นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1318
ตอนที่ 1318 เตรียมพร้อมรับมือ
ณ คฤหาสน์จิ้งหู
อู๋เทียนซื่อระเบิดอารมณ์เดือดดาลปานสายฟ้าแลบ แม้จะเป็นค่ำคืนที่หนาวเหน็บแต่ก็ทำให้หลิวจิ่นตื่นตกใจจนเหงื่อไหลท่วมร่าง
“ฝ่าบาท… ! ”
กงฮ้วนอวี่รอจนกระทั่งอู๋เทียนซื่อระบายอารมณ์ได้พอสมควรแล้วจึงโค้งคารวะ จากนั้นก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ฝ่าบาท กระหม่อมเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน ภูเขาทองคำเป็นของจักรพรรดิพระเจ้าหลวง คาดว่าพระองค์น่าจะนำติดพระวรกายไปด้วย มิเช่นนั้นผู้ใดจะกล้าขโมยภูเขาทองคำของฝ่าบาทกัน ? ”
อู๋เทียนซื่อใจเย็นลง “เสด็จพ่อ เสด็จพ่อล่องเรือสู่มหาสมุทรย่อมแย่งชิงทรัพย์สมบัติได้มากมายมิใช่หรือ ? เหตุใดเสด็จพ่อถึงมิเหลือภูเขาทองคำนี้ไว้ให้เจิ้นเล่า ? ”
“นี่…บางทีจักรพรรดิพระเจ้าหลวงอาจจะมีความจำเป็นที่ต้องใช้ภูเขาทองคำนั่นก็ได้พ่ะย่ะค่ะ”
“กำไรเก้าในสิบส่วนของกลุ่มบริษัทจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ล้วนแต่เป็นของเขา เขาต่างหากล่ะถึงจะเป็นเจ้าของผืนปฐพีนี้ตัวจริง เขาต่างหากล่ะถึงจะร่ำรวยที่สุด ! เขา เขา…เฮ้อ บัดนี้จะทำเยี่ยงไรดีเล่า ? ”
“ฝ่าบาท จักรพรรดิพระเจ้าหลวงเสด็จออกจากต้าเซี่ยใกล้จะสองปีเเล้ว กระหม่อมเห็นว่าการที่ให้กลุ่มบริษัทจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) อยู่ในการบริหารของหลี่จินโต้วนั้นมิสมควรนัก หรือว่า…เมื่อฝ่าบาทเสด็จกลับฉางอัน ค่อยเรียกให้หลี่จินโต้วมาเข้าเฝ้าในพระราชวังดีหรือไม่ ตัวกระหม่อมพอจะทราบหลักการบริหารมาบ้าง ถ้าหากมอบหมายให้กระหม่อมดูเเลกลุ่มบริษัทจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ล่ะก็ กระหม่อมคงจะบริหารจัดการได้ดีพอ ๆ กับท่านหลี่เป็นแน่”
“และสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ…เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ฝ่าบาทจะมิขาดแคลนเงินทองอีกต่อไป ! ”
สายตาของอู๋เทียนซื่อวาววับจับประกาย “นี่เป็นความคิดที่ดียิ่ง กลุ่มบริษัทจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) นั้นก่อตั้งโดยเสด็จย่า โดยมีเสด็จแม่ของเจิ้นช่วยบริหารจัดการ ทุกวันนี้พวกท่านล้วนจากต้าเซี่ยไปหมดแล้ว จะว่าไปหลี่จินโต้วก็เป็นคนนอก...ไปเถิด กลับพระราชวังกัน กลับฉางอัน !” สายตาของกงฮ้วนอวี่ทอประกาย มุมปากของเขาเผยอขึ้น จากนั้นก็หันไปส่งสายตาให้แก่หลิวจิ่น
หลิวจิ่นรีบรุดเข้าไปช่วยประคองอู๋เทียนซื่อขึ้นราชรถมังกร
……
……
ณ สำนักงานใหญ่กลุ่มบริษัทจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) บนถนนจูเชว่ เมืองฉางอัน
เฉินชิงอียืนอยู่เบื้องหน้าหลี่จินโต้วอาจารย์ที่เขาเคารพรักด้วยท่าทีสงบเรียบร้อย ทั้งยังสาธยายการจัดการทุกอย่างบนแผ่นดินใหญ่ลีอาห์
“ท่านอาจารย์ พระราชประสงค์ของจักรพรรดิพระเจ้าหลวงคือให้นำเงินบางส่วนที่อยู่ในธนาคารซื่อทงสาขาแผ่นดินใหญ่ลีอาห์ออกมาลงทุน…พระองค์ทรงตรัสว่าสามารถนำไปลงทุนกับผู้ประกอบการที่ยังขาดเงินทุนเป็นส่วนใหญ่ ยกตัวอย่างเช่นการเดินเรือทางไกล หรือธรุกิจที่มีแนวโน้มว่าจะเจริญรุ่งเรืองในอนาคต”
“เมื่อคราที่จักรพรรดิพระเจ้าหลวงเสด็จเยือนแผ่นดินใหญ่ลีอาห์ พระองค์ได้ปลุกกระแสการก่อสร้างขึ้นมาขนานใหญ่ กลุ่มนักธุรกิจต้าเซี่ยกรูเข้ามาราวกับฝูงแมลงภายในระยะเวลาเพียงแค่สองเดือน เป็นเหตุให้เมืองอาเรียนั้นมีผู้คนแน่นขนัด ส่งผลให้ราคาของบ้านเรือนเพิ่มขึ้นถึงสามเท่า ! ”
“เมื่อคราที่ศิษย์และคนอื่น ๆ ได้เข้าเฝ้าจักรพรรดิพระเจ้าหลวง พระองค์ยังตรัสอีกว่าต้าเซี่ยเป็นดั่งฐานราก และบัดนี้แผ่นดินใหญ่ลีอาห์ก็เปรียบเสมือนหนวดของต้าเซี่ยซึ่งสามารถยืดออกไปได้ไกลที่สุด”
“อีกสองสามปีให้หลังจากนี้ ยุทธศาสตร์ที่ตั้งของต้าเซี่ยนั้นจะยิ่งทวีความสำคัญขึ้นเรื่อย ๆ มันเป็นแดนกันชนของต้าเซี่ย และมันจะเป็นสถานที่สำคัญในการถ่ายโอนสินค้า ! ”
“เช่นนั้นศิษย์จึงเห็นว่า…พวกเราควรจะย้ายศูนย์กลางการบริหารกลุ่มบริษัทจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ไปที่นู้นด้วยดีหรือไม่ ? โดยทำการเปิดสาขากลุ่มบริษัทจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ขึ้นที่เมืองอาเรีย จากนั้นก็ใช้เงินทุนจำนวนมหาศาลที่พวกเรามีลงทุนกับการขนส่งทางเรือ โรงงาน การค้า รวมถึงสิ่งก่อสร้างเพื่อสาธารณะเป็นต้น”
หลี่จินโต้วหยิบบ้องยาสูบออกมา เฉินชิงอีรีบหยิบตะบันไฟขึ้นมาแล้วจุดให้เขา อยู่ ๆ ก็เหมือนจะฉุกคิดอันใดขึ้นมาได้ เขาเลยเอ่ยออกมาว่า
“จริงสิ ตอนที่จักรพรรดิพระเจ้าหลวงเสด็จไปพิชิตแผ่นดินใหญ่ลีอาห์ พระองค์ทรงให้แคว้นซ่างหลัวปลูกยาสูบขึ้นมาจำนวนมากที่มณฑลจินเย่ ครั้งล่าสุดที่พระองค์เสด็จมาเยือนแผ่นดินใหญ่ลีอาห์ พระองค์ทรงตรัสถึงเรื่องนี้เป็นการเฉพาะ ดูเหมือนว่าพระองค์จะให้ความสำคัญกับมันเป็นอย่างยิ่ง”
“เพียงเเต่ว่าพระราชดำรัสของพระองค์ทำให้ศิษย์รู้สึกสับสน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主)