มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 225

“ลูกเขยที่แต่งงานเข้ามาอยู่ในบ้านฝ่ายหญิง？”

เวยปิงเอ๋อร์ที่อยู่ข้างๆได้ยินประโยคนี้ ในสายตา ปรากฏความดูถูกออกมาอย่างหนักหน่วงทันที

คนๆนี้ก่อนหน้านี้ยังโม้พ่อฉันว่าตัวเองเก่งกาจมากแค่ไหนอยู่เลย รักษาโรคของพ่อให้หายดี ก็บอกว่าตัวเองเป็นนักกลั่นยาอะไรแบบนี้ มาเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้

สุดท้ายตอนนี้ ถูกกู่คูหรานเปิดเผยต่อสาธารณะเลย ตัวตนที่แท้จริงของเขา คิดไม่ถึงว่าเป็นลูกเขยที่แต่งงานเข้าบ้านของฝ่ายหญิงที่จัดอยู่ในตระกูลรองของเจียงหนาน คนแบบนี้ ไม่มีสิทธิ์พอที่แม้แต่จะประจบประแจงตระกูลร่ำรวยของเยียนจิงนะสิ？

ในเวลานี้ ในใจของเวยปิงเอ๋อร์ ก็ยืนยันโดยสิ้นเชิง มู่เซิ่งก็เป็นเพียงแค่คนที่ชอบขี้โม้เท่านั้นเอง

แม้ว่าจะรักษาพ่อของเขาให้หายดี ก็เป็นเพราะว่ามู่เซิ่งดวงดีแน่ ไม่ใช่ความสามารถของมู่เซิ่งเลยด้วยซ้ำ

กู่คูหรานยืนอยู่ข้างๆ มองเวยปิงเอ๋อร์ด้วยสายตาที่เกลียดชังอย่างมาก มุมปากของเขา ก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยออกมา

กู่มู่สวีนเป็นลูกน้องของตระกูลกู่ ได้ยินว่าเพราะการช่วยเหลือของมู่เซิ่ง ถึงฝืนมาผงาดที่เมืองเจียงหนานแห่งนี้ แต่ว่าเรื่องเหล่านี้เขาไม่ได้สนใจ เพียงแค่ต้องการรู้ว่ามู่เซิ่งเป็นแค่เศษสวะคนหนึ่ง ถึงแม้ว่าจะอาศัยอยู่ที่เจียงหนานจนเฟื่องฟูขึ้นมาอีกครั้ง มาถึงที่นี่ เขาบดขยี้เขาให้ตายได้อย่างง่ายดายเช่นกัน

เหอะ

เศษสวะอย่างคุณเช่นนี้ ก็เหมาะสมจะมาแย่งหญิงคนรักกับฉันเหรอ？

“คุณชาย นักกลั่นยาหลิ่วเข้ามาในงานแล้ว งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มต้นขึ้น นายท่านพูดแล้ว ถ้าหากคุณกลายเป็นลูกศิษย์ของนักกลั่นยาหลิ่วได้ งั้นตำแหน่งของผู้นำตระกูลในอนาคตนั้น ก็ต้องเป็นของคุณ！”

ในเวลานี้ ลูกน้องที่สวมใส่ชุดคลุมสีดำ เดินมาข้างๆกู่คูหราน พูดอย่างเคารพ

“เข้าในงานแล้ว？”กู่คูหรานยิ้ม สายตานำมาซึ่งความเชื่อใจ

ที่เขาฝึกศิลปะการต่อสู้และกลั่นยามากว่าหลายปี ก็เพื่อวันนี้！เขาสามารถทำให้ฉันเข้ามาโดดเด่นอยู่งในงานเลี้ยงครั้งนี้ได้ ทำให้นักกลั่นยาหลิ่วรับเขาเข้าเป็นศิษย์！

“พี่กู่คูหราน พวกเราเข้างานดีกว่านะ”เวยปิงเอ๋อร์พูดกล่าว

“ได้ พ่อขอฉันจัดเตรียมตำแหน่งสนามในให้ฉันสองที่นั่งพอดี คุณอยากจะไปด้วยกันไหม？”กู่คูหรานพูดกล่าว

“คิดอยู่แล้ว”

เวยปิงเอ๋อร์มาถึงที่นี่เพื่องานเลี้ยงครั้งนี้โดยเฉพาะ แต่น่าเสียได้ยินว่าคนที่ไม่เข้าร่วมการทดสอบเข้ามาสนามในไม่ได้เลย เธอทำได้เพียงดูอยู่ที่สนามนอก ตอนนี้กู่คูหรานพาเธอเข้าไปได้ เธอยังไม่ทันได้ดีใจเลยนะ

และตอนที่ทั้งสองกำลังจะก้าวเท้าเข้าไปที่หน้าประตูงานเลี้ยง กู่คูหรานถึงได้หัวเราะอย่างเยือกเย็น ละสายตาไปที่มู่เซิ่ง

“มู่เซิ่ง ขอโทษ พวกเราเข้าไปก่อนแล้ว แต่ว่า คุณในฐานะที่เป็นนักกลั่นยา น่าจะมีสิทธิ์เข้ามาสนามในด้วยตัวเองนะ？”

“ได้ทั้งนั้น เรื่องที่ฉันมาที่นี่ได้จัดการเรียบร้อยแล้ว งานกลั่นยา ก็ดูไปเรื่อยเปื่อย สนามในสนามนอกไม่ได้แตกต่างอะไรมากมาย”มู่เซิ่งส่ายหน้าอย่างเงียบๆพร้อมพูดกล่าว

แม้ว่าเขาอยากรู้ความแตกต่างของนักกลั่นยากับนักกลั่นยาระดับชั้นต้นมาก แต่ในสายตาของเขา สนามในและสนามนอกก็ไม่ได้แตกต่างกันมากมาย ยิ่งไปกว่านั้น เดิมทีเขาก็ไม่ได้ไปเพราะฝากตัวเป็นศิษย์อยู่แล้ว

“เหอะๆ เห็นชัดๆว่าไม่มีสิทธิ์เข้าไปสนามใน ยังทำแสร้งทำเป็นดูถูก”

ได้ยินที่มู่เซิ่งพูด เวยปิงเอ๋อร์เยาะเย้ยอยู่ข้างๆหนึ่งประโยค

อย่างที่รู้ ถ้าหากว่ามู่เซิ่งเป็นผู้กลั่นยาจริงๆ ก็ถูกคนเชื้อเชิญมาสนามในตั้งนานแล้ว ตอนนี้ยังจะพูดว่าไม่อยากเข้าไป หากคนอื่นมาเห็นเข้า เกรงว่าจะหัวเราะจนฟันร่วงนะ

หลังจากที่เธอยิ้มเยาะใส่มู่เซิ่ง เดินออกไปอย่างสง่าผ่าเผย

และตอนที่มู่เซิ่งไม่อยากสนใจมากมาย เตรียมที่จะเดินเข้าไปอีกช่องทางหนึ่ง ทันใดนั้นก็มียามเดินเข้ามา โค้งคำนับพร้อมพูดว่า “ขอสอบถามหน่อย คุณคือคุณมู่เซิ่งใช่ไหม”

“ฉันเอง”

มู่เซิ่งพยักหน้า

“คุณมู่เซิ่ง คุณวิลเลี่ยมให้โควตาสนามในของเขากับคุณเป็นพิเศษ เพราะงั้นผมจะพาคุณเข้าไปสนามใน เดินไปทางนี้ครับ” ยามพูดกล่าว