นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 9

หลังจากส่ายแกว่งอยู่ครึ่งชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็กลับมาถึงหมู่บ้านต้าสือ

ด้านหลังสวีฉางหลินแบกตะกร้าไว้ พร้อมถือซาลาเปา โจวกุ้ยหลานจูงแพะสองตัว หิ้วท่านแม่ไก่สองตัวกลับไปบนเขา

ตอนใกล้จะถึงกระท่อม ก็พบว่าประตูเปิดอยู่ เจ้าก้อนน้อยนั่งอยู่ตรงประตูอย่างเงียบๆ เฝ้ามองดูอยู่ไกลๆ

เห็นพวกเขากลับมา เขาลุกขึ้นยืน ก้าวเท้าน้อยๆวิ่งมาหาพวกเขา

โจวกุ้ยหลานอดไม่ได้ที่จะเร่งฝีเท้าเดินไปหา วางแพะกับไก่ในมือ พร้อมจุ๊บแก้มเจ้าก้อนน้อยหนึ่งที

เฮ้อ ความรู้สึกเมื่อกลับมาแล้วมีคนรอรับนั้นดีจริงๆ

“ลูกรัก หิวหรือยัง?”โจวกุ้ยหลานถามขึ้น

ถึงแม้มาภพนี้เพียงหนึ่งวัน นางก็ได้สวมบทบาทเป็นท่านแม่โดยไม่มีอุปสรรคใดๆแล้ว

ในภพก่อนนางเป็นหญิงสาวอายุยี่สิบแปดแล้ว ไม่มีภูมิต้านทานต่อเด็กทารกที่น่ารักเลย

เจ้าก้อนน้อยยังค่อนข้างหวั่นเกรงนาง เขาพยักหัวเล็กน้อย

โจวกุ้ยหลานลูบใบหน้าของเขาอย่างพอใจ แล้วค่อยจูงแพะสองตัวไปมัดไว้ใต้ต้นไม้ใกล้ๆ จูงมือเจ้าก้อนน้อยพร้อมหิ้วไก่เข้าไปในบ้าน ไม่สนใจสวีฉางหลินที่แบกตะกร้าใหญ่อยู่ข้างหลัง

เห็นโจวกุ้ยหลานแสดงออกแบบนี้ สวีฉางหลินยักคิ้ว แบกตะกร้าเดินตามพวกเขาเข้าไปในบ้าน

เมื่อเข้าไป โจวกุ้ยหลานก็เอื้อมมือไปหาเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “ซาลาเปา”

สวีฉางหลินยื่นซาลาเปาที่ใช้กระดาษน้ำมันห่อให้นาง นางเปิดห่อกระดาษน้ำมันอย่างของล้ำค่า แล้ววางตรงหน้าเจ้าก้อนน้อย

กลิ่นหอมของซาลาเปาไส้เนื้อโชยออกมา ทำให้เจ้าก้อนน้อยอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

“อยากกินไหม?”โจวกุ้ยหลานพูดยั่วยวน

เจ้าก้อนน้อยขยับจมูก แอบสูดดมกลิ่น แล้วหันไปมองดูสวีฉางหลิน

สวีฉางหลินพยักหัวให้เขา เขาจึงพูดขึ้นมาอย่างน่ารักน่าเอ็นดูว่า “อยากกิน”

เสียงนี้ทำให้หัวใจโจวกุ้ยหลานแทบละลาย นางจูงเจ้าก้อนน้อยออกไป ตักน้ำขึ้นมาล้างมือให้เขา พร้อมพูดขึ้นว่า “ต่อไปต้องรักความสะอาด ต้องล้างมือก่อนทานอาหาร รู้ไหม?”

กลัวว่าเขาจะจำไม่ได้ โจวกุ้ยหลานจึงพูดขึ้นอีกว่า “เด็กตัวสะอาด ผู้ใหญ่ถึงชอบ”

ขอเพียงเขาตัวสะอาด ท่านแม่ก็จะชอบเขาหรือ?