นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 986

ตอนที่ 986 ทำให้ยิ่งใหญ่หน่อย !

“ท่านแม่…พวกเรามีกิจการอสังหาริมทรัพย์ภายใต้นามบริษัทอสังหาริมทรัพย์ซีซานต้าเซี่ยอยู่ที่เมืองหลวงรองจินหลิงเพคะ”

หยูเวิ่นหวินเอ่ยด้วยสีหน้าเบิกบานว่า “เมื่อคราที่พวกเรายังอยู่ในเมืองจินหลิง ท่านพี่ได้ให้ชูหลานกว้านซื้อที่ดินเขตสลัมไว้ทั้งหมด คราก่อนที่พวกเรากลับไปยังจินหลิงมิมีอันใดให้ทำ พวกเราจึงส่งช่างไปก่อสร้างบ้านเรือนและบ้านชุดแรกจะสร้างเสร็จเร็ว ๆ นี้ มีข่าวมาจากที่นั่นว่าผู้คนมากมายเดินทางมาดูเป็นจำนวนมาก คาดว่าจะทำกำไรได้ดีเลยทีเดียวเพคะ”

เมื่อสวี่หยุนชิงได้ยินดังนั้นก็มีความสุขมากยิ่งนัก บุตรชายปกครองประเทศ ส่วนลูกสะใภ้ก็เค้นสมองคิดหาหนทางสร้างรายได้… เงินที่ได้รับนี้อยู่ในกองทุนภายในครอบครัวและนี่ถือว่าเป็นเงินเก็บส่วนตัวของบุตรชาย

นางคิดอยู่ชั่วครู่แล้วเอ่ยออกมาว่า “ชื่อนี้มัน… ต้าเซี่ยควรวางอยู่ข้างหน้าเพราะมองดูแล้วจะได้ยิ่งใหญ่เกรียงไกร”

ต่งชูหลานดูมีความสุขมากยิ่งนัก “เช่นนั้นก็ขอให้ท่านแม่ตั้งชื่อบริษัทให้แก่พวกเราเถิดเพคะ”

คนที่เหลือต่างก็ตั้งตารอคำตอบจากสวี่หยุนชิงที่กำลังครุ่นคิดอยู่ จากนั้นก็เอ่ยอย่างมิเกรงใจว่า “ชื่อซีซานมิค่อยเหมาะเท่าใดนัก เพราะหมายถึงอาทิตย์ตก ณ แดนประจิม ถือเป็นลางมิดี หรือ…จะเรียกว่าบริษัทอสังหาริมทรัพย์จินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ดีหรือไม่ ? เรื่องนี้เสี่ยวกวนมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ มันเป็นบริษัทที่พวกเจ้าเปิดกันเองจึงชื่อว่าจินเฟิ่ง”

“บริษัทอสังหาริมทรัพย์จินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน)…” หยูเวิ่นหวินเอ่ยชื่อนี้ขึ้นมาอีกคราด้วยแววตาที่เปล่งประกาย “ชื่อนี้ฟังดูแล้วช่างยิ่งใหญ่เสียจริงเพคะ ! ”

ต่งชูหลานและคนอื่น ๆ รู้สึกว่าชื่อนี้ช่างมีอำนาจยิ่ง จินเฟิ่ง…บัดนี้ฐานะของพวกนางเป็นหงส์สีทองแสนสูงส่งเชียวหรือ ?

ที่แม่สามีหมายถึงประการแรกก็คือจะให้พวกนางทำธุรกิจแยกออกมาจากสามี ในอดีตท่านพี่เคยเอ่ยว่ามิควรทำธุรกิจในนามของราชวงศ์เพราะจะนำไปสู่การแข่งขันในท้องตลาดที่มิเป็นธรรม

ประการที่สองคือให้ระบุชื่อของพวกนางลงไปเพื่อให้พวกนางได้ออกความคิดเห็นในเรื่องกลุ่มการค้านี้มากยิ่งขึ้น

ทว่าชื่อกลุ่มการค้านี้ยิ่งใหญ่เกินไปหรือไม่ ?

อุตสาหกรรมที่ดูแลอยู่ทั้งหมดยังมิมากพอให้ตั้งชื่อนี้มิใช่หรือ ?

ต่งชูหลานเอ่ยขึ้นมาว่า “หรือว่า…เปลี่ยนชื่อโรงงานกระป๋องเป็นบริษัทผลิตอาหารจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ดีหรือไม่เพคะ ? ”

สวี่หยุนชิงตบไปที่ขาอ่อนของตนฉาดใหญ่ “ดี…เอาชื่อที่ดูยิ่งใหญ่และเกรียงไกรเยี่ยงนี้แหละ ! ”

สตรีทั้งสิบนางหันไปมองสวี่หยุนชิงด้วยสีหน้าประหลาดใจ ยามนี้อารมณ์ของสวี่หยุนชิงเหมือนได้ย้อนกลับไปตอนนางยังเยาว์วัย… ในตอนนั้นนางคือสตรีที่มีความสามารถในจินหลิงและเป็นผู้มหัศจรรย์ในใต้หล้า !

“บัดนี้เรื่องออกทะเลกำลังเป็นที่นิยม แม้ว่าจะยังมิมีเรือของภาคเอกชน ทว่าข้าก็ได้ข่าวว่ามีบริษัทขนส่งทางเรืออยู่แล้วมิใช่หรือ ? พวกเขากำลังเร่งสร้างเรืออยู่… ว่าแต่พวกเรามีเงินในท้องพระคลังเท่าใดกัน ? ”

นี่ต้องเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่อีกเป็นแน่ !

เรือที่ใช้สำหรับออกทะเลจะต้องมิใช่เรือธรรมดาทั่วไป !

แม้จะยังมิได้เอ่ยถามเรื่องงบประมาณที่ใช้ในการสร้างเรือ แต่เพียงแค่เดาก็รู้แล้วว่ามันจะต้องมีมูลค่ามหาศาล

มิว่าต้องใช้เงินมหาศาลเพียงใดก็คงมิสามารถเทียบได้กับความสุขของแม่สามี ต่งชูหลานจึงยกยิ้มขึ้นแล้วเอ่ยว่า “ยังมีอีกราว 80 ล้านตำลึงเพคะ”

“พรุ่งนี้ข้าจะให้คนไปสืบว่าต้องใช้เงินจำนวนเท่าใดในการสร้างเรือบรรทุกสินค้าขนาดใหญ่ พวกเรามาค้าขายในเส้นทางการเดินเรือกันเถิด…ให้ใช้ชื่อว่าบริษัทขนส่งสินค้าทางเรือจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ! ”

ในช่วงเวลาที่สวี่หยุนชิงสนทนากับเหล่าลูกสะใภ้ที่ตำหนักฉืออันด้วยอารมณ์สดใสก็ได้ตั้งชื่อบริษัทต่าง ๆ ออกมามากมาย…

บริษัทผลิตและจำหน่ายสิ่งทอจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ของซือหม่าเช่อ

บริษัทเภสัชกรรมจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ของหนานกงตงเซวี๋ย

บริษัทเครื่องหอมจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ของเยี่ยนเสี่ยวโหลว

บริษัทติดตั้งสรรพาวุธจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ของซูซู

บริษัทผลิตอาหารจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ของจางเพ่ยเอ๋อร์

บริษัทองครักษ์จินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ของอู๋หลิงเอ๋อร์

บริษัทอสังหาริมทรัพย์จินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ของหยูเวิ่นหวิน

บริษัทขนส่งสินค้าทางเรือจินเฟิ่งต้าเซี่ยกรุ๊ปจำกัด (มหาชน) ของสวี่ซินเหยียน