มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 156

ความอัปยศ ความโกรธ อารมณ์ทุกอย่างพลุ่งพล่านอยู่ในอกของฉินโสว่หราน ตอนนี้หัวใจของเขา มันซับซ้อนจนถึงขีดสุด

พูดตามตรง ด้วยทักษะทางการแพทย์องฉินโสว่หราน สามารถทำให้เขาหารายได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยจากบรรดาเศรษฐีในเยียนจิงได้ แต่มู่จงหยุนเคยมาหาเขา หวังว่าเขาจะใช้ยาในการแบล็กเมลมู่เฉินเทียน เพื่อใช้ในการข่มขู่เอาทรัพย์สินจากมือของเขา

เดิมทีฉินโสว่หรานไม่ละอาย ต่อการกระทำเช่นนี้ แต่หลานชายของเขารีบใช้เงิน ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่ตอบตกลง ยิ่งไปกว่านั้น เขาคิดว่าการกลั่นยานั้นไม่ธรรมดา โดยเฉพาะเพื่อชะลออาการกล้ามเนื้อหด การกลั่นยาออกมาหนึ่งเม็ด จำเป็นต้องใช้สมุนไพรมูลค่านับล้าน การแลกเปลี่ยนด้วยบริษัทหลักสิบล้าน เขารู้สึกว่าไม่มากเกินไปหรอก

เพียงแต่……

เขาทำร้ายตัวเอง ไม่อาจมีชีวิตอยู่ต่อ มู่เซิ่งมาถึงที่ในวันนี้ มันอยู่ในการคาดการณ์ของเขาอยู่แล้ว แต่เขาคิดไม่ถึงว่า ทักษะการใช้ยาของมู่เซิ่ง จะอยู่ในระดับสูงขนาดนี้ ไม่เป็นสองรองใคร！

การประลองในครั้งนี้ เขาแพ้แล้ว

แพ้อย่างราบคาบ เขาเลื่อมใสอย่างสุดใจ

มู่เซิ่งรู้วิชาปรุงยาเก้าหน อีกทั้งเป็นวิชาปรุงยาเก้าหนที่จริงด้วย ภายในการต้มครั้งเดียว ก็สามารถกลั่นยาได้เก้าตัว ฝีมือแบบนี้ เขาเคยเห็นแค่ในตำราโบราณของเขา และเคยได้ยินเพียงแค่หนึ่งครั้งเท่านั้น

ผู้ที่ไม่รู้ทักษะด้านยา ก็จะไม่รู้ว่าวิชาปรุงยาเก้าหนตำแหน่งในหัวใจของพวกเขา มันหมายความว่าอะไร

หากมู่เซิ่งสามารถรับปากว่าจะสอนเขา คงเป็นครั้งแรกที่ฉินโสว่หรานคุกเข่า คำนับมู่เซิ่งให้เป็นมู่เซิ่ง

แต่เขารู้ดีว่า นี่เป็นไปไม่ได้

นับหลังจากที่เขาฉวยโอกาสแบล็กเมล ก็ได้เดิมอยู่ตรงข้ามของ มู่เซิ่งไปเรียบร้อยแล้ว มาวันนี้นอกจากตกใจ ยังเต็มไปด้วยความเสียใจ

หากเขาไม่เห็นแก่ผลประโยชน์อันน้อยนิด ล่วงเกินผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เขาคงมีโอกาสมากกว่านี้！

“คุณปู่ครับ แพ้ได้ยังไงครับ เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด！”ฉินหลินยืนอยู่ข้างๆ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“จริงด้วยครับอาจารย์ ทักษะการกลั่นยาของอาจารย์ ไม่ได้ด้อยไปกว่าเขาเลยนะครับ ผมว่าอย่างมากก็แค่เสมอกัน”

“ผมว่าหมอเทวดาฉินคงประมาทไปหน่อย มาลองอีกครั้ง อาจารย์ของผมไม่มีทางแพ้เด็ดขาดแน่！”

เมื่อฉินโสว่หรานยอมรับความพ่ายแพ้ ฉินหลินกับลูกศิษย์ของเขาก็ไม่กล้าเชื่อสิ่งที่เห็นตรงหน้า แต่ละคนแย่งกันพูด อยากจะขอโอกาสประลองใหม่อีกครั้ง

อาจารย์ของพวกเขาเป็นถึงผู้นำแพทย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ในเมืองเยียนจิง จะแพ้แบบนี้ได้ยังไง？

“หุบปาก！”

ฉินโสว่หรานกล่าวตำหนิ ไอ้พวกโง่ ยิ่งพูดแบบนี้ เขาก็ยิ่งขายหน้า！

“แต่ว่า……”ฉินหลินไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ หากอาจารย์ของเขาพูดแล้ว นั่นมันก็หมายความว่า ชื่อเสียงของพวกเขา ก็จะถูกทำร้ายน่ะสิ？

“ไสหัวออกไป！”

ฉินโสว่หรานสบถด่าเสียงดัง

ลูกศิษย์เหล่านั้นถึงกับก้มหัว สูญเสียความกล้าในการโต้แย้ง แต่ละคนเดินออกจากวอร์ดผู้ป่วยทันที

ผ่านไปไม่นาน ภายในห้องแห่งนี้ ก็เหลือเพียงมู่เซิ่ง หลิวเจี้ยนหัว และฉินโสว่หรานสามคน

“นี่คือวิชาปรุงยาเก้าหน？”ฉินโสว่หรานพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ถามเพื่อความมั่นใจ

“ใช่แล้ว คุณสามารถดูออก นั่นก็แสดงว่าคุณตาแหลมไม่เบา”มู่เซิ่งพูดติดตลก เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อย วิชาการกลั่นยาใน《ตำราทองตำนานเสวียน》เล่มแรกของเขา ฉินโสว่หรานยังดูออก

ฉินโสว่หรานพูดอย่างขมขื่น“เรากลั่นยาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ จะไม่รู้วิชาปรุงยาเก้าหนได้ยังไง เพียงแต่วิธีนี้มันหายสาบสูญไปนานแล้ว คิดไม่ถึงว่าในชีวิตนี้ฉันจะมีบุญได้เห็นมัน”

“วิชายาห้าประสานของคุณก็ไม่เลวครับ แต่พลังเลือดลมยังไม่พอ นี่ไม่โทษคุณหรอก เพราะคุณเป็นแค่คนธรรมดา”มู่เซิ่งพูดอย่างยิ้มๆ

จริงด้วย

ฉินโสว่หรานถอนหายใจ

ต่อหน้าของคุณ ผมเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น

“มีสุภาษิตโบราณตงหัวกล่าวว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน วันนี้ถือว่าฉันได้เห็นกับตาแล้ว”ฉินโสว่หรานกล่าว“หมอเทวดาท่านนี้ คุณเสนอราคามาเถอะ”

“เสนอราคาอะไร？”มู่เซิ่งขมวดคิ้ว

“ราชาฉินเทพโอสถแผ่นป้ายนั้น เป็นสมบัติที่พ่อฉันให้ไว้ ฉันให้นายไม่ได้จริงๆ”ฉินโสว่หรานกล่าว“นี่เป็นสมบัติที่ตระกูลฉินของเราสืบทอดกันมา หวังว่านายจะเสนอราคามา ฉันจะซื้อมันมาจากมือนายเอง”