เขาปกปิดความแปลกประหลาดของเขาไว้โดยไม่รู้ตัว พร้อมพูดขึ้นว่า “งั้นเรื่องนี้ขอขอบคุณ เดี๋ยวข้าสั่งให้เฉียวเย่เอาผงยาพิษกับยาถอนพิษในคลังไปให้เจ้า”
ตอนนี้หัวสมองหยุนหลิงเต็มไปด้วยขี้ผึ้งโสมหิมะ ไม่ได้สังเกตเห็นความไม่เป็นธรรมชาติของเซียวปี้เฉิง เมื่อคุยเรื่องนี้เสร็จแล้ว ก็เดินตรงกลับไปยังเรือนหลั่นชิง
รอหลังจากหยุนหลิงกลับไปแล้ว สีหน้าเซียวปี้เฉิงขรึมลงเล็กน้อย แล้วก็เรียกเฉียวเย่มา
“เรื่องชิวซวงทำไมถึงรู้กันไปทั่วทั้งจวน เจ้าไปสืบมา”
ลู่ชีที่อยู่ด้านข้างพูดขึ้นมาอย่างเหน็บแนมว่า “ทำไมท่านอ๋องไม่ใช้ให้ข้าไปทำ เมื่อก่อนไม่ว่าเรื่องอะไรล้วนสั่งให้ข้าไปทำ”
เซียวปี้เฉิงพูดขึ้นมาอย่างน้อยว่า “เจ้ายังมีหน้ามาพูด ล้วนเป็นเพราะเจ้าก่อเรื่องขึ้นมา อยู่กับข้ามาตั้งนานหลายรู้จักแต่กินหัวสมองไม่พัฒนา”
เดิมลู่ชีก็เป็นทหารผู้น้อยคนหนึ่งในกองทหาร ตอนนั้นเพราะสามารถรู้เห็นถึงการปลอมตัวของไส้ศึก สามารถรักษาความลับสำคัญของกองทหารไว้ได้ จึงมีความดีความชอบ
เซียวปี้เฉิงเห็นเขาเฉลียวฉลาด จึงเอามาทำงานข้างกาย ต่อมาก็พามายังจวนจิ้งอ๋อง
คิดไม่ถึงว่าภายนอกลู่ชีดูเฉลียวฉลาด ความจริงแล้วนั้นโง่มาก
“ครั้งหน้ายังทำเรื่องแบบนี้อีก ข้าจะส่งเจ้าไปยังวิทยาลัยไป๋ลู่ ไปเรียนรู้เพิ่ม”
ตอนนี้เขาสงสัยอย่างมาก ตอนนั้นที่ลู่ชีรู้ทันการปลอมตัวของไส้ศึกนั้นเป็นเรื่องบังเอิญ
ได้ยินแบบนี้ สีหน้าลู่ชีเปลี่ยนไปทันที พร้อมพูดพึมพำขึ้นว่า “แบบนั้นลงโทษให้ข้าล้างส้วมยังจะดีกว่า”
เฉียวเย่เป็นคนรอบคอบละเอียดอ่อน ไม่นานก็สืบรู้เรื่องที่มาที่ไปทั้งหมดแล้ว
“ท่านอ๋อง เรื่องที่ท่านจะมีสนมเพิ่มไม่ใช่ชิวซวงพูดขึ้นมาเอง แต่คืนนั้นมีสาวใช้คนอื่นเห็นชิวซวงถูกท่านเรียกไปช่วยอาบน้ำ จึงเป็นที่ร่ำลือกัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ