มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 268

“เพื่อนผม? ผมจะมีคุณสมบัติอะไร ที่จะเป็นเพื่อนของคุณมู่?”

คำพูดของท่านหลง เหมือนสายฟ้าฟาด ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน

“ผมจะมีคุณสมบัติอะไร ที่จะเป็นเพื่อนของคุณมู่?”

ทุกคนตะลึง

บนใบหน้าของพวกเขา คิดไม่ออกว่าจะแสดงสีหน้าอย่างไรเพื่อตอบสนอง

ทุกคนในบาร์มองดูมูเซิ่งอย่างเงียบๆ และมองท่านหลงอย่างเงียบๆ ราวกับว่าเหตุการณ์ตรงหน้า เหมือนความฝัน ซึ่งเหลือเชื่อมาก

ท่านหลงไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นเพื่อนของเขาเหรอ?

ผู้ชายคนนี้ มีสถานะอะไร และภูมิหลังอะไร?

จูปู่หงคุกเข่าลงบนพื้น ในขณะนี้ เขาพูดไม่ออก

“คุณมู่” จางเสวียนหลงหันหัวกลับมา และพูดกับมู่เซิ่งด้วยความเคารพ

ในเมื่อจูลี่เซ่อคนนี้ทำให้มู่เซิ่งขุ่นเคือง จัดการยังไง มีเพียงมู่เซิ่งเท่านั้นที่มีสิทธิ์พูด

“ในเมื่อนายชอบนอนกับผู้หญิงมาก ก็ให้ทั้งชีวิตของนาย ไม่อาจแตะต้องผู้หญิงได้อีกต่อไป แล้วไสหัวออกไปจากบาร์นี้ซะ ตลอดทั้งชีวิตห้ามปรากฏตัวในเจียงหนาน”

มู่เซิ่งยิ้มอย่างเย้ยหยันเย็นชา แม่งไอ้คุณชายจูคนนี้กล้าคิดไม่ดีกับฉู่อีอี หากเธอไม่ยอมก็จะใช้กำลังบังคับ ถ้าวันนี้เขาไม่กลับมา หรือไม่มาที่บาร์นี้ แล้วจะมีจุดจบยังไง

เขาเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามที่สง่างาม แต่ไม่ใช่คนมีคุณธรรมเมตตา แน่นอนเป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยจูลี่เซ่อ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จูลี่เซ่อก็ตกใจ นี่คือการให้ตัวเองเป็นขันที เขาอยากร้องขอความเมตตา แต่ก่อนที่จะทันได้ตอบโต้ ท่านหลงได้ก้าวไปข้างหน้าแล้ว โดยไม่ยั้งมือได้ถีบไปที่หว่างขาของจูลี่เซ่อ

“อ๊ะ” จูลี่เซ่อกุมร่างกายส่วนล่างของเขาด้วยความเจ็บปวด กลิ้งไปทั่วพื้น

“ท่านหลง ผม……” จูปู่หงต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็ถูกเตะเช่นกัน กอดตัวเป็นเกลียวไว้ และไขมันบนใบหน้าของเขาก็แทบจะบีบออกมา

“สิ่งที่คุณมู่พูด นายได้ยินหรือเปล่า?” ท่านหลงตะโกนอย่างเย็นชา

“ได้ยินแล้ว ได้ยินแล้วครับ จากนี้ไปเราพ่อลูกตระกูลจู จะไม่ก้าวเข้ามาเหยียบในเจียงหนานแม้แต่ก้าวเดียว พวกเราจะไสหัวไปเดี๋ยวนี้ ไปเดี๋ยวนี้” ใบหน้าอ้วนของจูปู่หงกระตุก สั่นสะท้านไปทั้งตัว เขากัดฟันพูดประโยคนี้

เสียงที่น่าสยดสยอง ดังก้องอยู่ในบาร์ และทุกคนถึงกับหนีบต้นขาไว้แน่นโดยไม่รู้ตัว รู้สึกว่าระหว่างขานั้นเย็นเฉียบ

แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือ ความกลัวที่อยู่ในใจของพวกเขา

เป็นถึงคุณชายจูผู้สง่างาม สองพ่อลูกของตระกูลจูอยู่ในเจียงหนานมีอำนาจยิ่งใหญ่ และตอนนี้ก็กลายเป็นขันทีไปซะแล้ว

จู่ๆมู่เซิ่งก็หันหัว มองผู้จัดการอู่ ทำตาเหล่อย่างไม่พอใจ และทำให้ผู้จัดการอู่ตกใจจนเดินถอยหลังไปเรื่อยๆ จนชนกำแพง

“จางเสวียนหลง” มู่เซิ่งพูด

จางเสวียนหลงซึ่งยืนอยู่ข้างๆรีบเดินเข้ามา ถามด้วยความเคารพ “คุณมู่ ท่านมีอะไรจะสั่งครับ”

“บาร์ชิงชีนั่น เป็นของใคร? ฉันอยากซื้อไว้” มู่เซิ่งถามเบาๆ

อะไรนะ?

ทุกคนคิดว่าได้ยินผิด

บาร์นี้เถ้าแก่หลี่เป็นคนเปิด อย่างน้อยหลายสิบล้าน ซื้อไว้ทันทีเลยเหรอ?

ท่านหลงไม่คิดทบทวนเลยสักนิด โทรออกทันที หลังจากนั้นไม่นาน ท่านหลงก็วางสาย และพูดด้วยความเคารพ “คุณมู่ เถ้าแก่หลี่บอกว่า ถ้าคุณชอบบาร์ของเขา ก็มอบให้คุณเลยก็ได้”

หลังจากพูดจบ เขาก็เงยหน้าขึ้น มองบริกรที่ยืนอยู่รอบๆ แล้วพูดว่า “ฟังให้ดีนะ บาร์แห่งนี้นับจากวันนี้เป็นต้นไป ก็จะเป็นบาร์ของคุณมู่แล้ว”

“ว้าว!”