นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1085

ซูเหวินชิงรู้สึกโล่งใจที่เห็นว่าเสด็จอาเก้ายังคงสงบและพึ่งพาตนเองได้ ทำตัวสุขุม เขากลัวจริงๆ ว่าเสด็จอาเก้าจะทำให้ตำแหน่งของเขาเสียหายเพราะข่าวลือและตัดสินใจฆ่าศัตรูหนึ่งพันคนและสูญเสียแปดร้อยคน

ซูเหวินชิงเห็นใบหน้าที่จริงจังของเสด็จอาเก้าและหลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขายังคงพยายามเกลี้ยกล่อม "จิ่วชิง ข้ารู้ว่าข่าวลือล่าสุดทำให้เจ้าลำบากใจ แต่อย่าจริงจังเกินไป ชิงเฉินไม่ใช่คนขี้เหนียว และนางจะไม่สนใจเรื่องนี้ นอกจากนี้ มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า ยิ่งคนเหล่านี้หากดุเฟิ่งชิงเฉินในตอนนี้ เจ้าสองคนจะยกย่องเฟิ่งชิงเฉินมากขึ้นในอนาคตเมื่อเจ้ามาที่นี่ในฐานะแขก"

ซูเหวินชิงไม่คิดว่าเรื่องนี้จะร้ายแรงเลย มันเป็นแค่ข่าวลือ เฟิ่งชิงเฉินสามารถทนต่อแรงกดดันจากการสูญเสียความบริสุทธิ์ก่อนการแต่งงาน แน่นอนว่าตอนนี้นางทำได้ เฟิ่งชิงเฉินแข็งแกร่งกว่าผู้หญิงทั่วไป และนางจะไม่มีวันพ่ายแพ้ง่ายๆ

"จริงหรือ?" เสด็จอาเก้าเหลือบมองไปที่ซูเหวินชิง และหันศีรษะของเขาอย่างเฉยเมย

คนที่ไม่เคยเจ็บปวดจากข่าวลือ จะไม่มีวันเข้าใจความร้ายแรงของข่าวลือ ข่าวลือทำร้ายคนได้มากกว่าคมมีด มีดคมๆ ทำร้ายร่างกายเท่านั้น แต่ข่าวลือสามารถทำร้ายจิตใจ...

แน่นอนว่าเฟิ่งชิงเฉินจะไม่ถูกครอบงำด้วยการฆ่าตัวตายเพราะเหตุนี้ แต่เฟิ่งชิงเฉินจะได้รับบาดเจ็บและเสียสติ และนี่ไม่ใช่สิ่งที่เสด็จอาเก้าต้องการ

หลังจากคุยกับซูเหวินชิงก็ถึงเวลาก่อนกลับวัง เสด็จอาเก้าหันไปที่จวนเฟิ่งอีกครั้งและรู้ว่า เฟิ่งชิงเฉินยังอยู่ในวังและไม่ได้กลับมา เสด็จอาเก้าต้องการฝากข้อความถึงเฟิ่งชิงเฉิน แต่หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็ยอมแพ้

บางอย่างอธิบายด้วยตัวบุคคลดีกว่า แต่ข้าไม่อยากรอ ข้าจึงไม่เคยพบโอกาสที่เหมาะสม...

อาการของซิงจือกำเริบ และเขาเริ่มอาเจียนนมอีกครั้งในเช้าวันรุ่งขึ้น และร่างกายของเขาก็แดงและบวมด้วย ดังนั้นเฟิ่งชิงเฉินจึงต้องอยู่ในตำหนักจาวเหยี่ยยน

เฟิ่งชิงเฉินรักษาทารกไม่เก่งและเขาไม่กล้าใช้ยาหนัก ๆ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงให้นมแก่ซิงจืออย่างช้าๆ ด้วยวิธีนี้ เฟิ่งชิงเฉินจึงอยู่ในตำหนักจาวเหยี่ยนเป็นเวลาสามวันก่อนที่อาการป่วยของซิงจือจะถือว่าคงที่

ก่อนจากไปนี้เฟิ่งชิงเฉินได้ทิ้งยาเด็กไว้ให้นางสนมเอกเซี่ย ท้ายที่สุดแล้วไม่สะดวกสำหรับนางที่จะเข้าวังบ่อยๆ นางสนมเอกเซี่ยคนปัจจุบันไม่ใช่นางสนมของจักรพรรดิที่เรียกลมและฝนในวังหลัง นางไม่เป็นที่โปรดปรานและไม่มีสิทธิ์ประกาศการเข้าวังโดยไม่ตั้งใจ

ในช่วงไม่กี่วันนี้ในห้องโถงตำหนักจาวเหยี่ยน นี้ เฟิ่งชิงเฉินยังเข้าใจว่านางสนมเอกเซี่ยไม่ชอบใจเลย จักรพรรดิไม่สนใจนาง และตระกูลเซี่ยก็ตั้งใจที่จะยืนหยัดเพื่อนาง เพราะตระกูลเซี่ยส่งหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าและสวยกว่าเข้ามาในวัง

เมื่อมองดูยาในมือ นางสนมเอกเซี่ยก็ยิ้มจางๆ "ในเวลานี้ มีเพียงชิงเฉินเท่านั้นที่จะช่วยข้าได้"

ในวังหลัง ความโปรดปรานของจักรพรรดิเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เว้นแต่เจ้าจะเป็นราชินีและดูแลวังหลัง มิฉะนั้นเจ้าจะสูญเสียความโปรดปรานของจักรพรรดิไม่ได้ แม้ว่าเจ้าจะเป็นนางสนมของจักรพรรดิก็ตาม

“ชิงเฉินเป็นหมอ แค่ทำในสิ่งที่หมอควรทำ” เฟิ่งชิงเฉินก็ถอนหายใจเช่นกัน

นางกับนางสนมเอกเซี่ยแค่หลอกใช้กัน นางสนมเอกเซี่ยต้องการหมอที่นางไว้ใจได้ และนางต้องการใครสักคนที่จะช่วยยับยั้งราชินี ทั้งสองจึงร่วมมือกัน และตอนนี้...

นางสนมเอกเซี่ยไร้ประโยชน์ดังนั้น เฟิ่งชิงเฉินจึงไม่จำเป็นต้องสนใจนางอีกต่อไป แต่นางก็เป็นคนธรรมดาและหลังจากอยู่ด้วยกันเป็นเวลานานนางก็จะมีความรู้สึก นอกจากนี้นางและนางสนมเอกเซี่ยยังยินดีที่จะให้ความร่วมมือ นางไม่สามารถทำสิ่งที่ใช้คนแล้วโยนทิ้งไปได้

"มีหมอของจักรพรรดิมากมายในโรงพยาบาลของจักรพรรดิและข้าไม่เคยเห็นใครเหมือนเจ้า" เมื่อนึกถึงสิ่งที่ เฟิ่งชิงเฉินทำตั้งแต่นางได้พบกับเฟิ่งชิงเฉิน นางสนมเอกเซี่ยก็ตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วยิ้ม "เจ้าพูดอย่างนั้น เป็นความจริง เจ้าสัญญาว่าจะช่วยข้ารักษาลูกชายของข้าและเจ้าพยายามอย่างเต็มที่สำหรับปีนี้ ชิงเฉิน เจ้าเป็นหมอที่ดี"