นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 164

ว่าแล้วก็วิ่งออกไปข้างนอก โจวกุ้ยหลานรีบเรียกหยุดนาง “ท่านแม่ เกิดอะไรขึ้นหรือ?”

“ไอ้หยา ข้าไม่มีเวลาจะพูดกับเจ้า” เหล่าไท่ไท่ตอน จากนั้นก็หันไปทางโจวต้าซาน “พี่ใหญ่ รีบไปกับข้าเถอะ ต้าไห่เกิดเรื่องแล้ว!”

พอโจวต้าซานได้ยินก็รีบไปตักน้ำล้างมือที่ข้างตุ่มน้ำ แล้วออกไปกับเหล่าไท่ไท่อย่างร้อนรน

โจวกุ้ยหลานอยากตามไปด้วย แต่หลี่ซิ่วยิงที่อยู่ในบ้านเรียกนางเอาไว้ บอกว่าอยากดื่มน้ำ ดังนั้นนางจึงจำต้องรีบไปเทน้ำให้นางดื่ม

ทางนี้ เหล่าไท่ไท่พาโจวต้าซานมาที่บ้านของชุ่ยฮวา ชุ่ยฮวา หลิวเซียงกับโจวต้าไห่กำลังนั่งอยู่ที่ห้องโถง

ชุ่ยฮวามองเหล่าไท่ไท่ทีหนึ่ง จากนั้นก็ร้องโหวกเหวกขึ้นมา “พี่สะใภ้เหมยฮวา ท่านมาได้สักที เรื่องนี้ท่านต้องจัดการนะ!”

ว่าแล้วก็ไม่สนใจคนส่งข่าวที่อยู่ข้างหลัง ร้องตะโกนเสียงดัง “ข้าไม่รู้จะไปพูดกับพ่อหลิวเซียงอย่างไรดีแล้ว นังเด็กนี่จบสิ้นแล้ว!”

โจวต้าไห่เงยหน้ามองมารดาตัวเองทีหนึ่ง จากนั้นก็ก้มหน้างุดอีก

พอเห็นเขาอย่างนี้แล้ว เหล่าไท่ไท่ก็แทบอยากตบเขาสักฉาด

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” โจวต้าซานมองคนในห้อง เกิดลางร้ายในใจ

ทางนั้น เพิ่งจะไปเรียกฝู๋เถียนผู้ชายฝั่งพวกเขามาก็เอ่ยปาก “เรื่องนี้เมื่อกี้ข้าบอกกับพี่สะใภ้เหมยฮวาแล้ว มันก็อย่างนี้แหละ”

ชุ่ยฮวารีบสมทบ “นั่นสิๆ ต้าไห่เมาแล้วหลับนอนกับหลิวเซียง ตอนที่พวกเราเห็นก็สายไปแล้ว ก็เลยตามพวกท่านมาคุยเรื่องนี้นี่อย่างไร?”

“ต้าไห่ เจ้าพูดมาสิว่าเกิดอะไรขึ้น?” เหล่าไท่ไท่ไม่ฟังสิ่งที่คนอื่นพูด เบนสายตาไปที่โจวต้าไห่ทันที

“ท่านแม่ ข้าก็ไม่รู้” โจวต้าไห่ตอบ สองมือกุมหัว สีหน้าไม่เป็นธรรมชาติถึงขีดสุด

“ต้าไห่ ใช่ว่าอาสะใภ้จะว่าเจ้า แต่เจ้าหลับนอนกับนางแล้วมาพูดว่าไม่รู้ จะบอกปัดหรือ? นี่จะเกินไปหน่อยแล้วกระมัง?” ชุ่ยฮวาลูกตากลิ้งกลอก ตำหนิโจวต้าไห่

ฝูเถียนที่อยู่ข้างๆ ขึงตากับชุ่ยฮวา “พวกเจ้ารู้มารยาทหรือเปล่า? พี่ต้าซานกับ พี่สะใภ้เหมยฮวาอยู่ที่นี่ ยังไม่รู้จักไปยกเก้าอี้มาให้พวกเขานั่งอีก?”

“ไม่ต้องยุ่งยาก คุยให้ชัดแล้วเราก็จะกลับ” เหล่าไท่ไท่ไม่มีเวลามานั่งคุยเรื่องนี้กับพวกเขาหรอก

ฝูเถียนถูกโต้ สีหน้าจึงเจื่อนไปเล็กน้อย

“ท่านป้า ข้าสมัครใจเอง ท่านอย่าโทษต้าไห่เลย!” หลิวเซียงที่ก้มหน้ามาตลอดเอ่ยปาก น้ำเสียงราวกับเหล่าไท่ไท่จะรังแกโจวต้าไห่อย่างไรอย่างนั้น

ครั้นได้ยินคำพูดนาง เหล่าไท่ไท่ก็ยิ่งอารมณ์เสีย “ข้ากำลังพูดกับลูกชายของข้า”

เกี่ยวอะไรกับเจ้า?

แต่เหล่าไท่ไท่ก็ไม่ได้เอ่ยเช่นนั้นออกมา เพียงแต่แววตาที่มองหลิวเซียงมีความเป็นอริอยู่มาก

ใช้หัวนิ้วโป้งเท้าคิดยังรู้ว่าบุตรชายโง่เขลาของตัวเองถูกผู้หญิงลวง แล้วนางคนนี้ยังกล้าวางก้ามต่อหน้านางอีก

หลิวเซียงถูกคำพูดของเหล่าไท่ไท่สกัดจนพูดไม่ออก กัดริมฝีปากเงียบ

เมื่อเห็นนางอยู่เฉยแล้ว เหล่าไท่ไท่ก็หันไปทางชุ่ยฮวา พอชุ่ยฮวาถูกนางจ้องแบบนี้แล้วก็เบือนหน้าหนีอย่างละอายใจ ไม่มองนาง เพียงแต่จากเดิมที่นั่งอยู่ ตอนนี้ลุกขึ้นแล้ว