“ฟางฟาง แกสร้างปัญหาพอหรือยัง? แกคิดว่าสภาพในตอนนี้ ยังขายหน้าไม่พอเหรอ?”
เสียงเย็นชาของหยางฉางจวินดังขึ้นมา หยางฟางฟางคนนี้ ไม่นึกเลยว่าจะกล้าพูดถึงมู่เซิ่ง หรือว่าพวกเขาต้องการให้ตระกูลหยางขายหน้าต่อหน้าทุกคนเขาถึงพอใจเหรอ?
หยางเหม่ยหลินพี่รองที่อยู่ข้างๆก็พูดว่า: “นั่นนะสิฟางฟาง ต่อให้แกจะหาสมาชิกในทีมที่ตรงตามข้อกำหนดไม่ได้ พวกเราก็ไม่โทษแกหรอกนะ พี่รู้ว่าแกพยายามแล้ว แกอย่าได้ทำการต่อสู้ที่ไม่แยแสแบบนี้อีก”
หยางเหม่ยหลินรู้สึกว่าเรื่องนี้ขายหน้าเป็นอย่างมาก หลังจากที่พูดจบ พูดกับทุกคนต่อว่า: “ทุกคนขอโทษด้วย น้องสาวของฉันหน้าแตกต่อหน้าพวกคุณ ฉันได้เตรียมอาหารเย็นสำหรับพวกคุณทุกคนแล้ว เชิญพวกคุณตามฉันมา”
ทันทีที่น้ำเสียงลดลง พ่อบ้านของตระกูลหยางก็ปรากฏตัวขึ้นในโกดัง และนำทุกคนเดินไปอีกด้านหนึ่ง
แม้ว่าคนเหล่านั้นอยากจะเห็นว่าต่อไปมู่เซิ่งจะขายหน้ายังไง แต่ยังไงซะก็เป็นเรื่องภายในครอบครัวของคนอื่นเขา พวกเขาก็แทรกแซงไม่ได้ ทำได้แค่ตามพ่อบ้านออกไป
“คุณมู่ เชิญคุณออกไปด้วย”พ่อบ้านก็มาเร่งรัดมู่เซิ่ง
มู่เซิ่งถอนหายใจ สำหรับเรื่องนี้ เขาก็ช่วยอะไรไม่ได้ ทำได้แค่ตามพ่อบ้านออกไป
ลูกศิษย์ที่ได้รับการแข่งขันคัดเลือกสำเร็จเหล่านั้น บนใบหน้าของแต่ละคนล้วนมีความภาคภูมิใจ ระหว่างทางก็พูดคุยกันถึงเรื่องราวในตระกูลหยาง ยังเยาะเย้ยว่าหยางฟางฟางกับหยางเหม่ยหลินเกิดจากพ่อคนเดียวกัน ทำไมถึงมีช่องว่างใหญ่ขนาดนั้น
ยังมีคนมากมายที่เฉลิมฉลองให้กับเซียวจ้าน กำลังจะเข้าร่วมสมาชิกในทีมชั้นหนึ่ง และยังเป็นคนที่ได้รับข้อยกเว้นจากครูฝึกฝานหรงด้วย แตกต่างจากสมาชิกในทีมชั้นหนึ่งเหล่านั้นโดยสิ้นเชิง คำพูดประจบประแจงทุกชนิดจากทุกคน ดังขึ้นในงานเลี้ยงมาโดยตลอด
สำหรับมู่เซิ่ง ก็เป็นการเยาะเย้ยถากถางอยู่แล้ว
มู่เซิ่งก็ไม่ได้สนใจ ถึงยังไงเขาแค่ทานข้าวเสร็จก็จะกลับไป การเยาะเย้ยถากถางเหล่านี้ ไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับเขา
อย่างไรก็ตามทุกคนยังคิดว่ามู่เซิ่งหวาดกลัว ไม่กล้าโต้กลับ ดังนั้นจึงได้จึงยอมให้พวกเขาเยาะเย้ย และแต่ละคนก็หยิ่งยโสมากยิ่งขึ้น
…….
อีกด้านหนึ่ง
หลังจากที่มู่เซิ่งออกไป หยางฟางฟางก็ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบๆคนเดียว
หยางฉางจวินและหยางเหม่ยหลินยืนอยู่ทั้งสองด้านของเธอ ภายใต้แสง เงาของพวกเขาทอดยาวมาก มองดูเงาบนพื้น ในใจของหยางฟางฟางไม่ค่อยสบอารมณ์
คนคนหนึ่งที่ไม่เคยประสบกับพ่อแม่ที่ลำเอียงและไม่มีเหตุผลมาก่อน ยังไงเขาก็ไม่มีทางเข้าใจประสบการณ์ของหยางฟางฟางหรอก
ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่ว่าหยางฟางฟางจะทำเรื่องอะไร ก็ผิดไปหมด คนที่ถูกมาโดยตลอดก็คือพี่สาว แม้ว่าเธอจะทำสิ่งที่โดดเด่นเป็นอย่างมากจริงๆ ก็จะได้รับการตอบโต้จากพ่อด้วยพอเป็นพิธีไป ต่อจากนั้นความสนใจก็จะอยู่ที่ตัวของพี่สาวทั้งหมด
ความรู้สึกแบบนี้ เหมือนกับที่เจียงหว่านอยู่ในตระกูลเจียง เหมือนกันทุกประการจริงๆ เพราะว่าคุณปู่ให้ความสำคัญผู้ชายมากกว่าผู้หญิง ดังนั้นไม่ว่าเจียงหว่านจะทำอะไร ก็จะถูกวิพากษ์วิจารณ์ และแม้ว่าเจียงมู่หลงจะทำผิด ก็จะได้รับคำสรรเสริญของทุกคนในตระกูลเจียง
ก็เป็นเพราะว่าเรื่องนี้ หยางฟางฟางและเจียงหว่านทั้งสองคน จึงกลายเป็นเพื่อนสนิทที่สุด
พวกเธอสองคนเคยคุยกันเป็นการส่วนตัวว่าหนีออกจากบ้านหรือไม่ ยังไงซะในบ้านนี้ พวกเธอก็ไม่เคยรู้สึกถึงความอบอุ่นเลยสักนิด
“หนูจะทำผิดจริงๆงั้นเหรอ? พวกคุณทุกคน ก็ไม่ยอมช่วยหนูเหรอ?”สิ่งแรกที่ผุดขึ้นในหัวของหยางฟางฟางคือเงาของมู่เซิ่ง เธอยืนอยู่ในระยะไกลด้วยความสิ้นหวัง มีคำพูดมากมาย กลับพูดไม่ออก
“เอาล่ะ ฟางฟาง เรื่องราวของวันนี้ แกก็สร้างปัญหาพอแล้วนะ?”ในเวลานี้ หยางฉางจวินที่ยืนอยู่ข้างๆก็พูดออกมาสักที
หยางฟางฟางไม่ได้ตอบ เพราะว่าเธอรู้ดี ไม่ว่าตัวเองพูดอะไร ก็จะโดนพ่อเถียงกลับ ด้วยเช่นนี้ สู้ไม่พูดอะไรจะง่ายกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง
Thanks...
มีต่อมั้ยครับ...