องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 56

หยุนหลิงเห็นท่าทีนิ่งอึ้งของเขา ถึงจะดูไม่ได้สติมาทั้งหมด แต่ก็ไม่ทำอะไรไปเรื่อยแล้ว อดไม่ได้ที่จะกลอกตามองบนใส่เขา

เมื่อมองลงไป เห็นจุดสีแดงอ่อนๆ บนแขนเสื้อสีขาวของตนเอง หยุนหลิงก็รู้แล้วว่าปานปลอมบนใบหน้าของตนถูกน้ำล้างออกแล้ว

“ท่านอ๋อง ข้าเอาน้ำร้อนสำหรับอาบน้ำมาแล้ว”

ด้านนอกประตู มีเสียงลู่ชีดังขึ้น พร้อมจะผลักประตูเข้ามา

“ออกไป”

“ออกไป”

เสียงขบฟันทั้งสองคนดังประสานกัน ลู่ชีตกใจจนเท้าสะดุด น้ำในถังเกือบหก

หยุนหลิงยกแขนเสื้อปิดหน้าโดยไม่รู้ตัว โชคดีที่เซียวปี้เฉิงตาบอด ไม่อย่างนั้นปานปลอมจะถูกเปิดเผยแล้ว

“พระ พระชายา? ทำไมท่านก็อยู่ในถังด้วย”

เห็นมีเงาสองคนอยู่หลังในม่าน ลู่ชีตกตะลึงตาค้าง ถอยหลังไปอย่างหวาดหวั่น

“ทำไมถึงลงเล่นอาบน้ำคู่กันขึ้นมาเสียล่ะ....ไม่เห็นบอกล่วงหน้า....” เขาบ่นพึมพำเสียงเบา แล้วยกถังน้ำที่ค่อนข้างหนักวางให้ในลาน

ได้ยินแบบนี้ สีหน้าหยุนหลิงกับเซียวปี้เฉิงมืดลง เข้าใจกันโดยนัยอย่างหาได้ยาก

ไม่ช้าก็เร็ว จะรีบเย็บปากเด็กคนนี้ซะ

“เว้ย เจ้ามีสติบ้างแล้วหรือยัง?”

หยุนหลิงปีนออกมาจากในถังก่อน ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีที่ไหนแห้ง

“ดีขึ้นบ้างแล้ว”

เมื่อกี้หยุนหลิงฟาดตบไปหลายที บวกกับน้ำเย็นในถัง ยังตกใจกับใบหน้าที่แท้จริงของนาง ตอนนี้เขามีสติขึ้นมาไม่น้อยแล้ว