นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1319

ตอนที่​ 1319 ย้อน​นึกถึง​วันวาน​

ควัน​ร้อน​จาก​ชาลอย​โขมง​

หลังจากที่​ฟังห​ลี่​จิน​โต้​ว​เอ่ย​ เฉิน​ชิงอี​ก็​ลืม​ไป​เสีย​สนิท​ว่า​ตน​ต้อง​ริน​ชา เขา​ทราบ​ได้​ในทันที​ว่า​สถานการณ์​ร้ายแรง​เพียงใด​ !

ปัญหา​มิได้​อยู่​ที่​กลุ่ม​บริษัท​จิน​เฟิ่งต้าเซี่ย​กรุ๊ป​จำกัด​ (มหาชน​) แต่​มัน​อยู่​ที่​ฝ่าบาท​ต่างหาก​ !

“เจ้าอย่า​ได้คิด​อัน​ใด​มั่วซั่ว​ ! ” ห​ลี่​จิน​โต้​ว​เคาะ​เขม่า​ยาสูบ​ออกมา​ พลาง​ใช้นิ้วชี้​เคาะ​ลง​กับ​โต๊ะ​ “ริน​ชาสิ ! ”

เฉิน​ชิงอี​รีบร้อน​ริน​ชาสอง​ถ้วย​ จากนั้น​ก็​ส่งให้​ห​ลี่​จิน​โต้​ว​หนึ่ง​ถ้วย​ “ศิษย์​เข้าใจ​แล้ว​ เพียงแต่ว่า​พี่​รอง​เป็น​ผู้จัดการ​ธนาคาร​ ธนาคาร​เพื่อ​ราษฎร​ต้าเซี่ย​ โดย​ดูเเลเรื่อง​การ​พิมพ์​ธนบัตร​ ซึ่งนี่​เป็น​เรื่องสำคัญ​มาก​ยิ่งนัก​ ถ้าหาก​… ศิษย์​หมายความว่า​ถ้าหาก​พี่​รอง​พิมพ์​ธนบัตร​ออกมา​อย่าง​ไร้​ขอบเขต​จำกัด​ ควรจะ​ทำ​เยี่ยง​ไร​ดี​ ? ”

“เรื่อง​นี้​มิต้อง​เป็นกังวล​ไป​ ให้​ยึด​ตามกฎหมาย​การเงิน​ของ​ต้าเซี่ย​ ต่อให้​ฝ่าบาท​ทรง​มีพระราชประสงค์​ที่จะ​พิมพ์​ธนบัตร​ก็​ต้อง​ผ่าน​การ​ตรวจสอบ​ของ​ทั้ง​สามแผนก​อยู่ดี​ เสนาบดี​ทั้ง​สามฝ่าย​ทราบ​ดี​ว่าการ​พิมพ์​ธนบัตร​อย่าง​ไร้​กฎเกณฑ์​นั้น​อันตราย​มาก​เพียงใด​ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​หยุ​น​ซีเหยียน​เสนาบดี​กรม​คลัง​ เขา​รู้ดี​ว่าการ​ที่​เงินตรา​สูญเสีย​การควบคุม​จะส่งผลกระทบ​ต่อ​เศรษฐกิจ​ใหญ่หลวง​เพียงใด​ เช่นนั้น​ฝ่าบาท​มิอาจ​ใช้หนทาง​นี้​ได้​”

“สิ่งที่​ข้า​เป็นกังวล​มาก​ที่สุด​มิใช่สิ่งนี้​ แต่​การ​ที่​ฝ่าบาท​มิมีเงิน​นั้น​ มีความเป็นไปได้​สูงว่า​พระองค์​จะหันมา​จัดการ​กับ​กลุ่ม​บริษัท​จิน​เฟิ่งต้าเซี่ย​กรุ๊ป​จำกัด​ (มหาชน​) แห่ง​นี้​ ! บางที​…พระองค์​อาจจะ​ปลด​หยุ​น​ซีเหยียน​ออกจาก​ตำแหน่ง​ แล้ว​ให้​คน​ที่​เชื่อฟัง​พระองค์​เข้าไป​รับ​ตำแหน่ง​แทน​”

“เรื่อง​นี้​มีความเป็นไปได้​น้อย​ยิ่งนัก​ หยุ​น​ซีเหยียน​ผู้​นั้น​ลื่นไหล​จะตาย​ อีก​อย่าง​เขา​เป็น​คน​ที่​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​ทรง​แต่ง​ตั้งขึ้น​มาด้วย​พระองค์​เอง​ ทั้ง​ยังมี​ความสัมพันธ์​แน่นแฟ้น​กับ​เสนาบดี​และ​คณะรัฐมนตรี​อีกด้วย​ ถ้าหาก​ฝ่าบาท​จะสลัด​เขา​ออกจาก​ตำแหน่ง​ พระองค์​คง​ต้อง​มีพระ​ราช​อำนาจ​ใหญ่​เทียมฟ้า​เท่านั้น​ถึงจะสามารถ​ทำได้​”

“ดังนั้น​เมื่อ​ข้า​ลอง​คิดดู​เเล้ว จึงตระหนัก​ได้​ว่า​กลุ่ม​บริษัท​จิน​เฟิ่งต้าเซี่ย​กรุ๊ป​จำกัด​ (มหาชน​) กำลัง​ตก​อยู่​ใน​สถานการณ์​อันตราย​มาก​ที่สุด​ เดิมที​มัน​ก็​เป็น​ธุรกิจ​ของ​ราชวงศ์​อยู่แล้ว​ จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​มิได้​ประทับ​อยู่​ใน​ต้าเซี่ย​ ถ้าหาก​ฝ่าบาท​มีพระ​ประสงค์​จะนำ​กลับ​ไป​จัดการ​ด้วย​พระองค์​เอง​ ข้า​ก็​คง​มิมีเหตุผล​ใด​มาปฏิเสธ​พระองค์​”

“แต่​ใน​เมื่อ​มิได้รับ​ความ​เห็นชอบ​จาก​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​ ข้า​ก็​มิสามารถ​มอบ​กลุ่ม​บริษัท​จิน​เฟิ่งต้าเซี่ย​กรุ๊ป​จำกัด​ (มหาชน​) ให้​แด่​ฝ่าบาท​ได้​… ดังนั้น​จำต้อง​ใช้แผนการ​ลอบหนี​ไป​อย่าง​แยบยล​ ส่งคน​ที่​เป็น​หัวเรี่ยวหัวแรง​ของ​กลุ่ม​บริษัท​จิน​เฟิ่งต้าเซี่ย​กรุ๊ป​จำกัด​ (มหาชน​) และ​บรรดา​ชายหนุ่ม​ที่​ผ่าน​การฝึกฝน​ไป​ยัง​แผ่นดินใหญ่​ลี​อาห์”​

“รอ​ให้​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​เสด็จ​กลับมา​ ค่อย​ถวาย​คืนให้​แก่​พระองค์​ เมื่อ​ถึงตอนนั้น​พระองค์​จะจัดการ​กับ​กลุ่ม​บริษัท​จิน​เฟิ่งต้าเซี่ย​กรุ๊ป​จำกัด​ (มหาชน​) เยี่ยง​ไร​ก็​สุดแล้วแต่​พระองค์​”

แผ่นดินใหญ่​ลี​อาห์​มีสามแคว้น​ด้วยกัน​ แท้ที่จริง​แคว้น​เหล่านั้น​ล้วน​เป็น​ประเทศราช​ของ​ต้าเซี่ย​

การ​ที่​ย้าย​กลุ่ม​บริษัท​จิน​เฟิ่งต้าเซี่ย​กรุ๊ป​จำกัด​ (มหาชน​) ไป​ยัง​แผ่นดินใหญ่​ลี​อาห์​ ก็​มิใช่ว่า​จะออก​ไป​จาก​เขต​บริหาร​จัดการ​ของ​ต้าเซี่ย​แต่อย่างใด​ ทว่า​สถานที่​แห่ง​นั้น​ตั้งอยู่​ไกล​แสน​ไกล​ ฝ่าบาท​มิอาจ​ยื่น​พระ​หัตถ์​เข้าไป​จัดการ​ภายใน​ระยะเวลา​อัน​สั้น​ได้​ เมื่อ​ฝ่าบาท​ทรง​ทราบ​เรื่องราว​ทั้งหมด​ ถึงเวลา​นั้น​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​ก็​คงจะ​เสด็จ​กลับมา​แล้ว​

เฉิน​ชิงอี​ครุ่นคิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ก็​พลัน​เข้า​ใจถึงความกังวล​และ​ความคิด​ของ​ผู้​เป็น​อาจารย์​ เขา​จึงพยักหน้า​เห็นด้วย​ “เหตุใด​ท่าน​อาจารย์​ถึงมิไป​ด้วยกัน​เล่า​ ? แผ่นดินใหญ่​ลี​อาห์​มีทิวทัศน์​ชวน​แปลกตา​ และ​มีบรรยากาศ​การค้า​ที่​แตกต่าง​จาก​ต้าเซี่ย​ ศิษย์​เห็น​ว่า​หาก​ท่าน​อาจารย์​ไป​จัดการ​กลุ่ม​บริษัท​จิน​เฟิ่งต้าเซี่ย​กรุ๊ป​จำกัด​ (มหาชน​) จะเป็นการ​ดี​ยิ่งกว่า​”

ห​ลี่​จิน​โต้​ว​ส่าย​ศีรษะ​พลาง​ยก​ถ้วย​ชาขึ้น​มาจิบ​ “ข้า​มิสามารถ​เดินทาง​ไป​ได้​ ถ้าหาก​ข้า​ไป​…” เขา​ยิ้ม​บาง​ออกมา​ “ฝ่าบาท​อาจจะ​ตราหน้า​ข้า​ว่า​เป็น​คน​ผิดที่​กำลัง​หลบหนี​ได้​ เช่นนั้น​ชื่อเสียง​ที่​ข้า​สั่งสมมาทั้ง​ชีวิต​ก็​อาจจะ​พังทลาย​ลงมา​ได้​ ! ”

เขา​หันกลับ​ไป​มอง​นอก​หน้าต่าง​ สายตา​ทอแสง​เปล่งประกาย​ แล้ว​เอ่ย​พึมพำ​ว่า​

“เจ้ามิรู้​หรอก​ เมื่อ​ปี​นั้น​…มิรู้​ว่า​ผ่าน​มานาน​กี่​ปี​แล้ว​สินะ​ ? …เมื่อ​ปี​นั้น​สมัย​ที่​ข้า​ยัง​เป็น​ผู้จัดการ​ธนาคาร​เป่า​หลง​ที่​เมือง​จิน​ห​ลิง​ เป็น​ธนาคาร​ที่​ฟู่เสี่ย​วกวน​ไป​หลอก​มานั่นแหละ​”

“แท้ที่จริง​ก็​มิถือว่า​หลอก​ ทุกวันนี้​ข้า​ยัง​จำฉาก​นั้น​ได้ดี​ เขา​เดินทาง​ไป​ที่​จวน​ของ​ข้า​ ข้า​จึงเรียก​ศิษย์​พี่​ทั้ง​สี่ของ​เจ้าไป​ที่นั่น​ทั้งหมด​… ตอนนั้น​ห​ลี่​ฉาย​เป็นรอง​เสนาบดี​กรม​คลัง​ประจำ​ราชวงศ์​ห​ยู​”

“ส่วน​ฟู่เสี่ย​วกวน​เป็น​เพียง​ชายหนุ่ม​วัย​สิบ​เจ็ด​ปี​ แต่​เขา​ก็​ได้รับ​การขนานนาม​ว่า​เป็น​ชายหนุ่ม​ผู้​มีความสามารถ​มาก​ที่สุด​ใน​ใต้​หล้า​ เขา​เป็น​ว่าที่​ลูกเขย​ของ​ฮ่องเต้​ ตอนนั้น​เป็น​ข้า​เจอ​เขา​ครา​แรก​ ใน​ใจข้า​รู้สึก​กระสับกระส่าย​ยิ่งนัก​ แต่​คาด​มิถึงว่า​เขา​จะเป็น​คน​ที่​เข้าถึง​ง่าย​ และ​ทำให้​ข้า​รู้สึก​ประทับใจ​มาก​คน​หนึ่ง​”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主)