นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 276

ป้าอู๋ ไม่มีหนทางให้เลือกแล้วจริง ๆ นั่งลงข้างโจวกุ้ยหลาน พูดเรื่องสัพเพเหระอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา

“ป้า มีเรื่องอะไรก็พูดออกมาเถอะ” โจวกุ้ยหลานเห็นว่านางรู้สึกเกรงใจ จึงเป็นคนเริ่มพูดขึ้นมาก่อน

ป้าอู๋ยังทนต่อไปไหวได้ยังไง เล่าเรื่องราวครอบครัวของตนให้ฟัง ที่แท้ก็เป็นเพราะสะใภ้ตนอาการป่วยกำเริบหนัก นางไม่มีเงิน ที่ร้านขายยาก็ไม่ให้เธอจดบัญชีไว้ก่อน จึงทำให้นึกถึงโจวกุ้ยหลานขึ้นมา

“ข้าก็ไม่มีวิธีแล้วเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นข้าก็ไม่มาคุยกับเจ้า.....หลานชายข้ามือเท้าดีขึ้นแล้ว แต่แค่เขาคนเดียวไปทำไร่ทำนา เลี้ยงดูพวกข้าได้ก็ดีถมไปแล้ว เงินน่ะไม่มีแล้วล่ะ......”

โจวกุ้ยหลานฟังเข้าใจแล้ว ป้าอู๋คนนี้ต้องการมายืนเงินนางนี่เอง

นึกถึงเรื่องที่แม่ของนางพูดก่อนหน้านี้ ขอแค่มีเงิน ในหมู่บ้านนี้ใครที่มีปัญหาก็จะมาหานาง หากไม่ยื่นมือออกไปช่วย ก็คงหาเหตุผลไม่ได้เหมือนกัน แต่ถ้าคิดที่จะช่วยล่ะก็ ถ้าอย่างนั้นคนอีกมากมายล่ะ จะช่วยไหวหรือ ?

เมื่อเห็นว่าโจวกุ้ยหลานไม่พูด ป้าอู๋ก็รู้สึกกังวล“กุ้ยหลาน หากไม่มี...หากเจ้าไม่มี ข้าก็...เช่นกัน...ไม่เป็นไร...”

โจวกุ้ยหลานพูดขึ้นว่า “ป้า แค่ป้ารู้แล้สว่าชีวิตของข้าเดินมาวันนี้ก็ไม่ง่ายแล้ว หลังจากที่ข้าสร้างบ้านหลังนี้ เงินก็แทบจะไม่มีแล้ว ครอบครัวของป้ายากจน แต่ว่าเงินของข้าก็ไม่ได้พัดตามสายลมมาหรอกนะ”

นี่หมายความว่าไม่ยินยอมแล้ว

ในใจป้าอู๋ได้แต่ถอนหายใจ ตนเองไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับกุ้ยหลาน ดังนั้นการที่นางไม่ช่วยก็เป็นเรื่องสมเหตุสมผล

“ไม่เป็นไร ป้าคงสับสนน่ะ เจ้าพักผ่อนเถอะ......” ป้าอู๋พูดเสร็จ กำลังจะลุกขึ้น

โจวกุ้ยหลานก็เอ่ยปากขึ้นมาว่า “แต่ยังไงพวกเราก็เป็นคนบ้านเดียวกัน ช่วยได้เท่าไหนก็เท่านั้น ในมือของข้ามีเงินอยู่หนึ่งตำลึง ก่อนหน้านี้ตั้งใจว่าจะเอาไปซื้อไก่ ถ้าที่บ้านป้ามีไก่ก็ขายให้ข้าสิ”

ไม่ว่าจะบ้านไหนล้วนมีไก่เลี้ยงเอาไว้ ป้าอู๋เป็นคนขยัน เลี้ยงไก่เอาไว้ไม่น้อย แต่.....แต่ไก่พวกนั้นมันออกไข่ นางก็เลยไม่ค่อยอยากจะ......

“นั่น......ไก่พวกนั้นข้าอยากจะเก็บไว้ขายไข่ไก่หาเงินสักหน่อย......”

“ป้า ข้าไม่ได้จะซื้อไก่ตัวโตเต็มวัย แต่อยากจะซื้อลูกไก่ ถ้าหากลูกไก่ฟักออกมาจากไข่ก็ขายให้ข้า สำหรับลูกไก่หนึ่งตัว ข้าให้สิบอีแปะ” โจวกุ้ยหลานบอก

ป้าอู๋งงงวย “ตอนนี้ เลยเวลาที่แม่ไก่ฟักลูกไก่ออกมาแล้ว.....”

“ที่บ้านป้ามีเตียงเตา ลองวัดอุณหภูมิที่เตียงเตาดูสิ มันเหมาะจะเอาไว้ฟักไข่เหมือนกัน” โจวกุ้ยหลานแบะปากพูด

ป้าอู๋งงเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่ายังมีวิธีนี้อยู่

ถ้าหากฟักลูกไก่ออกมาได้ มันยังขายได้เงินดีกว่าไข่ไก่เสียอีก

ป้าอู๋ถามโจวกุ้ยหลานอย่างละเอียดอีกเล็กน้อย โจวกุ้ยหลานบอกทุกสิ่งที่นางรู้ให้ฟัง และบอกนางว่าจะส่งเงินให้นางในวันพรุ่งนี้ หลังจากที่ป้าอู๋กล่าวขอบคุณโจวกุ้ยหลานแล้ว นางก็กลับไป

โจวกุ้ยหลานหยิบเสื้อผ้าขาด ๆ ออกมา ลุกขึ้นยืน จากนั้นดึงข้างผนังออก หลังจากนั้นไม่นาน ก็หยิบตำลึงเงินชิ้นเล็ก ๆ ออกมาชิ้นสองชิ้น หลังจากที่นางนำของทุกอย่างเก็บเข้าที่แล้ว ก็นำเงินตำลึงไปเก็บไว้ในตู้ โดยคิดว่าจะเก็บไว้ให้ป้าอู๋ในวันพรุ่งนี้

ไม่รู้ว่ามันได้สืบทอดความรู้สึกของเจ้านายคนก่อนหรือเปล่า นางมีความสัมพันธ์อันดีกับคนในหมู่บ้านต้าสือไม่น้อย แม้ว่านางจะไม่มีความสุขที่ได้ยินเหล่าผัวเมียนินทากัน แต่ว่า เมื่อครอบครัวนางเกิดปัญหา ไม่ว่าจะกี่ครั้ง ต่างก็เป็นคนในหมู่บ้านที่เข้ามาช่วยเหลือเสมอ หากช่วยเหลือได้ นางก็เต็มใจ ถ้าหากให้นางเห็นแก่ตัวขนาดนั้น นางคงทำไม่ได้

โจวกุ้ยหลานยังไม่ทันทำอะไร โจวคายจือก็กลับมาแล้ว ทำให้นางยิ่งยุ่งมากขึ้น เด็ก ๆ ต่างก็กลับไปเรียนกันหมดแล้ว