นักบู๊พลังสายฟ้า นิยาย บท 3

“เพื่อนกันก็หักหลังกันตอนผลมีประโยชน์นี่แหละ！”

ก่อนที่จื่อเฉินจะสูญสิ้นสัญญาณชีพ ได้จำประโยคหนึ่งไว้

เจ้าช่านเตะจื่อเฉินเข้าไปในร่องลำธารในหุบเขา เลือดก็ไหลออกมาจากแผล สัญญาณชีพค่อยๆ หมดไป

ว่ากันว่าหลังจากคนตายไปแล้ว วิญญาณจะไม่สลายไปทันที แต่จะวนเวียนอยู่รอบๆ ร่างกายตนเอง ถ้ามีห่วงมาก วิญญาณก็อาจจะเปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์อีกแบบหนึ่ง

เช่นภูติ หรือผีร้าย！

“ตูบ！”

จื่อเฉินร่วงลงบนหิมะหนาๆ ในลำธารกลางหุบเขา เลือดในร่างกายนำพาความอบอุ่นสุดท้ายในร่างกายออกมาละลายหิมะรอบๆ ตัว ลอยหยดลงบนพื้นน้ำแข็ง

นี่คือหุบเขาน้ำแข็ง มีน้ำแข็งที่หนาแน่นไม่ละลายตลอดทั้งปี

ด้านล่างของตัวจื่อเฉิน มีก้อนน้ำแข็งกลมเล็กก้อนหนึ่ง ก้อนน้ำแข็งก็ไม่ได้มีดีอะไร รอบๆ ก็มีมากมาย

เลือดหยดลงบนก้อนน้ำแข็ง

ก้อนน้ำแข็งก็ถูกเคลือบด้วยสีแดงเลือด

เกิดสิ่งผิดปกติขึ้น

ก้อนน้ำแข็งเล็กๆ มีแสงสีเงินสว่างออกมา

“วิ๊ง！”

อยู่ดีๆ ก้อนน้ำแข็งก็ขยับ แล้วมีแสงสีเงินสาดออกมาสี่ทิศ เป็นเหมือนงูสีเงินเลื้อยออกมา จากนั้นก้อนน้ำแข็งก็เหมือนมีชีวิต มุดเข้าไปในหัวใจของจื่อเฉิน

ก้อนน้ำแข็งมุดเข้าไปในหัวใจ แล้วปล่อยพลังแสงสีเงินออกมา จากนั้นจื่อเฉินก็เริ่มเปล่งแสงออกมา

ในแสงสีเงินที่เหมือนน้ำนั้น แฝงไปด้วยพลังชีวิตอันเข้มข้น แล้วทำการฟื้นฟูจุดชีพจรที่เสียหายของจื่อเฉิน

ในขณะเดียวกัน แสงสีเงินก็แทรกซึมเข้าไปใน เลือดจุดชีพจร กระดูก ไขกระดูก

ทำการเปลี่ยนเส้นเอ็นล้างกระดูก

นี่มันเป็นโชคชะตาปาฏิหาริย์ที่ยิ่งใหญ่！

ทั้งตัวจื่อเฉินกลายเป็นสีเงิน ร่างกายแพร่ความร้อนออกมา แผ่นน้ำแข็งด้านล่างก็ละลายอย่างรวดเร็ว

“ตู้ม！”

จื่อเฉินร่วงลงไปในลำธารร่องเขา ด้านล่างเป็นสายน้ำ

......

ตอนที่กึ่งหลับกึ่งตื่น จื่อเฉินสัมผัสได้ถึงแรงดึงดูดบางอย่างเกิดขึ้น เหมือนจะดูดตนเองเข้าไปอีกโลกหนึ่ง โลกนั้นมันทั้งมืดมิดและหนาวเย็น

จื่อเฉินรู้สึกกลัวมาก นี่มันก็คือความกลัวที่ต้องเผชิญกับความตาย

หลังจากนั้นจื่อเฉินก็เห็นแสงสีเงินที่ไหลเหมือนน้ำ อบอุ่นมาก

แสงสีเงินพันรอบตัวเขาไว้ ทำให้ตัวเขาที่เหน็บหนาวจนตัวสั่น กลับมาสัมผัสถึงความอบอุ่นอีกครั้ง เหมือนได้อยู่ในอ้อมกอดของแม่ สบายตัวมาก

จื่อเฉินก็อยากจะหายใจออกมา.......

…

“โอ้ย.....ร้อนมาก.......！”