มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 24

เมื่อมองภาพนี้แล้ว ทุกคนต่างรู้สึกชาหนังศีรษะ

แม้แต่ชายชรายังตกตะลึงเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เขามีชีวิตอยู่มาเป็นเวลาหลายสิบปีแล้ว และผ่านประสบการณ์มามากมาย ดังนั้นเขาจึงรีบส่งสัญญาณให้กู่ชิงเสวียนขอโทษมู่เซิ่ง

กู่ชิงเสวียนยืนอยู่ที่เดิมด้วยความอึ้ง เธอมองสายตาของคุณปู่ แล้วทำได้เพียงเดินไปทางมู่เซิ่งหนึ่งก้าว และกล่าวกับมู่เซิ่งด้วยความไม่เต็มใจว่า “ขอโทษ”

มู่เซิ่งเหลือบมองกู่ชิงเสวียนแวบหนึ่ง และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ผมหวังว่าจะไม่มีครั้งต่อไป”

หลังจากกล่าวจบ

ดูเหมือนว่าบุคลิกของเขาจะเปลี่ยนไป ตอนนี้เขายืนอยู่ตรงหน้า ราวกับเทพสังหารที่ยืนอยู่กลางทะเลเลือด และพลังพิฆาตของเขานั้นทำให้คนรู้สึกสั่นสะท้าน!

กู่ชิงเสวียนรู้สึกตกใจกับการเปลี่ยนแปลงของมู่เซิ่ง เธอนึกไม่ถึงว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าจะมีพลานุภาพเช่นนี้ เพียงแค่เขายืนอยู่ตรงหน้า เธอก็สามารถรับรู้ได้ถึงพลังที่รุนแรง ขาทั้งคู่ของเธอสั่น และอยากถอยหลังโดยไม่รู้ตัว

มู่เซิ่งเคยฆ่าคน และฆ่าคนไปมากมาย!

อึก——

กู่ชิงเสวียนกลืนน้ำลาย และเพิ่งรู้ว่าตอนนี้หลังของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ จนทำให้เสื้อเปียกโชก

ชายชรารู้สึกตกใจมาก รีบเดินไปอยู่ตรงหน้ามู่เซิ่ง โค้งคำนับและกล่าวว่า “ขอบคุณที่คุณชายมู่ยอมให้อภัย ต่อไปผมจะอบรมสั่งสอนหลานสาวให้มากขึ้น!”

“คุณชายมู่ ผมแค่มาซื้อวัตถุโบราณเท่านั้น ไม่รู้ว่าคุณอยู่ข้างนอกด้วยเช่นกัน” ท่านสวียืนอยู่ด้านข้าง น้ำเสียงของเขายังคงสั่น

“อืม”

มู่เซิ่งพยักหน้าและไม่พูดอะไรมาก ท่านสวีทำงานให้ตระกูลมู่เป็นเวลาหลายปีแล้ว และเขาก็มีความรู้สึกที่ดีต่อท่านสวี ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับท่านสวี ดังนั้นมู่เซิ่งจึงไม่ใส่ใจ เขากำลังจะหันหลังและเดินจากไป

“คุณมู่ กรุณารอสักครู่”

มู่เซิ่งได้ยินเสียงของชายชรา เขาขมวดคิ้ว หยุดฝีเท้าและถามว่า “ยังมีธุระอะไรอีก?”

“คุณชายมู่ ขออภัยที่ผมมีตาแต่หามีแววไม่ เมื่อสักครู่คุณบอกว่าภาพวาดนี้เป็นของปลอม ผมอยากรู้ว่าภาพนี้ผิดปกติตรงไหน?”

ชายชราพูดประโยคนี้ออกมา เพื่อต้องการขอคำชี้แนะอย่างจริงใจ มิฉะนั้น ถ้าภาพนี้เป็นของปลอมและแขวนอยู่ในหอเฉียนเป่า มันจะเป็นการทำลายชื่อเสียงของพวก

“โอเค นำภาพวาดลงมา”

มู่เซิ่งครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วโบกมือ

“ชิงเสวียน ยังไม่รีบไปเอาภาพวาดลงมาอีก” ชายชราที่อยู่ด้านข้างดุหลานสาว

กู่ชิงเสวียนเดินไปที่ภาพวาดด้วยสีหน้าไม่เต็มใจ หยิบภาพวาดที่อยู่ในกรอบสีทองออกมา แล้วยื่นให้มู่เซิ่ง

ความจริงแล้วเธอยังคงรู้สึกไม่พอใจมู่เซิ่ง เพราะคุณปู่คัดเลือกภาพวาดนี้อย่างดี แล้วมันจะเป็นของปลอมได้อย่างไร

“คุณดูเถอะ แต่ระวังหน่อย อย่าให้เสียหาย”

หลังจากกู่ชิงเสวียนกล่าวจบ มู่เซิ่งก็ยื่นมือออกมารับภาพวาด จากนั้นเขาก็ดึงขึ้นลง แล้วฉีกภาพวาดออกเป็นสองส่วน!

ฉากดังกล่าว ทำให้ทุกคนรู้สึกตกใจ!

ชายชรามองภาพวาดที่ถูกฉีกออกเป็นสองส่วน และเขารู้สึกตกตะลึงเช่นกัน

มีเพียงท่านสวีที่ดีกว่าคนอื่นเล็กน้อย แต่เขายังคงยืนตกตะลึงอยู่ที่เดิม ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองต่อการกระทำของคุณชายตนเอง

นี่คือผลงานจริงของอู่เต้าจื่อ!

ถ้านำออกไปประมูล มูลค่าเริ่มต้นจะอยู่ที่แปดสิบล้าน และมีความเป็นไปได้ที่จะมีมูลค่าการประมูลอยู่ที่สองร้อยล้านหรือสามร้อยล้าน ภาพวาดที่ล้ำค่าเช่นนี้ กลับถูกคุณฉีกออกเป็นสองส่วน?

“คุณกำลังทำอะไร!”

กู่ชิงเสวียนรู้สึกโกรธมาก กำลังจะตำหนิเขา แต่ถูกคุณปู่ขัดจังหวะด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ชิงเสวียน ห้ามเสียมารยาท!”

กู่ชิงเสวียนเม้มปาก ทำได้เพียงยืนอยู่ด้านข้างด้วยความอัดอั้นตันใจ

แต่เธอเริ่มบ่นพึมพำอยู่ในใจ ถ้าเจ้าหมอนี้เจตนาทำลายภาพวาดนี้ ถึงแม้เขาจะเป็นแขกของท่านสวี ก็ต้องให้เขาชดใช้อย่างแน่นอน!

แต่มู่เซิ่งไม่สนใจสายตาของทุกคน ดึงด้ายเส้นเล็กออกมาจากภาพวาดแล้วโยนบนพื้น น้ำเสียงของเขาเย็นชาจนทำให้คนหายใจติดขัด

“นี่คือด้ายไนลอน”

“เป็นใยสังเคราะห์!”