นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 189

"ฉับ"

สองมือทั้งสองข้างของซุนเจิ้งเต้า พลันใช้มีดฟันอย่างแรงไปที่ตรงกลางอก

ยามที่ต้องผ่าร่างนั้น ด้วยความที่คมมีดนั้นทื่อเกินไป เพียงแค่ฟาดคมมีดลงไปในครั้งแรก กลับมีแต่เลือดเท่านั้น ที่สาดกระเซ็นออกมา ร่างของศพหาได้แยกออกจากกันไม่

"ฉึก"

เมื่อใช้แรงมากไปนั้น มันจึงตัดเข้าไปในอวัยวะภายในทั้งหมด หัวใจของเฟิ่งชิงเฉินพลันตกลงไปบนต่าตุ่มในทันที

แคว่ก ความแข็งแกร่งของซุนเจิ้งเต้ามีมากเกินไป กระดูกด้านในของศพถูกตัดขาดออกจนหมด แม้แต่เฟิ่งชิงเฉินเอง ยังรู้สึกเจ็บกระดูกของตนเองด้วยเช่นกัน

"ฉึบ" ตัดไปถูกหลอดเลือดแดงเข้า เลือดพลันพุ่งกระฉูดออกมาในทันที

นี่มันใช่การชันสูตรศพที่ใดกัน นี่ถือเป็นการทำลายศพเสียมากกว่า เมื่อเห็นท่าทางที่โหดเหี้ยมของซุนเจิ้งเต้านั้น เฟิ่งชิงเฉินกลับหัวเราะไม่ออก

แม้ว่าศพจะไม่ชีวิตแล้ว แต่ยามที่ลงมือก็ควรจะประนีตกว่านี้หน่อยมิใช่หรือ ศพเองก็มีศักดิ์ศรีเช่นกัน

กายวิภาคศาสตร์ คือการเรียนรู้ร่างกายและรูปร่างของตำแหน่งอวัยวะต่าง ๆ ภายในร่างกายของมนุษย์ พร้อมทั้งเรียนรู้การทำงานของอวัยวะแต่ละส่วน ในเมื่อซุนเจิ้งเต้าใช้มีดฟันจนร่างของศพแหลกลานเช่นนี้ มันย่อมไร้ประโยชน์ในการที่จะเรียนรู้ไปโดปริยาย

เฮ้อ

เฟิ่งชิงเฉินพลันหันหน้าไปอีกทาง ไม่อาจทนมองภาพตรงหน้าไปได้อีก

ซุนเจิ้งเต้ายังมิทันจะได้ทำการชำแหละจนเสร็จสิ้น ทว่า ทั้งอวัยวะภายในและลำไส้ใหญ่ ต่างก็ได้ไหลทะลักออกมาหมดเสียแล้ว ผู้ใดที่ได้พบเห็นภาพเช่นนี้ ย่อมต้องรู้สึกขยะแขยงเป็นธรรมดา

"แหวะ" ซุนซือสิงพลันอ้วกออกมาในทันที

ภาพตรงหน้านองเลือดเกินไป เกินกว่าที่เขาจะรับได้ไหว

"เจ้าตัวไร้ประโยชน์นี่ " ซุนเจิ้งเต้าพลันถลึงตาใส่ซุนซือสิงในทันที เมื่อแหล่ตามองไปที่เฟิ่งชิงเฉินนั้น ก็พลันรู้สึกว่าบุตรชายของตนทำให้ขายหน้ายิ่งนัก

แม้แต่สตรียังไม่อาจเทียบได้ ไร้ประโยชน์เสียจริง!

ซุนซือสิงรู้สึกอับอาย ทว่า เขาก็มิกล้าเอ่ยปากอธิบายออกมา เพียงแค่ยืนอ้วกอยู่ด้านข้างเท่านั้น

ซุนเจิ้งเต้ายังคงทำการชำแหละเพื่อตามหาลำไส้ต่อไป ทว่า เขาก็ไม่อาจทำอันใดได้มากนัก

พวกท่านรู้หรือไม่ว่า ด้านในของลำไส้มันจะยังมีอาหารที่ยังมิได้ทำการย่อยสลายไป บางที มันอาจจะยังไม่กลายเป็นอุจารระ เพียงซุนเจิ้งเต้าเห็นเช่นนั้น สีหน้าก็พลันเปลี่ยนไปในทันที พร้อมทั้งโยนมีดไปด้านข้าง มิอาจทำต่อไปได้อีก

ถ้าหากมีการชันสูตรศพเช่นนี้จริง แม้ว่าหมอจะมีถึงเก้าชีวิต เขาก็ไม่อาจอยู่รอดไปได้เช่นกัน

"ไม่ได้ การผ่าชันสูตรมันเสี่ยงเกินไป" ทั่วมือที่เต็มไปด้วยเลือดนั้น หาได้ซึมเข้าไปถึงอาภรณ์ด้านในของเขาไม่ แม้แต่ภายในร่างกาย มันยังไม่ได้เลอะเข้าไป

ในยามนี้ ซุนเจิ้งเต้าถึงได้สังเกตุเห็นว่า ชุดที่เฟิ่งชิงเฉินเตรียมให้พวกเขานั้น ยอดเยี่ยมเพียงใด ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็รู้สึกว่า ทักษะการแพทย์มีไว้ช่วยชีวิตคนเท่านั้น เรื่องพวกนี้คงมิอาจทำได้

ประสบการณ์ของเขา ในการผ่าชันสูตรศพนั้นถือว่าล้มเหลวแล้ว

"หมอหลวงซุน ท่านอย่างพึ่งด่วนตัดสินไปว่าท่านไปอาจทำได้ พวกเรานำศพพวกนี้ลงไปก่อนเถอะ เปลี่ยนเป็นอีกร่างหนึ่งขึ้นมาแทน ให้ชิงเฉินได้ลองหน่อยได้หรือไม่?" เฟิ่งชิงเฉินให้เกียรติหมอหลวงซุนเป็นอย่างมาก

ซุนเจิ้งเต้ามิเคยพบเห็นการแพทย์แผนตะวันตกมาก่อน การที่เขาสามารถทำได้ถึงขั้นนี้ ก็นับว่ามีฝีมือมากแล้ว ก่อนหน้านั้น นางเองก็ยังไม่มีฝีมือทำได้เท่าเขาเลยเช่นกัน

"เจ้า?" ซุนเจิ้งเต้ามิใคร่จะเชื่อใจในเฟิ่งชิงเฉินมากนัก ถึงแม้ว่านางจะดูมีความสามารถมากกว่าบุตรชายของเขาก็ตาม

เฟิ่งชิงเฉินจึงพยักหน้ายืนยันคำตอบ "ใช่"

พูดจบพลันก้าวเดินไปด้านหน้า พร้อมทั้งนำผ้าสีขาวห่อศพ สีหน้ายังคงดูสุขุมเช่นเดิม มิได้มีท่าทีหวาดกลัวเลยสักนิด

ความกล้าหาญนี้ ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ

ประเด็นนี้ ซุนเจิ้งเต้า นับถือนางเป็นอย่างมาก เมื่อหันกลับไปมองบุตรชายของตนเองนั้น มันช่าง

ในเมื่อใช้งานบุตรชายมิได้ ก็เป็นเขาเองที่ต้องก้าวเข้าไปช่วยเหลื เฟิ่งชิงเฉินยกศพลงมาจากโต๊ะ เพื่อเปลี่ยนให้อีกศพเข้ามาแทนที่

"ซุนซือสิง ในเมื่อ เจ้าเรียกข้าว่าอาจารย์ ข้าก็จักสอนเจ้า เจ้าจักต้องจดจำอวัยวะในร่างกายของมนุษย์ให้แม่นยำเสียก่อน" เฟิ่งชิงเฉินพลันนำอุปกรณ์การผ่าตัดออกมา พลางบอกเป็นนัยให้ซุนซือสิงมายืนที่ข้างกายของนาง

"ขอรับ อาจารย์" คำสั่งของอาจารย์ถือเป็นที่สุด แม้ว่าในยามนี้ สองขาของซุนซือสิงจะอ่อนแรงมากก็ตาม แต่เขาก็ยังทำใจเดินเข้าไป

เฟิ่งชิงเฉินพลันพยักหน้าด้วยความพอใจ พร้อมทั้งหยิบเครื่องมือมีผ่าตัดขึ้นมาหนึ่งชุด อออกมา ยามที่หยิบขึ้นมาแต่ละครั้ง เฟิ่งชิงเฉินก็จักเอ่ยปากอธิบายออกมาว่า ถึงการใช้การเป็นเช่นไร เครื่องมือแต่ละอัน มีวิธีการใช้ไม่เหมือนกัน และอวัยวะในร่างกายแต่ละที่ ก็ไม่อาจใช้เครื่องมือเดียวกันในการชำแหละได้ อีกทั้ง ยามที่ทำการชำแหละ ต้องทำด้วยความประนีต ห้ามใช้แรงมากจนเกินไปเป็นอันขาด

มีดที่ซุนเจิ้งเต้านำมาด้วยนั้น มันทั้งเก่าและมีสนิมเคอะ และดูสกปรกยิ่งนัก กลับกัน เครื่องมือของเฟิ่งชิงเฉินแต่ละชิ้น เต็มไปด้วยความมันวาว ทั้งยังดูสะอาดสะอ้าน มีดทุกเล่มจักมีเลขเขียนกำกับไว้ ทั้งมีด คีม แหนบ ล้วนแต่มีสภาพใช้งานที่ดีมาก

"ของพวกนี้คือ?" ซุนซือสิงยิ่งมองยิ่งรู้สึกได้ถึงความน่าอัศจรรย์ ความหวาดลัวเมื่อครู่ได้อันตธานหายไปในทันที