นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 236

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะ นี้ยังไม่หลั่งเลือด อีกเดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้ว!” หลี่ซิ่วยิงรีบปลอบโจวชิวเซียง

สายตาของชุ่ยฮวามองไปที่หน้าท้องโจวชิวเซียง ในใจก็เกิดความหวาดผวา

คราวแรกนางยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง คาดไม่ถึงว่าจะตั้งท้องจริง ๆ หวังหยู่ชุนไม่ได้พูดมั่วซั่ว!

คิดมาถึงตรงนี้ มองโจวชิวเซียงอีกครั้ง ยสายตานางก็เต็มไปด้วยดูถูก

เหล่าไท่ไท่ฟังแล้วก็รู้ว่าแย่แล้ว รีบฉุดแขนเสื้อชุ่ยฮวา “ชุ่ยฮวา เจ้ารีบไปเรียกคายจือเข้ามา มาช่วยชิวเซียงแต่งเนื้อแต่งตัว”

ชุ่ยฮวาตอบรับ แล้วรีบออกไป เหล่าไท่ไท่ก็รีบไปปิดประตู แล้วกลับมองดูโจวชิวเซียงอีกครั้ง เห็นสีหน้านางขาวซีด จากสถานการณ์ตอนนี้ไม่ค่อยดี ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี

“พี่สะใภ้ใหญ่ ไปเชิญท่านหมอมาตรวจดีหรือไม่”

“ไม่ได้ ไม่ได้ ถ้าเชิญท่านหมอมา เดี๋ยวเถ้าแก่เฉียนรู้เข้า อย่างไรก็ห้ามให้เขารู้ ไม่งั้นชิวเซียงของพวกเราก็ไม่ต้องคิดจะได้แต่งออกไปแล้ว!”

หลี่ซิ่วยิงกล่าวปฏิเสธ

โจวชิวเซียงนอนฟังที่พูดคุยกันก็รีบคว้าแขนแม่ของนางไว้ “ห้ามเรียกหมอ ข้าจะแต่งเข้าตระกูลเฉียน! ต้องได้แต่งกับเขา!”

เหล่าไท่ไท่อ้าปาก สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

ถ้าสตรีนางนี้แท้งลูกร่างกายคงจะเจ็บหนัก แต่กลับกลัวจะเกิดเรื่องขึ้นมา!

ในห้องครัวเมื่อโจวชิวเซียงถูกอุ้มไปแล้ว หวังหยู่ชุนถึงได้สติกลับมา ก็รู้สึกหวาดกลัว

สตรีด้านข้างพูดกับนางว่า “หยู่ชุน น้องสาวเจ้าก็ตั้งท้องอยู่ เหตุใดเจ้าถึงถีบไปที่ท้องของนางเล่า หากเกิดอะไรหรือไร”

ในใจหวังหยู่ชุนหวาดหวั่นมาก แต่ฟังผู้อื่นกล่าวว่าเช่นนี้ นางก็ไม่ยอมแพ้ ยืนกรานว่า “จะโทษข้า? เป็นนางเองที่พุ่งเข้ามาทะเลาะกับข้า!”

“งั้นเจ้าเป็นพี่สะใภ้ก็ไม่ควรตบตีกันสิ ถ้านางเป็นอะไรร้ายแรงขึ้นมา เจ้าคอยดูว่าแม่สามีเจ้าจะจัดการเจ้าอย่างไร!”

หวังหยู่ชุนคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ในใจก็หวาดกลัวกว่าเดิม เพียงยังปากแข็งต่อ “พวกเจ้าต้องเป็นพยานให้ข้า เป็นนางที่เริ่มลงมือก่อน”

ขณะพูดอยู่ ชุ่ยฮวาก็พุ่งเข้ามา ก็เรียกโจวคายจืออย่างดัง “คายจือ เจ้ารีบเข้าไปเร็วๆ แม่เจ้าเรียกหาเจ้า กลัวว่าชิวเซียงจะไม่ไหวแล้ว!”

โจวคายจือมือสั่น รีบวางของในมือลง เร่งเท้าออกไปข้างนอก

ขาหวังหยู่ชุนสั่นเทิ้มไปหมด ในใจรู้สึกหวาดหวั่น

สตรีวัยกลางคนผู้หนึ่งในห้องถามชุ่ยฮวา “ชิวเซียงเป็นอะไร”

“แหม ก็กลัวจะรักษาเด็กในท้องเอาไว้ไม่ได้ ชิวเซียงร้องเจ็บอยู่ตลอดเลย กล่าวว่าต้องรักษาลูกนางเอาไว้ให้ได้!”

เพียงกล่าวออกมา ก็ทำให้ผู้คนโดยรอบติฉินกันอย่างเซ็งแซ่

ถึงจะรู้กันก่อนแล้ว แต่การเห็นด้วยตาตัวเองก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

บอกว่าเป็นสตรียังไม่ได้แต่งงานได้อย่างไร นี่ยังไม่ทันจะได้แต่งงานก็ท้องโตกับผู้อื่นเสียแล้ว นี่มันไม่ได้แล้ว!

หวังหยู่ชุนได้ยิน คิดถึงหลี่ซิ่วยิงกับคนตระกูลโจว ก็รอต่อไม่ไหวแล้ว วิ่งโกยแนบไปที่บ้านตัวเอง เข้าไปในบ้านล็อกประตู กลับเข้าไปในห้องตัวเอง แล้วล็อกประตู ใจเต้นระรัวไม่หยุด

ทุกคนที่ห้องครัวยังพูดคุยถึงเรื่องที่เกิดขึ้น โจวกุ้ยหลานตักอาหารในกระทะขึ้นมา กล่าวกับพวกเขาที่กำลังพูดคุยกันย่างร้อนแรงว่า “ให้คนมาช่วยข้าก่อไฟที อาหารพวกนี้จะทำไม่ทันแล้ว ยังต้องรบกวนพี่สะใภ้ทุกคนช่วยเหลือ”

คนเหล่านั้นได้ยิน ก็รีบไปทำงานของตัวเองทันที

เมื่อครู่พวกเขาพูดคำที่ไม่น่าฟังไม่น้อย ตอนนี้ถึงนึกได้ว่ากุ้ยหลานยืนอยู่ตรงนี้ แต่ละคนก็หน้าแดง

ขณะชุ่ยฮวาดูก็ก่อไฟ เงยหน้าถามกุ้ยหลาน “น้องสาวเจ้าเป็นแบบนี้แล้ว ทำไมเจ้าไม่ไปดูนางสักหน่อยล่ะ”