นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 529

เฟิ่งชิงเฉินมีรอยยิ้มเยาะเย้ยที่มุมปาก ตงหลิงจื่อลั่วไม่แยแส เขากำลังพิจารณาประโยคที่เฟิงชิงเฉินพูด

นางไม่รู้ว่าตงหลิงจื่อลั่วเอาความมั่นใจมาจากไหนว่านางชอบตงหลิงจื่อลั่ว กวักมือเรียกนาง เขาคิดว่านางจะไปเหรอ

ตงหลิงจื่อลั่วทะนงในตัวเองยิ่งนัก และเฟิ่งชิงเฉินก็ไม่ได้มีความเกลียดชัง แม้ว่าผู้ชายทุกคนในโลกนี้จะเสียชีวิต เฟิ่งชิงเฉินก็จะไม่มองตงหลิงจื่อลั่ว

ตงหลิงจื่อลั่วมองไปที่เฟิ่งชิงเฉินอย่างว่างเปล่า เขาได้แต่เก็บความรักที่ซ่อนเร้นเอาไว้

ตงหลิงจื่อลั่วปิดกั้นความรู้สึกในใจของตนเอง เขาไม่อาจบรรยายความขมขื่นได้ เขาเพียงเอื้อมมือออกไปและจับเสื้อของเฟิ่งชิงเฉิน "ชิงเฉิน..."

“ฝ่าบาท โปรดให้เกียรติตัวท่านเองด้วย” เฟิ่งชิงเฉินก้าวถอยหลัง และทิ้งระยะห่างระหว่างเขาและนาง เมื่อเงยหน้าขึ้น นางก็เห็นหยวนซีและซีหลิงเทียนเหล่ย มองตงหลิงจื่อลั่วด้วยความสนใจ

เฟิ่งชิงเฉินจ้องไปที่ทั้งสองคนด้วยความโกรธ

ตงหลิงจื่อลั่วดูเหมือนจะตระหนักถึงความผิดพลาดในครั้งนี้ ดังนั้นเขาจึงระงับอารมณ์และแสดงรอยยิ้มที่สง่างามแต่เป็นมิตรให้เฟิ่งชิงเฉิน ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ชิงเฉิน ข้าหวังว่าเจ้าจะได้รับชัยชนะ"

“ขอบพระทัย ฝ่าบาท” เฟิ่งชิงเฉินมีความสุข และทุกคนก็มีสีหน้าที่ดี ตงหลิงจื่อลั่วเป็นองค์ชาย นางทำให้ตงหลิงจื่อลั่วอับอาย

ตงหลิงจื่อลั่วและเฟิ่งชิงเฉินนั่งลงตามลำดับ องค์รัชทายาทลุกขึ้นประกาศกฎการแข่งขัน และเน้นย้ำว่าจักรพรรดิให้ความสำคัญต่อความปลอดภัยของซูหว่านและเฟิ่งชิงเฉินอย่างยิ่ง การแข่งขันมีไว้เพื่อแลกเปลี่ยนความสงบสุข กฎของการแข่งขันศิลปะการต่อสู้จะถูกกล่าวถึงหลังจากแถลงการณ์อย่างเป็นทางการ

“ในโรงเลี้ยงสัตว์หลวง กองทัพหลวงได้จัดการพื้นที่และเมื่อวานนี้ เหยื่อที่ดุดันทั้งหมดถูกกำจัดออกไป ในพื้นที่ล่าสัตว์มีเพียงสัตว์ตัวเล็กบางตัวที่ไม่ดุร้ายมาก การแข่งขันในวันนี้มั่นใจในความปลอดภัยได้ ตราบใดที่ทั้งสองทำตามกฎ จะไม่มีอันตราย

เฟิ่งซิ่ว ซูซิ่ว หากไม่มีคำถาม เชิญไปที่ห้องอาวุธเพื่อเลือกอาวุธที่เหมาะสม แน่นอนต้องเลือกอาวุธตามความสามารถ

หลังจากเลือกอาวุธได้แล้ว จะมีคนพาไปที่สนามแข่งขัน อีก 1 ชม. จะได้ยินเสียงกลองบอกสัญญาณ เมื่อได้ยินเสียงกลองขอออกมาให้เร็วที่สุด ใครฆ่าได้มากที่สุดคนนั้นชนะ

แน่นอน เพื่อความปลอดภัย ทั้งสองสามารถใช้สัญญาณควันได้ มีองครักษ์อยู่นอกพื้นที่ล่าสัตว์ ถ้าตกอยู่ในอันตราย พวกเขาจะจุดไฟเป็นสัญญาณ และรีบให้คนเข้าไปช่วย "

“ขอบพระทัย ฝ่าบาท” ซูหว่านและเฟิ่งชิงเฉินลุกขึ้นพร้อมกัน และขันทีพาไปหยิบอาวุธ

ซูหว่านรู้กฎของการแข่งขันอยู่แล้ว นางใช้กริชและแส้ที่นำมาด้วย เฟิ่งชิงเฉินยุ่งมากเมื่อคืนนี้ แม้ว่าองค์ชายจะส่งคนมาเล่าให้ฟัง แต่ก็น่าเสียดายที่นางทำไม่ได้เตรียมการ

เฟิ่งชิงเฉินเลือกหอกสั้นที่ยาวกว่าสามเมตร

“ปืน? ข้าคิดว่าผู้หญิงของพวกเจ้าจะใช้มีดกับแส้เสียอีก” หยวนซีหัวเราะ

“หนึ่งมือแข็งแกร่ง และใช้ปืนปลอดภัยกว่า” คำพูดนั้นถูกพูดกับหยวนซี แต่ดวงตาของเฟิ่งชิงเฉินก็มองมาที่เย่เย่ พร้อมคำเตือนเล็กน้อย

ทันทีที่เย่เย่ปรากฏตัว เขาไม่ได้เปิดเผยความลับเกี่ยวกับความเกลียดชังต่อนาง ความสามารถของเย่เย่ และซีหลิงเทียนเหล่ย ประกอบกับมิตรภาพของซูหว่านกับราชินีและเสียนเฟยก็เพียงพอแล้วสำหรับการเตรียมการ