องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 52

ร้านค้าสองร้านนั้นหวงกุ้ยเฟยยกให้กับเขาเหมือนอย่างขยะ ร้านตั้งอยู่ห่างไกลไม่พอ ยังไม่มีกำไร ขาดทุนมาตลอด

ที่ผ่านมาเซียวปี้เฉิงมัวแต่ยุ่งเรื่องการศึก ไม่มีเวลาดูแลจัดการเรื่องพวกนี้ พ่อของชิวซวงตั้งใจดูแลจัดการร้านอย่างจริงจัง ถึงจะมีกำไรไม่มาก แต่ก็ไม่ขาดทุนแล้ว

ท่าทีเซียวปี้เฉิงหวั่นไหว แล้วก็ได้สติกลับมา

หลายปีมานี้เขาอยู่ในค่ายทหารมาตลอด มีเวลาอยู่กับบ่าวใช้ในจวนไม่มาก ไม่เหมือนอย่างกับลู่ชีที่ผ่านศึกการต่อสู้มาด้วยกัน ไม่มีความรู้สึกที่ลึกซึ้งต่อกัน

แต่สำหรับพวกบ่าวใช้ในจวนจิ้งอ๋อง พวกเขาอยู่ที่นี่มาตั้งแต่ก่อตั้งจวน ตอนนี้ก็เจ็ดแปดปีแล้ว

เรื่องชิวซวง ถึงเขาจะไม่ชอบ แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบร้ายแรง หากเขาลงโทษโดยการส่งนางไปเรือนนอกทำสวน สภาพจิตใจของทุกคนก็จะแตกสลาย

เซียวปี้เฉิงกระตุกคิ้ว พร้อมพูดขึ้นด้วยเสียงขรึมว่า “หยุนหลิงพูดถูก ข้ามองข้ามไปแล้ว”

เฉินหมัวมัวยิ้มแย้ม พร้อมพูดขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า “นอกจากนี้พระชายายังพูดว่า เรื่องเกี่ยวกับที่ท่านจะรับชิวซวงมาเป็นสนม นับจากวันแรกที่เข้ามาในจวนนางก็ได้ยินบ่อยแล้ว ทำไมถึงกลายเป็นเช่นนี้ ท่านลองทบทวนตัวเองดูด้วยไหม”

เซียวปี้เฉิงพูดไม่ออก เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินว่าบ่าวใช้กระทำผิด คนเป็นนายกลับต้องมาพิจารณาตนเอง

“นางบอกวิธีแก้ปัญหาไหม?”

เฉินหมัวมัวพยักหัวยิ้มหัวเราะ พร้อมกระซิบพูด เซียวปี้เฉิงฟังเสร็จ แล้วก็ครุ่นคิด

ไม่นาน ชิวซวงกับพ่อแม่ก็ถูกเรียกมายังเรือนซู่สือ

เซียวปี้เฉิงกวาดสายตามองดูใบหน้าสามคนนี้ที่ทั้งคุ้นเคยทั้งแปลกหน้า สักพักค่อยคิดขึ้นมาได้ว่าพวกเขาล้วนทำงานอะไรบ้าง

ท่าทีพวกเขาหวาดหวั่น เพิ่งถูกเรียกมาก็รีบคุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่ทันที่เซียวปี้เฉิงจะพูดอะไรก็เริ่มร้องไห้ออกไป

“ท่านอ๋องโปรดอภัย ขอให้ท่านเห็นแก่ที่เราสองสามีภรรยาทำงานอยู่ในจวนอย่างตั้งใจมานานหลายปี ให้อภัยชิวซวงด้วยเถอะ”

“ใช่ท่านอ๋อง ชิวซวงสำนึกผิดแล้ว นางปรนนิบัติรับใช้อยู่ข้างกายท่านมาหลายปี ขอให้ท่านลงโทษสถานเบาเถอะ อย่าส่งนางไปทำสวนเลย”

ที่นั่นห่างไกล บริเวณใกล้ๆมีมด หนอน งูพิษปรากฏบ่อยๆ และยังมีงานสวนให้ทำอย่างไม่มีวันหมด