นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1083

ตอนที่ 1083 รักสุดใจ

หอซื่อฟางตั้งอยู่ทางใต้ของตรอกฮวาซี ณ เมืองต้าติ้ง มิถือว่าเป็นตรอกที่ดีที่สุด ทว่าก็ตั้งอยู่ในทัศนียภาพที่งดงาม ถือเป็นสถานที่ที่สวยงามอีกแห่งหนึ่งในเมืองที่หยาบกร้านแห่งนี้

กิจการของหอซื่อฟางแห่งนี้มิได้ดีมากเท่าใดนัก เทียบมิได้กับที่จินหลิงหรือที่เมืองกวนหยุน เหล่าขุนนางที่มีเงินล้วนถูกปลดออกจากตำแหน่ง เหล่าพ่อค้าชาวเหลียวก็ยังลังเลที่จะเดินหมาก ในกระเป๋าของเหล่าราษฎรชาวเหลียวก็เหลือเงินอยู่เพียงไม่กี่ตำลึงเท่านั้น ย่อมมิมีทางมาบริโภคอาหารที่หรูหราเยี่ยงนี้เป็นแน่

ผู้มาทานอาหารและดื่มสุราที่หอซื่อฟางในปัจจุบันนี้ ส่วนมากเป็นพ่อค้าจากประเทศต้าเซี่ยที่หลั่งไหลเข้ามาจากทั่วสารทิศ

อย่างเช่นค่ำวันนี้ ห้องรับรองที่ใหญ่ที่สุดบนชั้นสองก็ถูกซือหม่าเทาเหมาไปแล้ว ภายในห้องส่วนตัวนั้นมีด้วยกัน 2 โต๊ะ สามารถนั่งได้ 20 คน ทั้งยังดูกว้างขวางเป็นอย่างมาก

บัดนี้มีคนนั่งอยู่ภายในห้องรับรองทั้งหมด 18 คน ดังนั้นจึงแบ่งเป็น 2 โต๊ะไปโดยปริยาย ทว่าแต่ละคนกำลังเอ่ยถึงประสบการณ์จากการเดินทางในครานี้ของตนเอง

“ข้าคาดมิถึงมาก่อนเลยว่าจะมีคนบรรลุข้อตกลงเรื่องเหมืองแร่ชวูอี้ที่ฉางหนิงก่อนพวกเราหนึ่งก้าว ภายหลังได้ยินมาว่า แท้จริงแล้วเป็นตระกูลโจวที่จินหลิง…อดีตตระกูลโจวที่เคยครอบครองกิจการเหมืองแร่ของราชวงศ์อู๋ พวกเขาครอบครองเหมืองแร่ชวูอี้นั้นก่อนพวกเราห้าวันแล้ว…”

หวางซุนอู๋จี้หัวเราะขึ้นมาพลางส่ายหน้า “พวกเราคิดไปเองว่าเข้าใจโอกาสทางธุรกิจนี้ได้ว่องไวมากแล้ว แต่กลับถูกตระกูลโจวตัดหน้าไปเสียได้ ดังนั้นแล้ว พวกเราอย่าได้ประมาทเชียว การพัฒนาทางการค้าของประเทศต้าเซี่ยทำให้สมองของเหล่าพ่อค้าตื่นตัวขึ้นมา หากมิระวังอาจจะถูกคว่ำเรือจากมุมมืดได้ ! ”

“มิใช่ ! ครานี้การเคลื่อนไหวของพ่อค้าที่จินหลิงต่างก็รวดเร็วเป็นอย่างมาก ข้าสงสัยว่าพวกเขาอาจจะมาถึงที่นี่ตั้งแต่เมืองต้าติ้งยังมิถูกยึดครองแล้วด้วยซ้ำ ได้ยินมาว่าเหมืองเกลือของอดีตราชวงศ์เหลียวก็ถูกตระกูลเฉินคว้าไปแล้วเช่นกัน นั่นคือเงินก้อนใหญ่เลยนะ ! ”

“พวกสิ่งทอก็เช่นกัน ครานี้ตระกูลหานที่โม่โจวก็ชิงลงมือก่อนแล้ว พวกเขาได้เลือกทำเลที่ดีที่สุดในเมืองจงหลีไปแล้ว ดูเหมือนว่าการแข่งขันในอนาคตจะดุเดือดขึ้นเรื่อย ๆ ”

“ประเดี๋ยวขอให้พี่ซือหม่าพาพี่หยุนมาแนะนำสักหน่อยดีกว่า ข้ามักรู้สึกว่าพวกเขาเหล่านั้นเหมือนจะได้รับคำแนะนำมาจากผู้เชี่ยวชาญ ถึงได้ลงมืออย่างแม่นยำและรวดเร็วถึงเพียงนั้น การครอบครองและการผูกขาดทางธุรกิจถือเป็นเรื่องที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด มิน่าจะใช่ความคิดของหัวหน้าตระกูลใหญ่เหล่านั้นเป็นแน่”

ทันใดนั้นเอง ซือหม่าเทาก็พาหยุนซีเหยียนผลักประตูเข้าไปในห้องส่วนตัว

ทันทีที่หยุนซีเหยียนมองเข้าไปในห้อง ก็ต้องตะลึงตาค้างไปทันใด

หญิงสาวที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทางด้านขวาคือ จังชีเยวี่ย โจ่งหยู คาดมิถึงว่าอีกคนจะเป็นโหยวซีเฟิ่ง !

“ตกใจหรือไม่ ? ” ซือหม่าเทาเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“ช่างน่าตกใจมากยิ่งนัก ! ”

หยุนซีเหยียนขยี้ตาราวกับมิอยากจะเชื่อ เขารีบเดินเข้าไปหาโหยวซีเฟิ่งอย่างรวดเร็ว โดยที่มิได้บดบังความเร่าร้อนในดวงตาเลยแม้แต่น้อย สายตาของทุกคนจดจ้องไปที่ใบหน้าของเขาและโหยวซีเฟิ่ง ทั้งห้องต่างเงียบสนิท โหยวซีเฟิ่งก้มหน้าหลบด้วยความรู้สึกประหม่า หัวใจเต้นระรัว ขัดเขินจนใบหน้าขึ้นสีแดงก่ำ

“ซีเฟิ่ง ! ”

“อือ…”

“เป็นเจ้าจริง ๆ หรือ ? ! ”

โจ่งหยูที่นั่งอยู่ข้าง ๆ โหยวซีเฟิ่งกลอกตาใส่หยุนซีเหยียนหนึ่งครา “เฮอะ ! เพิ่งจะแยกกันไปมินานมิใช่หรือ ? หรือท่านหยุนจำซีเฟิ่งของพวกเรามิได้แล้วกัน ? ”

หยุนซีเหยียนหัวเราะร่า เขานั่งลงข้าง ๆ โหยวซีเฟิ่ง “คุณหนูโจ่งอย่าหยอกล้อข้าเลย ท่านโหยวช่างเข้มงวดมากยิ่งนัก ข้าคาดมิถึงว่าเขาจะอนุญาติให้ซีเฟิ่งออกมา ! ”

“เพื่อที่จะได้เจอคนรัก นางก็เลยแอบหนีออกมา ! ”

“เยี่ยง…เยี่ยงนั้นก็ดีเช่นกัน ประเดี๋ยวหากข้าเสร็จธุระแล้ว พวกเราค่อยกลับไปยังเมืองกวนหยุน ข้าจะให้ท่านพ่อไปสู่ขอเจ้ากับท่านโหยว”