มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 986

เทียบกับวิกฤติอันใหญ่หลวง ตั้งแต่เข้ามาห้วงกาลแดน นอกจากจะพบเจอผู้แข็งแกร่งเทพมารสามคน หลัวซิวไม่พบอันตรายอื่นใดที่นี่อีก

สิ่งนี้ทำให้เขาสงสัยอย่างมาก ว่ากันตามหลักด้วยวิธีการต่าง ๆ ของเทพสงครามเอกภพ เหตุใดจึงจะไม่มีการสร้างสิ่งอื่น ๆ ไว้ที่นี่?

หลัวซิวค้นหาสถานที่ที่ค่อนข้างห่างไกลและเงียบสงบ จากนั้นก็ได้สร้างค่ายกลมากมายเอาไว้ในบริเวณรอบ ๆ ที่แห่งนี้ปิดซ่อนสถานที่แห่งนี้ และเก็บซ่อนออร่า

นอกจากช่องจิตสองลูกและแก้วเทวหลายชิ้นแล้ว หลัวซิวยังได้รับแหวนเก็บของติดตัวของเทพปีศาจนู่เจียงและเทพมารอสูรวานรฟ้าอีกด้วย สมบัติมากมายด้านในนั้นมันช่างละลานตาไปหมด

ผู้แข็งแกร่งเทพมารแต่ละคนอย่างน้อยก็ต้องมีชีวิตมามากกว่าหมื่นปี การสะสมและทับถมกันเป็นเวลานับหมื่นปี ทำให้การสะสมและความมั่งคั่งของผู้แข็งแกร่งเทพมารเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์

แน่นอนว่า สิ่งที่เรียกว่าอัศจรรย์นี้ เป็นเพียงแค่คำพูดของจอมยุทธ์ระดับต่ำกว่าเทพมารลงไปเท่านั้น หากเทียบกันภายในบรรดาผู้แข็งแกร่งเทพมาร สมบัติของเทพปีศาจนู่เจียงและเทพมารอสูรวานรฟ้ามันช่างดูไม่สมเกียรติเอาเสียเลย

ในอดีตที่ผ่านมา ตัวของเขาแยกออกกลายเป็นสองร่าง ทุกร่างต่างก็มีผลการฝึกตนเป็นแดนเจ้ายุทธจักรขั้นหนึ่ง

แต่เมื่อสองร่างรวมเป็นหนึ่ง ร่างแยกทั้งสองผสานเข้ากันกลายเป็นร่างหลัก ก็ทำให้ผลการฝึกตนของร่างหลักยกระดับขึ้นไปถึงเจ้ายุทธจักรขั้นเก้าในทันที

ดูเหมือนว่าจะได้ประโยชน์มากมาย แต่ในความเป็นจริงนั้นกลับทำให้หลัวซิวไม่มีประสบการณ์ของเจ้ายุทธจักรขั้นสองถึงขั้นแปด ขาดการสัมผัสรู้ของแดนเล็กเหล่านั้น

ในระยะสั้นอาจไม่มีอะไรให้ดูมากนัก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผลการฝึกตนยิ่งเพิ่มสูงมากขึ้น จะปรากฎปรากฎการณ์ฐานรากไม่มั่นคง กระทบต่อการเข้าแดนในอนาคต

ดังคำกล่าวที่ว่า เขื่อนยาวสามารถถูกทำลายได้ด้วยรูมดขนาดเล็ก ที่โลกยุทธ์บนเส้นทางการฝึกตนแห่งนี้ รากฐานนั้นสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด