มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 23
เขยแต่งเข้า?
นี่มันคนไม่เอาถ่านที่เกาะผู้หญิงกินไม่ใช่เหรอ!
หลังจากทุกคนได้ยินประโยคนี้ พวกเขามองมู่เซิ่งด้วยความเหยียดหยาม
“ที่แท้เป็นคนไม่เอาถ่านของตระกูลเจียงนี่เอง ผมได้ยินว่าเขาไม่มีงานทำ มีชีวิตอยู่ไปวัน ๆ เท่านั้น คนไม่เอาถ่านแบบนี้ จะสามารถรู้ว่าภาพวาดเป็นภาพจริงหรือปลอมได้อย่างไร?”
“ถูกต้อง เกรงว่าการที่เขาพูดแบบนี้ เพื่อดึงดูดความสนใจของคนอื่น?”
“คนไร้ประโยชน์ที่ไร้ยางอาย!”
สีหน้าของหญิงสาวน่าเกลียดเช่นกัน เพราะเธอคิดว่ามู่เซิ่งมาสร้างสถานการณ์ที่หอเฉียนเป่าเพื่อเรียกร้องเงิน! และการที่เขาจับผิดภาพวาดนี้ มันเป็นการดูถูกภาพวาด และตอนนี้เขากำลังทำให้หอเฉียนเป่าเสียชื่อเสียง!
“คนไม่เอาถ่าน! คุณรู้ไหมว่าภาพวาดนี้หมายถึงอะไร? อย่าคิดว่าคุณเป็นคนของตระกูลเจียงแล้ว ก็สามารถพูดจาเหลวไหลได้ เชื่อหรือไม่ว่าฉันสามารถให้คนขับไล่คุณออกไปได้ทันที”
หลังจากกล่าวจบ
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ยืนอยู่ตรงประตู ก็เดินมาล้อมมู่เซิ่งไว้ทันที และมองเขาด้วยสายตาไม่เป็นมิตร
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแต่ละคนถือกระบองไฟฟ้าอยู่ในมือ ถ้าหญิงสาวออกคำสั่ง พวกเขาก็จะลงมือจัดการผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าทันที!
ชายชราโบกมือ เป็นการส่งสัญญาณให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถอยกลับ
หลังจากนั้น เขามองมู่เซิ่งด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความหมาย และกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “น้องชาย สามารถกินอาหารตามใจชอบได้ แต่ไม่สามารถพูดจาตามใจชอบได้ บอกตามตรง ผมเป็นสมาชิกของตระกูลกู่ในเมืองเยียนจิง และผมยังเป็นเจ้าของหอเฉียนเป่าในเมืองเจียงหนานอีกด้วย ผมได้ภาพวาดนี้มาจากตระกูลกู่”
มู่เซิ่งเหลือบมองชายชราด้วยความประหลาดใจ นึกไม่ถึงว่าเขาจะเป็นสมาชิกของตระกูลกู่แห่งเมืองเยียนจิง
“แต่ตอนนี้ ตามที่คุณพูด เหล่านักสะสมวัตถุโบราณที่ตรวจสอบภาพวาดนี้ ล้วนมองไม่ออกว่าภาพนี้มีปัญหาเหรอ? ความสามารถของพวกเขาทุกคนจำกัดเหรอ?”
“ความสามารถของพวกเขาจำกัดจริง ๆ”
มู่เซิ่งพยักหน้าโดยไม่คิด
“คุณ……”
ชายชรารู้สึกโกรธมาก ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนสุขุมเยือกเย็น แต่เขาก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว
เพราะรากฐานของหอเฉียนเป่าไม่ใช่ร้านขายวัตถุโบราณ แต่เป็นสายตาที่เฉียบคมของนักตรวจสอบโบราณวัตถุต่างหาก!
ถ้าพวกเขาไม่มีสายตาที่เฉียบคม พวกเขาจะไม่สามารถมีวัตถุโบราณที่มีค่ามากมายขนาดนี้ได้ และชายชราในฐานะเจ้าของหอเฉียนเป่า ดังนั้นสายตาของชายชราไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!
เห็นได้ชัดว่าคำพูดของมู่เซิ่ง เป็นการทำลายชื่อเสียงของพวกเขา!
ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเพิ่งมาเปิดร้านที่เมืองเจียงหนาน ตอนนี้ชายชราคงสงสัยว่ามีคนเจตนาให้มู่เซิ่งมาก่อความวุ่นวาย!
ใบหน้าของชายชราเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และกล่าวต่อไปว่า “เจ้าหนู บอกผมสิว่าภาพวาดนี้มันปลอมตรงไหน ถึงได้ทำให้คุณคิดว่ามันเป็นของปลอม?”
“ถ้าคุณไม่สามารถชี้จุดออกมาได้ ถึงแม้คุณจะเป็นลูกหลานของตระกูลเจียง ก็อย่ามาโทษว่าผมขับไล่คุณออกไปจากร้าน!”
ชายชรากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
คราวนี้เขาโกรธจริง ๆ
“เชี่ย! คนไม่เอาถ่านคนนี้จองหองจริง ๆ!”
“ถูกต้อง นึกไม่ถึงว่าเขาจะบอกว่านักตรวจสอบวัตถุโบราณของหอเฉียนเป่านั้นเก่งสู้เขาไม่ได้ เขาอายุเท่าไหร่? ก็มีความสามารถที่จะมองออกว่าวัตถุโบราณชิ้นไหนเป็นของจริงหรือของปลอมแล้วเหรอ?”
“เดาว่าเขาคงอยากโอ้อวดต่อหน้ากู่ชิงเสวียน” บางคนมองไปที่หญิงสาว
“ผมจะคอยดูว่าเขาจะยุติเรื่องนี้อย่างไร?”
ผู้คนวิพากษ์วิจารณ์อย่างต่อเนื่อง
หญิงสาวไม่สามารถทนต่อความโกรธได้อีกต่อไปแล้ว เธอเดินไปอยู่ตรงหน้าชายชราและกล่าวว่า “คุณปู่ จะพูดไร้สาระกับเขาอีกทำไม! หนูจะจัดการขับไล่เขาออกไปจากร้านทันที!”
หลังจากหญิงสาวกล่าวจบ เธอใช้เท้าเตะไปที่ท้องของมู่เซิ่งอย่างแรง การเตะของเธอนั้นดุดัน และยังมีเจตนาฆ่าที่รุนแรง!
เธอเคยฝึกบู๊? มู่เซิ่งมองการเตะของหญิงสาว และเขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มตรงมุมปาก
“ฮ่า ๆ ผมจำได้ว่าอาจารย์ของคุณหนูกู่เป็นยอดฝีมือ คนไม่เอาถ่านที่อ่อนแอคนนี้ จะต้องถูกไล่ออกไปจากร้านด้วยความอับอายอย่างแน่นอน”
“คอยชมเรื่องสนุกกันเถอะ”
คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างซุบซิบ
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมองเห็นภาพที่มู่เซิ่งถูกทำร้ายจนแขนขาหัก แล้วถูกขับไล่ออกไปจากหอเฉียนเป่า
เมื่อได้ยินทุกคนวิพากษ์วิจารณ์มู่เซิ่ง สีหน้าของชายชราก็เปลี่ยนไป ตอนแรกเขาคิดจะหยุดเธอ แต่หลานสาวของเขาเคยฝึกบู๊กับยอดฝีมือ!
ถึงแม้ว่าเธอจะฝึกแค่สองปี แต่ความแข็งแกร่งของเธอไม่ใช่สิ่งที่ผู้ใหญ่ทั่วไปจะสามารถต้านได้ ถ้ามู่เซิ่งที่อ่อนแอถูกลูกเตะนี้ เขาอาจได้รับบาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิต!
แต่มันสายเกินไปแล้ว
พรึบ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง
Thanks...
มีต่อมั้ยครับ...