มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 27

“ท่านสาม ต้องขออภัยด้วย ที่ทำให้คุณรอนาน”

หลิวเจี้ยนหัวสวมชุดสูท ประสานมือทั้งสองข้างเป็นการคำนับท่านสาม

เป็นเพราะเขาขี้ลืม และลืมว่าวันนี้มู่เซิ่งก็มาร่วมงานเลี้ยงด้วยเช่นกัน ตอนแรกเขาแต่งตัวธรรมดา และเตรียมตัวจะออกจากบ้าน แต่หลังจากนึกขึ้นได้ เขาก็ไปซื้อสูทใหม่ที่ร้านทันที สามารถกล่าวได้ว่ามู่เซิ่งเป็นอาจารย์ที่มีพระคุณของตนเอง ดังนั้นต้องปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ โดยไม่เกี่ยวข้องกับอายุ

“มีอะไรหรือเปล่า?”

หลิวเจี้ยนหัวขมวดคิ้ว และรู้สึกว่าบรรยากาศในห้องโถงผิดปกติ

ทุกคนต่างเงียบ ตอนนี้แม้แต่สีหน้าของท่านสามก็น่าเกลียดเล็กน้อย

“ไม่มีอะไรหรอก แค่กลุ่มญาติที่ไม่รู้ความ สร้างปัญหาเล็กน้อยเท่านั้น”

เมื่อเห็นกลุ่มญาติดูถูกลูกชายของตนเอง เฉินเสว่ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว เธอจึงเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที

“หมอเทวดาหลิว รีบตรวจรักษาคุณพ่อเถอะ”

“อืม การรักษาเป็นเรื่องสำคัญ”

เจียงไห่เชาพยักหน้าซ้ำ ๆ เช่นกัน

เจียงหว่านอยากจะยืนขึ้น เพื่อให้เจียงมู่หลงขอโทษสามีของเธอ เพียงแต่ตอนนี้ เธอไม่สามารถขัดขวางหมอทำการตรวจรักษาคุณปู่ได้ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงเฝ้ามองเฉินเสว่เปลี่ยนหัวข้อสนทนาเท่านั้น

มู่เซิ่งที่นั่งอยู่ด้านล่าง ยิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำ

“หมอเทวดาหลิว คุณช่วยตรวจผมเถอะ” ท่านสามไม่อยากพูดอะไรมาก และกล่าวกับหลิวเจี้ยนหัว

“ได้ครับ”

หลิวเจี้ยนหัวก็ไม่ได้ชักช้า เพราะคราวนี้การที่เขามาที่นี่ก็เพื่อมาตรวจรักษาท่านสาม เขาหยิบเข็มเงินปึกหนึ่งออกมาจากกระเป๋าแล้ววางบนโต๊ะ จากนั้นยื่นมือขวาออกไปแล้ววางบนข้อมือของท่านสามอย่างช้า ๆ

เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย เผยให้เห็นท่าทางที่ครุ่นคิด

ทุกคนกลั้นหายใจและเฝ้ามอง และไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

เวลาผ่านไปอย่างเงียบ ๆ ประมาณครึ่งก้านธูป ทุกคนนั่งเงียบตลอด และไม่กล้าขยับตัว

“เป็นตามที่คาดการณ์ไว้จริง ๆ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าแขนของคุณเคยฝังเข็มผิดจุด ทำให้เส้นเลือดของท่านสามอุดตัน ถึงแม้ว่ามันจะไม่ร้ายแรง แต่เมื่อเวลาผ่านไป คุณจะรู้สึกแขนชาเล็กน้อย” หลิวเจี้ยนหัวกล่าว

“เป็นเช่นนั้นจริง ๆ” ท่านสามแสดงสีหน้าเข้าใจทันที

“ไม่เสียแรงที่เป็นหมอเทวดาหลิว แค่ตรวจสักครู่ก็สามารถบอกอาการได้” เจียงไห่เชากล่าวชมอยู่ด้านข้าง

หมอเทวดาหลิวหยิบเข็มออกมา แล้วเอาเข็มลนไฟ ขณะที่เขากำลังจะลงมือ ทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่ามู่เซิ่งเคยฝังเข็มให้ท่านสามมาก่อน และเขากลัวว่ามู่เซิ่งจะทิ้งอะไรแอบแฝงไว้ เขาจึงไม่กล้าฝังเข็มทันที ดังนั้นเขาจึงวางเข็มลงและกล่าวว่า “ว่าแต่ มู่เซิ่งอยู่ที่ไหน? เขามาหรือยัง?”

“ใคร?”

ทุกคนต่างตกตะลึง และคิดว่าได้ยินชื่อผิด

“มู่เซิ่ง สามีของคุณ” หมอเทวดาหลิวกล่าวซ้ำอีกครั้ง เขาไม่รู้สถานการณ์การแต่งงานที่แท้จริงระหว่างมู่เซิ่งและเจียงหว่าน และไม่รู้ว่าสถานะของเขาในตระกูลเจียงนั้นต่ำต้อยเพียงใด

“หมอเทวดาหลิว คุณต้องการพบมู่เซิ่งด้วยธุระอะไร?” เจียงไห่เชาถาม

“เขาเคยฝังเข็มที่แขนของท่านสามใช่ไหม?” หมอเทวดาหลิวถาม เทคนิคการฝังเข็มที่แขนของท่านสามนั้นลึกลับมาก มีเพียงมู่เซิ่งเท่านั้นที่สามารถทำได้

ทุกคนต่างรู้สึกประหลาดใจ ที่หมอเทวดาหลิวสามารถมองออกว่ามู่เซิ่งเป็นคนฝังเข็มให้ท่านสาม หรือว่าคนไม่เอาถ่านคนนี้มีความสามารถจริง ๆ? ทุกคนรู้สึกสงสัย

“เชี่ย! ผมจำได้แล้ว เรื่องทั้งหมดต้องโทษมู่เซิ่ง!”

ขณะนี้ เจียงมู่หลงตบต้นขาตนเองอย่างแรง

“โทษมู่เซิ่ง? เขาทำอะไรเหรอ?” สีหน้าของหลิวเจี้ยนหัวเต็มไปด้วยความสับสน

“คุณไม่รู้หรอกว่าหลังจากคุณจากไปแล้ว มู่เซิ่งฝังเข็มที่แขนของท่านสามอีกครั้ง เพื่อแย่งความดีความชอบของคุณหมอหลี่! ผมคิดว่าเป็นเพราะมู่เซิ่งฝังเข็มไปเรื่อย จนทำให้เส้นเลือดที่แขนของคุณปู่อุดตัน?” เจียงมู่หลงแสดงสีหน้าโกรธเคือง ราวกับว่ามู่เซิ่งเป็นคนบาปที่ชั่วร้าย

จ้าวหลินยิ้มด้วยความอึดอัดเช่นกัน คนอื่นหยิบยกเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาลขึ้นมาพูดตามที่คาดการณ์ไว้จริง ๆ ตอนนั้นเขาถูกเยาะเย้ยเพราะแย่งความดีความชอบ และตอนนี้มีคนพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าอายจริง ๆ!

“อาจารย์ มู่เซิ่งแค่ฝังเข็มไปเรื่อยเท่านั้น ตอนนั้นเขาเกือบทำให้ท่านสามเกิดโรคแอบแฝงอยู่ในร่างกาย ถ้าไม่ใช่เพราะผมลงมือรักษา ท่านสามอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้!”

หลี่น่องแอบหัวเราะ ถึงแม้ว่าเขาอยากจะเยาะเย้ยมู่เซิ่ง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าอาจารย์แล้ว เขาไม่สามารถทำมากเกินไปได้ ดังนั้นเขาจึงแกล้งทำเป็นเจ็บใจแทนอาจารย์ และกล่าวด้วยความโกรธ

“อาจารย์ เขาบอกว่าผมฝังเข็มไปเรื่อย แล้วยังบอกว่าอาจารย์รู้เพียงแค่ผิวเผินเท่านั้น ตอนอยู่ที่โรงพยาบาล เขาทำให้ผมรู้สึกโกรธมาก!”

“เขาดูถูกผม ไม่เป็นไร! แต่ผมทนไม่ได้ที่คนไม่เอาถ่านคนนี้ทำให้อาจารย์เสียชื่อเสียง!”