นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1173

เมื่อคิดถึงจดหมายฉบับนั้น โดยขอให้ตงหลิงทำลายเจิ้นเทียนเล่ยอย่างแข็งขัน และขอให้ตงหลิงสัญญาว่าเขาจะไม่ใช้จดหมายรับรองของเจิ้นเทียนเล่ย จักรพรรดิก็โกรธมากจนขมับของเขากระตุก

นี่เป็นเพียงหายนะจากสวรรค์ เขาไม่ได้ทำอะไรเลยจริงๆ อาเสด็จเก้าเสียชีวิตทันทีที่เขาเสียชีวิต และเป็นเรื่องน่ารังเกียจอย่างยิ่งที่จะสร้างปัญหาให้เขาเมื่อเขากำลังจะตาย

จักรพรรดิ์สูดหายใจเข้าลึกๆ ระงับความโกรธในใจแล้วตรัสว่า “ลองสืบดูสิ ให้ข้าสืบดู ข้าจะไปสวรรค์และโลกเพื่อตามหาฆาตกรที่ฆ่าลุงเก้า นอกจากนี้ฉันจะส่งคนไปค้นหา ภูเขา เกิดต้องเห็นคน และตายต้องเห็นศพ" ”

ยังไงก็มากำหนดความเป็นและความตายของเสด็จอาเก้ากันก่อน ส่วนฆาตกร...

องค์จักรพรรดิทรงปวดหัวอีกครั้ง เมื่อเจิ้นเทียนเล่ยอยู่ที่นี่ เขาไม่สามารถผลักใครออกมาสารภาพผิดได้ บางทีเขาควรทำลาย เจิ้นเทียนเล่ยเพื่อว่าเมื่อสิ่งที่คล้ายกันเกิดขึ้น เขาจะไม่ถูกเทน้ำสกปรกใส่เขา แต่ ..

เขาไม่เต็มใจ

หากใช้เจิ้นเทียนเล่ยในสนามรบ ทหารของตงหลิง จะต้องอยู่ยงคงกระพันอย่างแน่นอน ไม่ช้าก็เร็ว เขาจะสามารถรวมสี่อาณาจักรและเก้าเมืองเข้าด้วยกันและกลายเป็นผู้ปกครองสูงสุดของทวีปนี้

เมื่อคิดเช่นนี้ อารมณ์ของจักรพรรดิก็ดีขึ้นอีกครั้ง และเขาก็โบกมือให้ผู้มาเยี่ยมก้าวถอยหลัง

นายพลที่ตอบไม่กล้ารออีกต่อไปหันหลังกลับวิ่งหนีไป แต่หัวใจกลับเต้นแรง

ทำแบบนี้ได้ยังไง!

เห็นได้ชัดว่าจักรพรรดิเองก็ทำอุบายและไม่ได้ใสสะอาด ตอนนี้เรื่องใหญ่มาก สี่ประเทศและเก้าเมืองกำลังจ้องมองอยู่ สิ่งนี้จะทำให้เขามีความสุขได้อย่างไร

มันยากจริงๆ!

รัฐมนตรีคนหนึ่งดูหดหู่ใจมากจนคนที่ไม่รู้คิดว่าเขาท้องผูก

ดูสิ แม้แต่คนสนิทของจักรพรรดิก็คิดอย่างนั้น แสดงให้เห็นว่าทุกคนในโลกรู้ว่าเป็นจักรพรรดิที่สังหารเสด็จอาเก้าแล้วแกล้งทำเป็นตามหาเพื่อจับกุมฆาตกร

องค์จักรพรรดิทรงรับผิดแล้ว

ข่าวการเสียชีวิตของเสด็จอาเก้าและเฟิ่งชิงเฉินแพร่กระจายไปทั่วทวีปเก้าเมืองทันที อวิ้นเซียวตกใจมากจนเขาทำถ้วยหล่น: "เป็นไปไม่ได้ ทั้งสองคนจะตายอย่างง่ายดายได้อย่างไร เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ ตรวจสอบ ...ตรวจสอบด่วน"

“เสด็จอาเก้าตายแล้วหรือ ไม่มีกระดูกเหลือเลย?” ชุยฮ่าวถิงถาม ดวงตาสีเข้มของเขาอ่อนโยนราวกับน้ำ และมีรอยยิ้มที่สง่างามมากบนริมฝีปากของเขา

ก่อนที่เด็กชายจะทันได้โต้ตอบชุยฮ่าวถิงก็ตบรอยพับบนเสื้อผ้าของเขา ลุกขึ้นยืนอย่างสง่างาม เดินไปที่หน้าต่าง มองดูทิวทัศน์นอกหน้าต่าง และหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ค่อย ๆ พูดว่า: "เตรียมของขวัญข้าจะไปบ้านตระกุลวัง”

ไม่ว่าจะเป็นความตายจริงหรือความตายปลอม ช่วงเวลานั้นยอดเยี่ยมมาก ชีวิตและความตายของลุงเก้าจักรพรรดิไม่เป็นที่รู้จัก และหวังจินหลิงไม่ได้อยู่ใน ตงหลิงตามสายตาสั้นของคนในตระกูลวัง พวกเขาจะยอมรับอย่างแน่นอน ความมีน้ำใจที่ตระกูลชุยมอบให้

เขาต้องการให้สถานการณ์วุ่นวายขึ้นอีกหน่อย

หวังจินหลิงกำลังกลับมาจากหนานหลิง ในเวลานี้ ในฐานะลูกชายคนโตที่มีชื่อเสียงระดับโลก เขาไปที่หนานหลิงไม่เพียงเพื่อแก้ปัญหาของเฟิ่งชิงเฉินเท่านั้น แต่ยังเพื่อโต้ตอบกับผู้รอบรู้ในหนานหลิงและเพื่อเปิดทางของตระกูลหวังหนานหลิง คงต้องใช้เวลามาก

ระหว่างทางมีข่าวบางอย่างไม่เข้าใจ เจ็ดวันต่อมาเมื่อหวังจินหลิงได้รับข่าวว่า เฟิ่งชิงเฉินและเสด็จอาเก้ากำลังประสบปัญหา เมื่อหวังจินหลิงได้รับข่าว รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็แข็งทื่อทันที นิ้วของเขา เขาก็ตัวสั่นเซและล้มลงนั่งบนเก้าอี้

ตามที่คนรับใช้รอบๆ หวังจินหลิงพวกเขาไม่เคยเห็นลูกชายคนโตเสียสติขนาดนี้มาก่อน

ลูกชายคนโตขังตัวเองอยู่ในบ้านเป็นเวลาบ่ายๆ ในห้องนั้น ไม่มีเสียงใด ๆ เมื่อลูกชายคนโตออกมาตอนค่ำ เขายังคงสง่างามและอ่อนโยน ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเขาก็ทำทุกอย่างที่คิด ทำ มันทำให้ทุกคนงงและแน่นอนว่าไม่มีใครกล้าถามคำถามเพิ่มเติม

เหตุการณ์นี้ไม่ได้เปลี่ยนเส้นทางของหวังจินหลิงเขายังคงเดินไปยังเมืองจักรพรรดิอย่างสบายๆ และทักทายผู้มาเยือนทุกคนที่เขาพบตลอดทาง

การเดินทางค่อนข้างราบรื่น แต่ในช่วงเวลานี้ มีบางอย่างเกิดขึ้นที่ทำให้หวังจินหลิงโกรธเป็นพิเศษ

ครอบครัวหวังตัดสินใจเองและยุยงให้พ่อของเขาหมั้นกับน้องสาวของเขาเองกับ ชุยเฮ่าถิงโดยใช้ประโยชน์จากการไม่อยู่ของเขา

ครอบครัวหวังและชุยกำลังจะแต่งงานกัน!

หวังจินหลิงไม่สามารถจริงจังกับเรื่องใหญ่เช่นนี้ได้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าหวังจินหลิงมั่นใจแค่ไหน

หวังจินหลิง สงบและไม่เร่งรีบ แต่ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนเขา เมื่อจักรพรรดิได้ยินว่าหวังจินหลิงกำลังจะกลับเข้าเมือง เขาก็สั่งให้คนเข้าไปในพระราชวังโดยตรงโดยไม่ต้องรอให้หวังจินหลิงกลับมา

สิ่งที่จักรพรรดิต้องการนั้นเรียบง่ายมาก เขาต้องการระบอบการปกครองที่มั่นคง เขาต้องการมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ และเขาต้องการให้ทั้งราชสำนักยอมจำนน

ปัจจุบันเกิดความวุ่นวายทั้งในและนอกศาล หากตระกูลชุยและหวัง ร่วมมือกันอีกครั้งประเทศของตงหลิงอาจถูกละทิ้งเนื่องจากปัญหาภายในและภายนอก

เมื่อหวังจินหลิงเข้าไปในพระราชวัง จักรพรรดิก็ลากร่างที่ป่วยของเขามาพบเขาและถามคำถามสามข้อกับเขา

อันดับแรก: รู้เกี่ยวกับการแต่งงานระหว่างชุยอ๋องและครอบครัวของเขาหรือไม่?

ประการที่สอง: ใครเป็นผู้รับผิดชอบตระกูลหวัง?

ประการที่สาม: มีพรสวรรค์แบบขุนนาง และยินดีที่จะเข้าร่วมศาลเพื่อช่วยเหลือข้า

องค์จักรพรรดิถามคำถามสามข้อติดต่อกัน หวังจินหลิงไม่ตื่นตระหนกและตอบโดยไม่ลังเล: เรื่องการแต่งงานเป็นเรื่องสำคัญของพ่อแม่ การแต่งงานของตระกูล ชุยและครอบครัวหวัง ถูกกำหนดโดยพ่อแม่ ในฐานะพี่ชายเขาไม่มีสิทธิ์ ขัดขวางการแต่งงานของน้องสาวของเขาเอง

การไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่งหมายความว่าการแต่งงานของตระกูลชุย ไม่ได้จัดเตรียมหวังจินหลิง ตระกูลหวัง จะไม่เข้าข้างตระกูลชุย ด้วยเหตุนี้และจะไม่เป็นพันธมิตรกับตระกูลชุยเพียงเพราะสัญญาการแต่งงาน

ส่วนใครเป็นผู้รับผิดชอบตระกูลหวัง? ทุกคนในโลกนี้รู้ปัญหานี้ มีเพียงหัวหน้าตระกูลหวัง เท่านั้นที่สามารถเป็นหัวหน้าครอบครัวได้ หัวหน้าตระกูลหวัง จะไม่เพิกเฉยต่อตระกูลหวัง เนื่องจากเรื่องส่วนตัวของลูก ๆ

กล่าวอีกนัยหนึ่งตราบใดที่เขา หวังจินหลิงยังคงเป็นหัวหน้าของตระกูลหวัง ตระกูลหวังจะต้องเป็นผู้ตัดสินขั้นสุดท้าย เขาหวังจินหลิงจะทำสิ่งต่าง ๆ จากมุมมองของตระกูลหวัง เท่านั้นและจะไม่มีวัน ไม่สนใจชีวิตของคนนับหมื่นในตระกูลหวังเพราะน้องสาว

แม้ว่าจะเลือดเย็น แต่ก็เป็นลักษณะที่ผู้นำครอบครัวต้องมีและจักรพรรดิก็ชื่นชมมันมาก