นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1228

ตอนที่ 1228 สวนผักในพระราชวัง

“ส่งคนไปจับตามองที่จักรวรรดิโมริยะก็พอแล้ว”

“ที่นั่นคงเกิดความโกลาหลมิน้อย ถ้าหากคูฉานมีศักยภาพมากพอที่จะรวมเอกราชได้จริง ๆ นี่อาจจะเป็นเรื่องดีก็เป็นได้”

“ส่วนหยูซูหรง…มิต้องลงไม้ลงมืออันใดกับนางหรอก เพราะเมื่อคราที่ยังอยู่ในจินหลิง นางได้ช่วยเหลือข้าไว้มากมาย นางเป็นป้าของจักรพรรดินี เรื่องนี้ก็ให้มันจบลงแค่ตรงนี้เถิด”

“หลังจากนี้ทางหอเทียนจีจะมีภารกิจที่สำคัญอีกหนึ่งภารกิจ”

ฟู่เสี่ยวกวนแจ้งข่าวการออกปฏิบัติภารกิจของเสนาบดีชั้นผู้ใหญ่ทั้งสามให้จี้หยุนกุยฟัง

“เจ้าจงส่งเจ้าหน้าที่ฝีมือดีไปคุ้มกันภัยให้แก่พวกเขาอย่างลับ ๆ ส่วนเรื่องขุนนางทุจริตก็ให้พวกเขาจัดการไป”

“ครานี้เจ้าลาจากเรือนไปนานยิ่งนัก ลำบากเจ้าแล้ว เจ้ากลับไปพักผ่อนเถิด อีกมินานพวกเราอาจจะต้องเดินทางกันอีก”

จี้หยุนกุยโค้งคำนับแล้วเดินออกไปจากห้องทรงพระอักษร ฟู่เสี่ยวกวนถือถ้วยชาขึ้นมาใคร่ครวญอยู่เนิ่นนาน เขากำลังครุ่นคิดในหลาย ๆ เรื่องราว

หากจะให้เดินทางไปพิชิตอีกครา เห็นทีจะสิ้นเปลืองทรัพย์และกำลังพลมากมายมหาศาล

การส่งเจ้าหน้าที่ของหอเทียนจีไปสังหารคูฉานและหยูซูหรงเป็นวิธีที่ดีที่สุด อีกทั้งยังเป็นวิธีที่จี้หยุนกุยเสนอขึ้นมา

ทว่าเขามิเห็นด้วย

เขากลายเป็นคนมีเมตตาตั้งแต่เมื่อใดกัน ?

เหตุใดองค์หญิงใหญ่ถึงต้องทำเช่นนี้ด้วยกัน ?

แน่นอนว่านางต้องมีเหตุผลเพียงพอที่ตัดสินใจจะทำเช่นนี้ ราชวงศ์หยูพังพินาศด้วยน้ำมือของฟู่เสี่ยวกวน

ดังนั้นการที่ให้หยูเวิ่นเทียนขึ้นมาเป็นแม่ทัพใหญ่คอยควบคุมทางเหนือเห็นทีคงจะมิเหมาะสมอีกต่อไป

มิอาจปล่อยให้ภัยเงียบให้หลุดพ้นไปได้ อีกอย่างเขามิอยากสูญเสียสหายเยี่ยงหยูเวิ่นเทียนไปอีกคน

บัดนี้ต้าเซี่ยสงบสุขทั่วทั้งประเทศ หากคูฉานรวมเอกราชได้แล้วเยี่ยงไรเล่า ?

จักรวรรดิโมริยะมิได้มีเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งและยิ่งใหญ่เยี่ยงต้าเซี่ย สถานที่แห่งนั้นมิมีความสามารถด้านการวิจัยวิทยาศาสตร์เยี่ยงที่ต้าเซี่ยมี

ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์ต้าเซี่ยจะผลิตปืนกลออกมาได้สำเร็จเร็ว ๆ นี้…

อ่า…หยูซูหรงขนปืนเหมาเซ่อไปด้วย 1,000 กระบอกและกระสุนปืนอีก 80,000 นัด นางย่อมเข้าใจว่าจักรวรรดิโมริยะยังมิมีความสามารถผลิตอาวุธแบบนี้ออกมาได้ และนางคงเข้าใจดีว่าเมื่อกระสุนพวกนี้ถูกใช้จนหมดสิ้นแล้ว ปืนเหล่านั้นย่อมประโยชน์

นางจะซื้อตัวคนในศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์ไปด้วยหรือไม่ ?

หากเขาเป็นคนคิดแผนการนี้ เขาก็คงคิดหาวิธีร้อยพันหนทาง เพื่อจะซื้อตัวคนที่รู้วิธีการผลิตปืนและกระสุนปืนมาไว้ในครอบครอง !

เขาลุกขึ้นยืน ทันใดนั้นฮั่วหวยจิ่นก็เดินเข้ามาพอดี

“มีสองเรื่องด้วยกัน เรื่องแรก เจ้าคงคัดเลือกทหารฝีมือดีออกมา 30 คน เสนาบดีชั้นผู้ใหญ่ทั้งสามจะออกไปตรวจการทั่วประเทศ ให้ส่งทหารฝีมือดีไปคอยประกบคนละ 10 นาย”

“ส่วนเรื่องที่สอง ทหารรักษาการณ์มาสองกองพล โดยให้เจ้าเป็นผู้นำทั้งสองกองพล จากนั้นจงนำราชโองการของข้าไปเปลี่ยนเวรกับทหารที่คุ้มกันศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์ทั้งหมด ! ”

เมื่อฮั่วหวยจิ่นได้ยินดังนั้นก็ตกตะลึงขึ้นมาทันใด เพราะฟู่เสี่ยวกวนเอ่ยอย่างรีบเร่ง ทั้งยังเอ่ยอย่างขึงขัง ต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นเป็นแน่

“กระหม่อมจะไปประเดี๋ยวนี้พ่ะย่ะค่ะ ! ”

“เจ้าจงรีบไปจัดการเถิด ! ” ฟู่เสี่ยวกวนมิได้รั้งเขาเอาไว้

“พ่ะย่ะค่ะ ! ”

ฮั่วหวยจิ่นหันหลังแล้วเดินออกไป ฟู่เสี่ยวกวนจึงเดินไปที่โต๊ะอักษร เขาจรดพู่กันเขียนจดหมาย จากนั้นก็ยื่นให้หลิวจิ่นพลางเอ่ยว่า “จงส่งจดหมายฉบับนี้ให้ถึงมือจี้หยุนกุย จงไปประเดี๋ยวนี้เลย”

เขาต้องการให้จี้หยุนกุยส่งสายสืบไปจับตามองนักวิทยาศาสตร์ในศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์ ถ้าหากหยูซูหรงต้องการจะผลิตปืนและกระสุนขึ้นมาจริง ๆ หนทางเดียวที่นางจะทำได้ก็คือซื้อตัวนักวิทยาศาสตร์หรือล่อลวงด้วยผลประโยชน์

แต่มิว่าจะใช้วิธีการใด นางจะต้องส่งคนมาใกล้ชิดบรรดานักวิทยาศาสตร์พวกนั้นเป็นแน่

สิ่งที่หอเทียนจีต้องทำก็คือต้องสาวถึงตัวการใหญ่ให้ได้

แม้หยูซูหรงจะมิอยู่เเล้ว แต่นางยังทรงอิทธิพลเป็นอย่างยิ่งในต้าเซี่ย