นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 347

นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา ตอนที่ 347 มีคนตาย2

น้ำโค้กนี่มีพิษฆ่าคนได้ด้วยหรือ? เด็กคนนี้อายุแค่สามหรือสี่ขวบเอง ส่วนผู้หญิงคนนี้อายุน่าจะแค่ยี่สิบต้นๆ เท่านั้น น่าสงสารจริงๆ …

“น้ำโค้กของท่านมีพิษฆ่าคนตายได้? นี่มันฆ่าคนเพื่อหวังเงินใช่ไหม?”

“ควรถูกจับไปที่หยาเหมิน! พวกเจ้ามันเพื่อหาเงินแล้วไม่กลัวกฎหมายบ้านเมืองเลยหรือไง!”

ในช่วงเวลานี้เริ่มเกิดความวุ่นวายขึ้น ประกอบกับเสียงร้องไห้โวยวายของแม่เด็ก คนเหล่านี้แทบอยากจะจุดไฟเผาร้านตรงหน้าให้มอดไหม้

ไป๋ยี่เซวียนเองก็เครียดเช่นกัน พอเห็นแม่ของเด็กร้องห่มร้องไห้ เขารู้ว่าหญิงสาวผู้นี้คงจะตกเป็นเหยื่อจริงๆ

เขาเม้มริมฝีปาก ยื่นมือออกไปห้าม พยายามให้ทุกคนสงบอารมณ์ลง

คนที่ยืนมุงดูรู้ว่าเขากำลังจะพูด จึงควบคุมอารมณ์ไว้

“ทุกท่าน เราจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างแน่นอน” ไป๋ยี่เซวียนตะโกนพูดเสียงดัง

“ยังมีอะไรให้ต้องตรวจสอบอีก หรือท่านคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะวางยาลูกตัวเองเพื่อใส่ร้ายท่าน”

ชายคนหนึ่งในฝูงชนตะโกนออกมา แล้วคนอื่นๆ ที่เหลือก็รู้สึกว่าที่เขาพูดมามันสมเหตุสมผล เด็กตายอยู่ตรงหน้า แล้วยังต้องตรวจสอบอะไรอีก? นี่มันหลอกคนไม่ใช่หรือไง?

หญิงสาวผู้นั่งร้องไห้เสียใจพยายามดิ้นให้หลุด แต่นางถูกจับไว้แน่นไม่สามารถดิ้นหลุดได้ นางจึงหันไปกัดข้อมือของชายคนหนึ่ง จนชายคนนั้นปล่อยนางพร้อมกับอุทานอย่างเจ็บปวด นางหันไปกัดชายอีกคน ชายอีกคนก็เจ็บจนปล่อยมือออกเช่นกัน

ผู้หญิงคนนั้นวิ่งพุ่งเข้าหาไป๋ยี่เซวียนด้วยปากที่เต็มไปด้วยเลือด ตั้งใจจะพุ่งไปบีบคอของไป๋ยี่เซวียน

ไป๋ยี่เซวียนรีบก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว แล้วปล่อยพัดในมือของเขาทิ้ง แล้วจับทั้งสองข้างของนางไว้ ป้องกันไม่ให้นางเข้าใกล้

ในตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้ว นางคิดจะกัดไป๋ยี่เซวียน

ไป๋ยี่เซวียนขมวดคิ้ว แล้วก้าวถอยหลัง

พอเขาเงยหน้าขึ้น ก็เห็นดวงตาสีแดงของผู้หญิงตรงหน้า ที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นในตัวเขา เลือดในปากของนางทำให้นางดูน่ากลัว

เขาเริ่มเคร่งเครียด ผู้หญิงคนนี้คงจะเสียสติไปแล้ว

ไป๋ยี่เซวียนหันไปมองคนที่อยู่ข้างหลังเขา แล้วตะโกนอย่างฉุนเฉียวว่า “ยังไม่มาช่วยกันอีก”

เด็กหนุ่มที่ไปเรียกเขาเมื่อกี้รีบเข้ามาดึงผู้หญิงคนนั้นออกไป

แต่ตอนนี้เขาได้เรียนรู้วิธีป้องกันตัวแล้ว เขาเดินยืนข้างหลังผู้หญิงคนนั้น แล้วรวบมือของผู้หญิงคนนั้นไว้ด้านหลัง

“เอาลูกชายข้าคืนมา! เอาลูกชายข้าคืนมา! ไอ้ฆาตกร! แกฆ่าลูกชายข้าตาย!”

ผู้หญิงคนนั้นพยายามดีดดิ้นอย่างรุนแรง ปากก็พูดสาปแช่ง และพุ่งเข้าหาไป๋ยี่เซวียน แต่ชายที่อยู่ข้างหลังจับมือนางไว้แน่นเพื่อห้ามนาง

ไป๋ยี่เซวียนจัดแจงเสื้อผ้าของเขา แล้วตะโกนบอกคนที่กำลังคุยกันอยู่ข้างนอก “ทุกท่าน ข้า ไป๋ยี่เซวียน จะตรวจสอบเรื่องนี้ให้ละเอียดอย่างแน่นอน และข้าจะให้คำตอบทุกท่านเมื่อถึงเวลา ส่วนเรื่องน้ำโค้ก ข้าสามารถดื่มต่อหน้าทุกท่านเพื่อยืนยัน!”

พอเขาบอกว่าเขาจะดื่มเพื่อยืนยัน คนอื่นๆ ต่างก็มองหน้ากันด้วยความตกตะลึง

ไป๋ยี่เซวียนเรียกคนงานสองคนที่ถูกผู้หญิงคนนั้นกัดจนเลือดไหล “เข้าไปข้างในแล้วเอาน้ำโค้กมาให้ข้า”

ผู้ชายคนนั้นเอามือที่เปื้อนเลือดออก แล้วตอบรับด้วยสีหน้าเจ็บปวด ก่อนจะรีบเดินเข้าไปในร้าน

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา คนมายืนมุงดูก็เริ่มลังเลเล็กน้อย

คนเหล่านี้ล้วนอาศัยอยู่ใกล้ๆ นี้ พวกเขาเองก็เคยกินไก่ทอดและดื่มน้ำโค้กเหมือนกัน เด็กในบ้านก็ชอบอาหารของพวกเขา ถ้ามีอะไรผิดปกติ เขาและลูกๆ ของพวกเขาก็คงเป็นอะไรไปแล้ว