สองวันนี้ จู่ๆฝูกงกงก็มายังจวนจิ้งอ๋อง
เขามองดูหยุนหลิงกับเซียวปี้เฉิง พร้อมยิ้มหัวเราะพูดขึ้นว่า “ที่ข้ามาวันนี้ เพราะมีธุระสามเรื่อง”
อย่างแรกคือเพื่อไท่ซ่างหวง
ไท่ซ่างหวงออกจากวังมาหนึ่งเดือนแล้ว เจาเหรินตี้กับไทเฮาคิดถึง
เจาเหรินตี้เข้าใจ ลูกคนที่สามมีทรัพย์สินไม่มาก ถึงหยุนหลิงจะร่ำรวย แต่จะให้ลูกสะใภ้ใช้จ่ายเลี้ยงดูพ่อตนเอง ยังไงก็ดูไม่ดี
จึงสั่งให้ฝูกงกงมาเยี่ยมไท่ซ่างหวง นำผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพและผ้าใหม่สำหรับผู้สูงอายุมาจากวังมากมาย หนึ่งในนั้นยังมีของฝากหยุนหลิงสองสามีภรรยาด้วย
ฝูกงกงพูดขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า “ฮ่องเต้กับไทเฮารู้ว่าอาการป่วยของไท่ซ่างหวงดีขึ้นมากแล้วก็ดีใจ หากพระชายามีเวลา ก็พาไท่ซ่างหวงเข้าวังบ้าง”
ตอนนี้ไท่ซ่างหวงติดหยุนหลิงมาก อยากให้เขากลับวัง ต้องอาศัยหยุนหลิง
หยุนหลิงพยักหัวตอบรับ พร้อมพูดขึ้นว่า “อีกสองวันข้าจะพาไท่ซ่างหวงกลับวังไปเยี่ยมเสด็จพ่อกับไทเฮา”
จากนั้น ฝูกงกงก็แอบบอกข่าวอย่างหนึ่งให้พวกเขารู้
เซียวปี้เฉิงพูดขึ้นมาอย่างตื่นเต้นว่า “เสด็จพ่อพระราชทานงานแต่งงานให้พี่ชายใหญ่ กำหนดแล้วหรือยังว่าเป็นหญิงสาวสกุลไหน?”
“เรียนท่านอ๋อง เป็นลูกสาวจวนเจิ้นกั๋วกง แม่นางหรงฉาน”
หยุนหลิงฟังแล้วก็รู้สึกค่อนข้างคุ้นหู ดูเหมือนก่อนหน้านี้ตงชิงเพิ่งเล่าเรื่องจวนเจิ้นกั๋วกงให้นางฟัง
หรงซื่อจื่อในร่ำลือกันว่ารูปงามยิ่งกว่าฉู่หยุนหาน คิดว่าน้องสาวของเขาก็คงไม่เลว
“พี่ชายใหญ่ยอมรับไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ