มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 271

วันรุ่งขึ้น มู่เซิ่งมาถึงที่บ้านเอื้อเฟื้อตามที่นัดไว้

บ้านเอื้อเฟื้อแห่งนี้ตั้งอยู่ในเขตชานเมืองที่ห่างไกลมากในเจียงหนาน สถานที่เรียบง่ายมาก นอกจากนี้การตกแต่งของบ้านเอื้อเฟื้อก็ทรุดโทรมมานาน ป้ายส่วนใหญ่แตกหักไปหมด

จะเห็นได้ว่าเงินค่าตกแต่งสถานที่นี้ไม่เพียงพอมากเลย

“พี่มู่”

ฉู่อีอีรอมู่เซิ่งอยู่ที่หน้าประตูตั้งนานแล้ว เมื่อเห็นมู่เซิ่ง เธอก็รีบทักทายเขาอย่างร่าเริงและพูดว่า"พี่มู่ วันนี้หวังซินเอ๋อจะแอบออกมา แต่โดนแม่ของเธอจับได้ เธอจึงต้องอยู่บ้านทำการบ้าน ดังนั้นหนูจึงมาคนเดียว ฮิฮิ"

ฉู่อีอีมีรอยยิ้มที่ตื่นเต้นบนใบหน้าของเธอ รวมถึงร่องรอยของความประหม่า

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอกับมู่เซิ่งมาที่บ้านเอื้อเฟื้อ

เด็กส่วนใหญ่ที่นี่ เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกทอดทิ้งเนื่องจากความพิการทางร่างกาย เด็กแบบนี้ ตั้งแต่เด็กก็ไม่เป็นที่รักของคนอื่น ดังนั้น พวกเขาส่วนใหญ่จะค่อนข้างเก็บตัว ดังนั้น พวกเขาจึงกลัวการติดต่อกับคนแปลกหน้าเป็นพิเศษ

แต่เห็นได้ชัดว่าฉู่อีอีเป็นข้อยกเว้น

ในช่วงเวลาที่เธออยู่ในบ้านเอื้อเฟื้อ เธอสนิทกับเด็กกลุ่มนั้นแล้ว และเด็กๆเหล่านั้นก็ชอบฉู่อีอีพี่สาวที่เป็นห่วงเป็นใยพวกเขามาก เพราะเธอไม่เคยมองพวกเขาอย่างมีอคติ เกมอะไรก็เล่นได้

ทุกครั้งที่กลุ่มคนแก่ที่เป็นหม้ายและโดดเดี่ยวเห็นฉู่อีอีมา ก็จะพูดคุยกับเธออย่างมีความสุข ราวกับว่าได้เห็นหลานสาวของพวกเขาเอง

"พี่อีอี ช่วงนี้คุณทำอะไรอยู่เหรอ ทำไมคุณไม่มาที่นี่นานจัง?"

“พี่อีอี ฉันคิดว่าคุณลืมพวกเราไปแล้ว!”

"ดูสิ พี่อีอี นี่คือของขวัญที่ฉันเตรียมไว้ให้พี่ นกกระดาษพันตัวที่ชั้นเรียนของเราทำขึ้นเพื่อพี่ มอบให้พี่"

ทันทีที่ฉู่อีอีปรากฏตัว ก็ได้กลายเป็นผู้นำของเด็กๆ ทันใดนั้นเด็กๆหลายคนมารวมตัวกันรอบๆฉู่อีอี และหยิบของขวัญและลูกอมที่ซ่อนอยู่ในมือมานานออกมา ยัดเข้าไปในกระเป๋าของฉู่อีอี เห็นได้ชัดว่าเด็กทุกคนชอบฉู่อีอีมาก

"พี่อีอี เขาเป็นใคร?"

ในเวลานี้ เด็กคนหนึ่งชี้ไปที่มู่เซิ่งที่อยู่ข้างๆฉู่อีอีด้วยความกลัวบนใบหน้าของเขา

“เขาเหรอ เขาเป็นพี่ชายของฉัน จากนี้ไป เขาจะเป็นพี่ชายของพวกคุณด้วย” ฉู่อีอีพูดด้วยรอยยิ้ม“พี่มู่ รีบนำของขวัญที่คุณเตรียมไว้ออกมา”

“ได้ได้”มู่เซิ่งพยักหน้าอย่างซื่อๆ

แม้ว่าโดยปกติแล้วเขาจะมีไหวพริบเร็ว แต่ถูกล้อมรอบด้วยท่ามกลางเด็กๆมากมาย ในใจก็ค่อนข้างประหม่าเลยแหละ หลังจากที่ฉู่อีอีเตือนเขาแล้ว เขาก็หยิบของขวัญที่เขาเตรียมไว้ในกระเป๋ามานานออกมา

ถุงใหญ่ที่บรรจุเยลลี่สุดประณีต รวมถึงของเล่นซูเปอร์แมนและมอนสเตอร์อีกมากมาย

นี่เพราะคำแนะนำของฉู่อีอี มู่เซิ่งจึงเลือกที่จะซื้อมัน

"ว้าว!"

เมื่อมองไปที่ขนมนุ่มๆในมือของมู่เซิ่ง เด็กๆก็แสดงความชื่นชมออกมาทันที

พวกเขาไม่เคยกินขนมชนิดนี้มาก่อน

“พวกคุณอยากกินไหม?”ฉู่อีอีพูดด้วยรอยยิ้ม“ทุกคน อย่าแย่งกัน ฉันจะให้พี่มู่แบ่งให้นะ นอกจากของเล่นแล้ว ทุกคนยังมีขนม แต่ว่า อย่าลืมล้างมือหลังกินเสร็จนะ มิฉะนั้น จะทำให้ของเล่นจะสกปรก"