โอ๊ยเจ็บ!
เฟิ่งชิงเฉินเจ็บจนน้ำตาไหล
เนื่องจากการเสียดสีดังกล่าว ทำให้ต้นขาด้านในแดง บวมและอาการบาดเจ็บก็ไม่ใช่น้อยๆ แค่สัมผัสเพียงเล็กน้อยก็ทำให้น้ำตาไหลได้
เฟิ่งชิงเฉินรู้สึกเหมือนว่ามีคนกำลังใช้มีดตัดเนื้อต้นขาของนาง นางได้กลิ่นเลือดทั้งของนางและม้าติดจมูก
เฟิ่งชิงเฉินต้องการขยับขาของเพื่อลดอาการบาดเจ็บที่ต้นขาด้านในของนาง แต่นางก็ได้แค่คิด เพราะนางยังต้องจับท้องม้าไว้ให้แน่น
ทันทีที่นางปล่อยมันนางอาจจะล้มลงทันที ซึ่งปล่อยมิได้เป็นอันขาด เพราะมันเดิมพันด้วยชีวิตของนาง
กางเกงของเฟิ่งชิงเฉินชุ่มไปด้วยเหงื่อและเลือด
ติ๋งๆ หยดเลือดถูกฝุ่นบนพื้นดูดกลืนทันที ซึ่งไม่มีใครสังเกตเห็น และแม้พวกเขาจะเห็นก็คงคิดว่ามันเป็นเหงื่อเท่านั้น
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขารู้ว่าเป็นเลือดของเฟิ่งชิงเฉิน จะมีใครมาหยุดไว้ไหม
ไม่มี!
ไม่มีใครกล้าพอ ไม่มีใครให้หยุดเพราะนางเจ็บปวดและนางได้รับบาดเจ็บ อาจทำได้เพียงแค่เห็นอกเห็นใจเท่านั้น
น้อยใจ?
เฟิ่งชิงเฉินรู้สึกน้อยใจจริงๆ แต่นางก็ทำอะไรไม่ได้กับความคับข้องใจของนาง
นางต้องการและอยากให้คนมาปลอบนาง และพูดว่า"เฟิ่งชิงเฉินไม่ต้องกังวล มีข้าอยู่ทั้งคน"
"แต่นั้นก็เป็นเพียงความหวังลมๆแร้งๆของเฟิ่งชิงเฉิน" เฟิ่งชิงเฉินใช้ฟันกัดบังเหียนและพยายามดึงยากล่อมประสาทออกจากแขนเสื้อ
แต่เนื่องจากม้าวิ่งเร็ว และมือของนางก็จับคอม้าอยู่ ดังนั้นการนำยากล่อมประสาทออกมาจึงยากมาก
"เฟิ่งชิงเฉินกำลังทำอะไรอยู่ ทำไมไม่รีบทำให้ม้าเชื่อง เจ้ามัวทำอะไรอยู่ นี่เจ้าบ้าหรือโง่กันแน่?"
"เฟิ่งชิงเฉิน รีบทำให้ม้าให้เชื่องเร็วเข้า!"
"เฟิ่งชิงเฉินดูเหมือนจะเหนื่อยจนหมดเรี่ยวแรง การทำให้ม้าเชื่องของนางมันล้มเหลวใช่มั้ย?ถ้าหากแพ้ก็ต้องมอบพระหัตถ์ให้องค์หญิงเหยาหวา"
...
เฟิ่งชิงเฉินกล่าวว่าผู้ที่ยืนดูเหล่านี้นั้นด้อยกว่าหมูและหมาซะอีก
นอกจากปรบมือเมื่อนางแสดงได้ดีและถอนหายใจเมื่อนางทำได้แย่ นอกจากด่าคนอื่นไปวันๆแล้ว คนเหล่านี้ทำอะไรได้บ้าง?
เชื่อง?
ฮึ่ม พวกมันยืนพูดกันสบายใจไม่ปวดหลังสักนิด ถ้าแน่จริงลงมาทำเองมั้ยล่ะ
บังเหียนเต็มไปด้วยเลือด หยาดเหงื่อที่หน้าผากของนางเหมือนหยดน้ำที่ตกลงมา เฟิ่งชิงเฉินพยายามเป็นเวลานานและในที่สุดก็สัมผัสได้ถึงยากล่อมประสาท
เฟิ่งชิงเฉินคลายบังเหียนและกัดฝาครอบด้วยฟันของเขา
"โบ๊ะ!" กลิ่นของยาทำให้เฟิ่งชิงเฉินมึนงงและนางก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสนมแพทย์อัจฉริยะ
ขอบคุณน่ะค่ะที่ต้องอดหลับอดนอนอัพเดต สู้ๆๆๆๆน่ะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ผู้อ่านก็ไม่ได้หลับได้นอนเหมือนกัน ติดงอมเลย...
ง่ายๆๆยึดอำนาจ...
มาต่อได้ไหมมมมมมมม พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส...
Update ให้หน่อยค่ะ จอดอยู่ที่ 1430 นานแล้ว ขออีกสัก 29 ตอนนะคะ Pleaseeeeee Admin ที่น่ารัก...
ไม่อัพเดตแล้วหรอค่ะ...
สามารถซื้ออ่านผ่านช่องทางไหนได้บ้างค่ะ...
ไทม์ไลน์บอก อัพถึง บท1459 แต่ยังดูได้แค่ บท1430...
Update ให้หน่อยคร่า รออ่านอยู่ คร่า...
ไม่ Update นานแล้ว ไปเที่ยวเพลินเลย สงสารคนรอเถอะ เข้ามาทุกวัน อ่านช้ำไป 2 รอบแล้ว...
ตอนที่ 1425 หายไปค่ะ...