องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 43

นางเล่นไม้เท้าของไท่ซ่างหวงในมือ ฟังบทสนทนาของทั้งสองอย่างน่าสนใจ

ตงชิงที่อยู่ด้านหลังได้ยินแล้ว ก็โกรธจนกลอกตามองบน สีหน้าไม่พอใจอย่างมาก

นึกถึงพระชายาที่รักตวนอ๋องมากตงชิงก็อดไม่ได้มองไปยังหยุนหลิง กลัวว่านางจะเสียใจ

ยังดีที่หยุนหลิงเหมือนจะไม่รู้สึกอะไรตงชิงจึงโล่งอก

“ขอเสด็จพี่ระวังคำพูดด้วย หยุนหลิงเป็นพระชายาของข้า”

เซียวปี้เฉิงกระตุกยิ้ม มีความสับสนและประชด

“ตอนนี้นางท้องอยู่ และยังยุ่งกับงานในเรือน ดูแลข้า เสด็จปู่กับพวกผู้ชาย ถ้าข้าลงโทษนางแค่เพราะทะเลาะกับคนอื่นเล็กๆน้อยๆ นางคงจะรู้สึกเสียใจแย่”

หยุนหลิงหวั่นไหวตงชิงก็ซาบซึ้งจนแทบจะร้องไห้ออกมา

นางเข้าใจท่านอ๋องผิดไป คิดว่าเซียวปี้เฉิงตาบอดใจก็บอดด้วย ไม่คิดว่าเขาจะมีความคิดที่กระจ่างชัดเจนขนาดนี้!

ตวนอ๋องมองเขาด้วยสายตาตกตะลึง สายตาเหมือนตกใจและโกรธ ไม่เข้าใจความคิดของเซียวปี้เฉิงเลย

“เจ้าสาม เจ้ารู้หรือไม่ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่ ตั้งเล็กจนโต คนที่ปกป้องหยุนหานมากที่สุดคือเจ้า เจ้ายังเคยสาบานว่าจะปกป้องนางไปตลอดชีวิต!”

ตงชิงโกรธจนแอบกัดฟันกรอด

เสียแรงที่ก่อนหน้านั้นนางยังแอบหลงรักตวนอ๋องอยู่บ้าง รู้สึกว่าอีกฝ่ายสุภาพอ่อนโยนเข้าหาง่าย ไม่เหมือนจิ้งอ๋องที่หน้าโหดเย็นชา

ไม่คิดว่าจะเป็นคนที่ตาบอดใจดำ!

“ข้ารู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไร หรือทำอะไร”

แตกต่างก็อาการกระตือรือร้นของตวนอ๋อง สีหน้าของเซียวปี้เฉิงนิ่งเฉยอยู่ตลอดเวลา แต่พอได้ยินคำพูดแบบนี้แล้ว สีหน้าก็เริ่มเย็นชาขึ้นมาทันที

“ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องของเมื่อวาน ข้าอนุญาตหยุนหลิงไปนานแล้ว คนทั่วไปไม่มีรับสั่งห้ามเข้าจวน”

ตวนอ๋องโกรธจนควันออกหู อดไม่ได้ตะคอกด่าเสียงดังว่า

“ได้……ได้! ข้าเข้าใจแล้ว เจ้ามีความหวังให้ฉู่หยุนหลิงรักษาตาของเจ้าใช่ไหม เจ้าถึงได้ตามใจนางขนาดนี้ ถึงขนาดยอมทรยศมิตรภาพกับหยุนหานอีก! ข้ารู้สึกเสียใจแทนนางจริงๆ!”

ได้ยินดังนั้น สีหน้าของเซียวปี้เฉิงก็มืดมนลงทันที กำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูด

“ทุกคนต่างก็รู้ว่าท่านตวนอ๋องจิตใจกว้างเสมือนหุบเขาและมหาสมุทร ตอนนี้เห็นแล้วคงจะเป็นจริงอย่างที่ว่า ช่างแปลกใจยิ่งนัก”

น้ำเสียงที่พูดขึ้นด้วยเสียงหัวเราะดังขึ้น ตวนอ๋องรีบหันไปมอง ก็เห็นหยุนหลิงถือไม้เท้ายืนอยู่นอกประตู

เมื่อวานตวนอ๋องเคยลองฝีปากที่สุดยอดของหยุนหลิงแล้ว ได้ยินคำพูดนี้แล้วก็รู้เลยว่านางไม่ได้ชมเขาอยู่

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”

คงเป็นเพราะก่อนหน้านั้นเคยเสียเปรียบ ตอนที่เผชิญหน้ากับหยุนหลิง เห็นได้ชัดว่าตวนอ๋องดูหมดความมั่นใจไปเยอะ

“ข้าบอกว่าท่านตวนอ๋องจิตใจกว้างจังเลยนะ ทั้งที่รักน้องสาวนอกสมรสของข้ามาก ยังจะแสร้งมาพูดต่อหน้าท่านอ๋องของข้าโดยหน้าไม่เปลี่ยนว่าพวกเขาสองคนเคยเป็นคู่สร้างคู่สมและรักกันมากมาก่อน”

ตวนอ๋องหน้าแดงก่ำ แต่กลับไม่ได้ตอบโต้เรื่องที่เขาชอบฉู่หยุนหาน

หยุนหลิงหัวเราะแล้วมองเขา “ความเมตตาของท่าน ผู้คนเห็นแล้วคงพากันถอนหายใจ มีเพียงท่านที่ใช้ให้สามีข้าไปปกป้องหญิงอื่น ดูไม่มีเหตุผลเกินไปไหม?”

พูดตามตรง หยุนหลิงไม่เข้าใจความคิดของตวนอ๋องจริงๆ

ผู้ชายปกติทั่วไปเห็นผู้หญิงที่ตัวเองแอบชอบเลิกกับคู่รักแล้ว น่าจะดีใจมากไม่ใช่เหรอ จากนั้นก็รีบตามจีบจนติด

เห็นได้ชัดว่า ตวนอ๋องรู้ว่าตัวเองผิด สีหน้าจึงดูกระอักกระอ่วนและอึดอัด

คำพูดเมื่อกี้เขาแค่อยากจะพูดกับเซียวปี้เฉิงสองคน แต่ไม่คิดว่าหยุนหลิงจะมาได้ยินเข้า

“ข้า……”