มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 178

ในเวลานี้

อีกทางด้านหนึ่งของห้างสรรพสินค้าศูนย์การค้าสากลป๋ายต้า

“พี่รปภ.คะ ไอ้หมอนี่จงใจทำลายเสื้อผ้า และไม่ยอมชดใช้ แถมยังลงมือทำร้ายคุณผู้หญิงคนนี้อีกด้วย!” หลี่ฟางฟางพูดอยู่ข้างๆ

“คุณผู้ชายครับ กรุณาอธิบายให้เราฟังหน่อย”

รปภ.สองนายยืนอยู่ตรงหน้ามู่เซิ่ง สีหน้าไม่เป็นมิตร เพื่อพิจารณาสถานการณ์ พวกเขาไม่ปล่อยจ้าวเหมยเหมยที่อยู่ในอาการคลุ้มคลั่งไป มีเพียงแค่หนึ่งในนั้นที่หยิบวิทยุออกมาแล้วตะโกนขึ้นสองครั้ง สักพัก ก็มีรปภ.อีก 2-3 เดินเข้ามาในร้าน กุชชี่

รปภ.หลายคนรวมตัวกันต่อหน้ามู่เซิ่ง ด้วยสายตาที่จ้องเขมือบ

“รบกวนหลีกทางหน่อยครับ”

ในเวลานี้ ผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณ 30 ปี สวมชุดสูทเดินเข้ามา เขาคือผู้รับผิดชอบร้านกุชชี่ ข้างๆเขา มีผู้หญิงร่างอวบอิ่มที่มีออร่าเต็มไปด้วยความเป็นมืออาชีพ

รปภ.สองสามคนจำตัวตนของผู้ชายได้ แต่จำผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ว่าคือใคร ยังคิดว่าเป็นกิ๊กของเกาเสียง แต่หลังจากที่เห็นทั้งสองคนแล้ว พวกเขาให้ผู้คนหลีกทางให้

“ผู้จัดการเกา” หลี่ฟางฟางเห็น ก็รีบเข้ามาทักทาย

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นล่ะ?”

ทันทีที่เกาเสียงเข้ามาก็เห็นมู่เซิ่ง นั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา ก็รู้ทีหลังว่าคือหนึ่งในคู่กรณี

เมื่อนึกถึงเนื้อหาในสายโทรศัพท์ เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที

ฉันทำงานต้อนรับคนสำคัญอย่างยากลำบากอยู่ที่นี่ ผลสุดท้ายคุณมาก่อเรื่องในร้านของฉัน? ถ้าเป็นวันปกติ อย่างมากก็สั่งสอนสักยกแล้วไล่คุณออกไป แต่ในวันนี้ฉันจะให้คุณได้รับผลที่ตามมา!

“ผู้จัดการเกา เขานั่นแหละ ไอ้หมอนี่เดิมทีมันไม่มีเงินจะซื้อเสื้อผ้า มาลองเสื้อผ้าในร้านก็ช่างมันเถอะ แถมยังทำชุดสูทเสียหายเป็นรูอีก แล้วด่าว่าเสื้อผ้าในร้านเราคือขยะ!”

“จริงด้วย คุณผู้หญิงคนนี้ช่วยพวกเราพูด ผลสุดท้ายเขาก็ตบหน้าอย่างแรง ผู้จัดการคะ คุณดูสิ เขาตบหน้าคุณผู้หญิงคนนี้กลายเป็นแบบนี้แล้ว?”

หลี่ฟางฟางร้องไห้พร้อมทั้งพูดใส่ไฟอยู่ข้างๆ

“ผู้จัดการเกา สวัสดีครับ ผมชื่อเฉินเสวียลี่ เป็นผู้รับผิดชอบสปาหรงเหม่ยสาขาอำเภอซานเซี่ยง ผู้ชายคนนี้ลงมือทำร้ายผมและคุณป้าของผมในร้านของคุณ ขอให้คุณให้ความเป็นธรรมกับเราด้วย” เฉินเสวียลี่พูดด้วยความโกรธ ลุกขึ้นยืนจากพื้นแล้วก็พูด

คำพูดเหล่านี้ เกาเสียงได้ยินก็โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ ตั้งแต่เขาเปิดร้านค้าในห้างสรรพสินค้าศูนย์การค้าสากลป๋ายต้า ก็ไม่มีใครกล้าก่อเรื่องเลย!

ขณะที่เกาเสียงกำลังจะลงมือกับมู่เซิ่ง จู่ๆร่างอวบอ้วนคนหนึ่ง ก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเขา เกาเสียงตกตะลึง จึงพบว่าคนที่กำลังก้าวไปหามู่เซิ่ง นั่นก็คือถังเสี่ยวเยว่

“ประธานถังไปทำอะไร หรือว่า เธอก็ทนมองดูนักเลงแบบนี้ไม่ไหว?” เกาเสียงพูดอยู่ในใจ

มีข้อสงสัยอยู่ในใจ แต่สำหรับพฤติกรรมของถังเสี่ยวเยว่ เขาก็ไม่กล้าห้าม

“เถ้าแก่มู่……ไม่สิ คุณมู่ คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

ถังเสี่ยวเยว่ยืนอยู่ตรงหน้ามู่เซิ่ง พูดด้วยความเคารพ

เธอเกือบจะหลุดปากแล้ว ตอนนี้มู่เซิ่งไม่มีเจตนาจะตำหนิ จึงโล่งใจอย่างระมัดระวัง

“ผมมาซื้อเสื้อผ้ากับภรรยา แล้วคุณล่ะ มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร”มู่เซิ่งยิ้มแล้วกล่าว

ช่วงนี้เนื่องจากเหตุผลทางบริษัท ถังเสี่ยวเยว่น่าจะยุ่งมากในเจียงหนานจนไม่สามารถปลีกตัวได้จึงจะถูก พูดตามหลักเหตุผลแล้ว คงไม่มีเวลาว่างมาที่อำเภอซานเซี่ยง

“อำเภอซานเซี่ยงแม้ว่าจะเล็ก แต่ก็ยังเป็นศูนย์กลางของหลายมณฑลใกล้เคียง เพื่อขยายธุรกิจของบริษัท ช่วยไม่ได้ ทำได้เพียงย้ายมาที่นี่”

“แต่กลับเป็น คุณมู่ ทำไมคุณถูกปฏิบัติตัวเหมือนนักเลงตัวน้อยที่มาก่อเรื่อง?”

ถังเสี่ยวเยว่ปิดปากของเธอแล้วยิ้มเบาๆ ดูท่าทางงดงามน่าหลงใหล

“มีคนปากเสีย ก็ต้องโดนตีเป็นธรรมดา” มู่เซิ่งส่ายหน้า ไม่พูดอะไรมาก

แต่สายตาของผู้คน มองไปยังจ้าวเหมยเหมยที่ถูกรปภ.จับตัวไว้อย่างไม่รู้ตัว

“เวรเอ๊ย?”

ผู้จัดการเกาเสียนเห็นฉากนี้ นิ่งกลายเป็นหินทันที