องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 149

หยุนหลิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าค่อนข้างเคร่งขรึมว่า “กำยานนี้พบในเรือสำราญ เป้าหมายคือข้าหรือว่าท่านอ๋อง?”

เมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้ เซียวปี้เฉิงก็คิดถึงเงาร่างฉู่หยุนหานที่ลับๆล่อๆขึ้นมาทันที

แต่ไม่ช้าก็แอบส่ายหัวอยู่ในใจ ไม่เชื่อในความคาดเดาของตนเอง

หยุนหลิงขมวดคิ้วพร้อมถามต่อว่า “อู่อานกง ยาชักนำที่ท่านพูดถึงคืออะไร หากเป้าหมายคือพวกเรา ทำไมข้ากับทานอ๋องจึงไม่เป็นไร?”

อู่อานกงส่ายหัวเบาๆ ความเศร้าโศกค่อย ๆ ปรากฏบนใบหน้าที่ชราและเหี่ยวย่น

“ข้าก็ไม่รู้ว่ายาชักนำนั่นคืออะไร ข้ารู้เพียงว่า ยาชักนำนั่นอย่างน้อยก็ต้องเข้าสู่ร่างกายก่อนล่วงหน้าสองปี กำยานดับวิญญาณถึงจะสัมฤทธิผล ตอนนั้น....ภรรยากับลูกของข้าก็ตายเพราะพิษนี้”

นัยน์ตาอู่อานกงหรี่ลงอย่างกะทันหัน พร้อมค่อยๆ เล่าเรื่องอดีตเมื่อหลายปีที่ผ่านมา

ตอนนั้นเขาช่วยไท่ซ่างหวงเฝ้าปกป้องต้าโจว คนทูเจวี๋ยจึงเห็นเป็นศัตรู

สกุลยู่ฉือรู้ว่าข้ามีฉายาเป็นหมอปีศาจ จึงมักใช้เล่ห์เพทุบายใช้พิษร้ายต่อสู้กับเขา อู่อานกงแทบจะชนะทุกครั้ง มีเพียงครั้งเดียวที่พ่ายแพ้ให้กับกำยานดับวิญญาณ

“สกุลยู่ฉือนำยาชักนำกำยานดับวิญญาณเข้าสู่ร่างกายภรรยาของข้า แล้วก็จุดกำยานก่อนที่นางจะคลอดลูกหลายวัน ทำให้นางนอนหลับไม่ตื่นตอนที่คลอดลูก จากนั้นก็ขาดหายใจตาย”

ตอนนั้นลูกของฮูหยินอู่อานกงยังไม่ได้ลืมตาดูโลก เขาอดกลั้นความเจ็บปวด ใช้มีดผ่าท้องเพื่อช่วยเหลือลูก แต่เสียดายที่ยังคงช้าไปหนึ่งก้าว

เมื่อลูกคลอดออกมาแล้วก็ตัวเขียวม่วงไปทั้งตัว เพราะขาดอากาศหายใจจนตาย นอกจากนี้ยังมีจุดพิษสีม่วงเป็นหย่อมๆขนาดใหญ่ทั่วร่างกาย ดูแล้วน่าหวาดกลัวอย่างมาก

หยุนหลิงได้ยินแบบนี้ ลักษณะท่าทีเปลี่ยนไป พร้อมพูดขึ้นว่า “ท่านบอกว่า....ตอนนั้นตอนที่เอาลูกออกมา มีจุดพิษสีม่วงทั่วร่างกาย?”

“ใช่ นั่นมาจากยาชักนำพิษกำยานดับวิญญาณ”

แต่ไม่รู้ว่าผิดพลาดตรงไหน หรือเพราะปริมาณพิษไม่เพียงพอ ทำให้ฉู่หยุนหลิงกับฮูหยินหลินไม่ตาย แต่ฉู่หยุนหลิงกลับมีด่างพิษ

“ข้ารู้แต่แรกแล้วว่ามีคนลอบทำร้ายข้าอยู่เบื้องหลัง ด่างพิษนี้ข้าถอนพิษแต่แรกแล้ว เพียงแต่ไม่อยากให้แหวกหญ้าให้งูตื่น จึงยังคงทิ้งร่องรอยไว้เหมือนเดิมมาตลอดเท่านั้นเอง”

อู่อานกงฟังแล้ว ก็ตกตะลึงอยู่เนิ่นนานกว่าจะได้สติกลับมา พร้อมพูดขึ้นว่า “ด่างพิษบนใบหน้าของเจ้ามีมาตั้งแต่เกิด นั่นก็เท่ากับว่า ไส้ศึกของทูเจวี๋ยแฝงอยู่ในเมืองหลวงมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว”

ได้ยินแบบนี้ เซียวปี้เฉิงเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้ ร่างกายแข็งทื่อทันที

พิษบนร่างกายหยุนหลิง มีความเป็นไปได้อย่างมากว่าเป็นฝีมือของเหลียนฮูหยิน

ผู้ชายจวนเหวินกั๋วกง มีกฎที่บรรพบุรุษตั้งไว้ว่าห้ามมีอนุภรรยา ตอนนั้นมีนางเพียงคนเดียวที่เป็นอนุภรรยา มีเหตุผลที่จะคิดลงมือทำร้ายเฉินซื่อ