มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 309

“พ่อ ตบผมทำไมครับพ่อ?”

อู๋ซื่อซวินตกตะลึงกับการตบครั้งนี้

"ไอ้ลูกเลว ตอนนั้นกูน่าจะปล่อยน้ำอสุจิอย่างมึงตายที่กำแพงแต่แรกเลย ไอ้ลูกเลว!"

อู๋หนานฝ่ารู้สึกว่าตบครั้งเดียวไม่เพียงพอ ดังนั้นเขาจึงใช้สุดแรงในการตบไปอีกครั้ง เขาตัวสั่นด้วยความกลัว หากเจียงหว่านถูกเขาทำลาย เกรงว่าใช้ทั้งตระกูลอู๋ก็ไม่พอที่จะเติมเต็มช่องโหว่นี้

ทั้งตระกูลอู๋ ไม่มีใครสามารถอยู่รอดได้

มีเพียงอู๋หนานฝ่าเท่านั้นที่รู้ว่าตัวเขามีความกลัวในใจมากแค่ไหน

เขาผูกขาดการค้าทั้งหมดบนเกาะสองใจแต่นอกเกาะ บริษัททั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับตระกูลอู๋ของเขา ล้วนปฏิเสธที่จะร่วมมือกับเขาต่อไป และผู้ที่ร่วมมืออยู่แล้วก็ผิดสัญญาทันที โดยบอกว่าพวกเขาจะไม่ดำเนินการต่อ ตอนนี้ตระกูลอู๋สูญเสียแหล่งรายได้ทั้งหมด

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาออกจากเกาะไม่ได้ด้วยซ้ำ

ตระกูลอู๋ กำลังจะจบลงอย่างสมบูรณ์

เขาหวังว่านี่เป็นเพียงความฝัน เมื่อเขาตื่นขึ้น ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องปลอม ลูกชายของเขาจะยังเป็นทายาทมหาเศรษฐีที่ชอบเที่ยวเสเพล ส่วนเขา ยังคงเป็นผู้ที่ปกครองเกาะสองใจ

“พาผมไปหาเจียงหว่านเดี๋ยวนี้” ในเวลานี้ มู่เซิ่งออกคำสั่ง

เมื่อได้ยินน้ำเสียงเช่นนี้ นิสัยคุณชายของอู๋ซื่อซวินก็ปรากฏขึ้นทันที มองไปที่มู่เซิ่งอย่างเย็นชาและพูดว่า"แม่งเอ้ย ต้องการคุกเข่าและขอโทษอีกครั้งเหรอ? ไอ้ขยะ กล้าดียังไงมาออกคำสั่งกับกู?"

คำพูดเหล่านี้ทำให้อู๋หนานฝ่าตัวสั่นเหมือนแกลบ อู๋ซื่อซวินพูดกับมู่เซิ่งด้วยน้ำเสียงแบบนั้น หาที่ตายชัดๆ！

"หุบปาก หุบปากซะ ขอโทษคุณมู่ และนำเจียงหว่านออกมาเดี๋ยวนี้!" อู๋หนานฝ่าตบหน้าอู๋ซื่อซวินอีกครั้ง ทำให้เลือดไหลออกจากมุมตาของอู๋ซื่อซวิน

“พ่อครับ คุณกินยาผิดหรือเปล่า ทำไมคุณถึงต้องให้ผมเคารพไอ้กระจอกนี้ด้วย?” อู๋ซื่อซวินถามด้วยความสับสน ความตกใจในใจของเขาได้บดบังความกลัวไปแล้ว

อู๋หนานฝ่าหายใจเข้าลึกๆ และพูดกับอู๋ซื่อซวินว่า"ไอ้สารเลว คุณมู่คนนี้ที่อยู่ตรงหน้าคุณ สามารถตัดสินชีวิตและความเป็นความตายของตระกูลอู๋ได้ด้วยคำเดียว!"

"ประโยคเดียวสามารถกำหนดความเป็นและความตายของตระกูลอู๋ได้หรือ?ท่านพ่อ ท่านอย่าทำให้ผมตกใจสิ"อู๋ซื่อซวินไม่เชื่อเลย

ปกติเขาอยากทำอะไรก็ทำบนเกาะสองใจจนชิน เคยผิดใจกับลูกหลานของตระกูลใหญ่เหล่านั้น แม้ไม่ถึงร้อย อย่างน้อยก็ห้าสิบ ใครจะกล้ารุกรานตระกูลอู๋ของพวกเขาล่ะ?ดังนั้นเขาจึงไม่เชื่อคำพูดของพ่อเลย และตอนนี้รู้สึกว่าพ่อกำลังล้อเล่นกับเขา

จางเสวียนหลงที่อยู่ข้างหลัง ในสายตาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ลูกชายของอู๋หนานฝ่าช่างไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำจริงๆ กล้าบอกว่าไม่มีใครสามารถแตะต้องตระกูลอู๋ ตลกจริงๆ?ลูกชายที่มีนิสัยเช่นนี้ แม้จะไม่ทำให้มู่เซิ่งขุ่นเคือง ต่อไปเมื่อเขาออกไปที่อื่น ก็อาจทำให้ลูกหลานของตระกูลที่ร่ำรวยอีกสามตระกูลขุ่นเคืองอย่างแน่นอน

คนแบบนี้ อายุไม่ยืนยาวแน่นอน

“ล้อเล่นหรือเปล่า กูล้อเล่นกับมึงเหรอ? กุญแจอยู่ไหน? กูจะไปนำคนมาเอง!”

อู๋หนานฝ่าตบอู๋ซื่อซวินสองสามครั้ง อู๋ซื่อซวินจึงดึงสติกลับมาได้ เขามองไปที่มู่เซิ่งด้วยความกลัวเล็กน้อย และมองไปที่พ่อของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ล้อเล่นจริงๆ หรือว่า มู่เซิ่งมีภูมิหลังที่ใหญ่ขนาดนั้นจริงๆ?

แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณทำให้มู่เซิ่งขุ่นเคือง?

ความคิดที่น่ากลัวหลายอย่างแวบเข้ามาในหัวของอู๋ซื่อซวิน และเขาก็รีบไปหยิบกุญแจห้องใต้ดินออกมาอย่างรวดเร็ว

อู๋หนานฝ่าคว้ากุญแจและรีบไปที่ชั้นใต้ดิน

ในห้องใต้ดิน หลังจากที่เห็นอู๋หนานฝ่ากับอู๋ซื่อซวินวิ่งเข้ามาด้วยกัน เจียงหว่านก็รีบพูดว่า"อย่าโจมตีมู่เซิ่ง ฉันยอมทำทุกอย่าง"