก็จะไม่มีวันยอมก้มหัวรับใช้เผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างเจ้า!” เทพปีศาจนู่เจียงพูดเสียงเย็น

หลัวซิวไม่ได้สนใจอะไร พูดพร้อมรอยยิ้ม “เจ้ารู้หรือไม่ว่าสิ่งใดที่เรียกว่าผู้ที่เข้าใจสถานการณ์จึงจะเป็นวีรบุรุษ? เจ้าดูเทพมารอสูรเหยี่ยวทองก็เลือกยอมจำนนต่อข้าแล้ว เจ้าใช้เวลานับหมื่นปีเพื่อบรรลุเป็นเทพมารใช่เรื่องง่าย วันนี้หากต้องตายไป ทุกอย่างก็จะสูญเปล่า”

ระหว่างที่พูด เทพมารอสูรเหยี่ยวทองก็ได้ไปเก็บแก้วเทวเหล่านั้นมาแล้ว จากนั้นก็ยื่นมันให้กับหลัวซิวด้วยความเคารพ

เทพปีศาจนู่เจียงเมื่อเห็นฉากตรงหน้า สีหน้าก็พลันชะงักไปในทันที “เหยี่ยวทอง เจ้าเป็นถึงผู้แข็งแกร่งเทพมารอสูรผู้ยิ่งใหญ่ แต่กลับมารับใช้ไอ้หนุ่มจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ตัวเล็ก ๆ เช่นนี้?”

เทพมารอสูรเหยี่ยวทองยิ้มเยือกเย็น “เทพปีศาจนู่เจียง จำนอนต่อท่านนายจึงเป็นการกระทำที่ชาญฉลาด หรือว่าเจ้ายังไม่เข้าใจอีกหรือ? ผลการฝึกตนของท่านนายแค่เพียงแดนเจ้ายุทธจักรก็สามารถกดทับเจ้าเอาไว้ได้ หากวันใดที่นายท่านฝึกตนถึงระดับเทพมารหรือเทพฟ้า เจ้าจะรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้จำนนต่อท่านนาย”

ถึงแม้ปากจะพูดเช่นนั้น แต่ในใจของเทพมารอสูรเหยี่ยวทองกลับรู้สึกขมขื่นอย่างมาก หากมีทางให้เลือก ใครกันที่จะยินยอมกลายเป็นผู้รับใช้ของคนอื่น?

“ถุย! เหยี่ยวทองเจ้ายอมเป็นหมารับใช้ให้กับคนอื่น แต่ข้าต่อให้ตายก็ไม่มีวันยอม!” เทพปีศาจนู่เจียงคำรามดังลั่น ขับเคลื่อนพลังเทพอย่างบ้าคลั่ง หมายจะหลุดพ้นออกจากการกดทับของวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพ

“ข้าไม่มีทางเชื่อว่าเจ้ายุทธจักรผู้ต้อยต่ำอย่างเจ้าจะสามารถกดข้าไว้ได้!”

ภายใต้การดิ้นรนสุดชีวิตของเทพปีศาจนู่เจียง ก็สามารถทำให้วงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพสั่นไหวได้ ราวกับกำลังจะทำให้สมบัติชิ้นนี้กระเด็นออกไป

หลัวซิวใบหน้านิ่งเรียบ “เทพปีศาจนู่เจียง ในเมื่อเจ้าไม่ยอมรับความจริง เช่นนั้นก็ถือว่าเจ้ารนหาที่ตายเองแล้วกัน!”

“ปัง!”

พลังของวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพถูกเขากระตุ้นทุกด้าน รูเล็ตขนาดมหึมาบดขยี้ลงมา เหมือนแผ่นหินเจียระไน เห็นเพียงเลือดของ เขาสาดกระเซ็นไปทั่วทั้งสี่ทิศอย่างต่อเนื่อง ราวกับกำลังจะบดขยี้ร่างของเทพปีศาจนู่เจียงให้กลายเป็นโคลน

เทพมารอสูรเหยี่ยวทองอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขนลุก หากว่าในตอนนั้นตนยังขืนแข็งข้อไม่ยอมจำนน เกรงว่าจุดจบก็คงจะไม่ต่างกับเทพปีศาจนู่เจียงในตอนนี้?

หลังจากนั้นไม่นาน ออร่าของเทพปีศาจนู่เจียงก็ยิ่งอ่อนแอลงไป สุดท้ายเหลือเพียงแค่ส่วนศีรษะเท่านั้น แต่ก็ยังคงถูกวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพบดขยี้ลงมาอย่างต่อเนื่อง