องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 65

คนเป็นลูกยังไงก็กลัวพ่อ แน่นอนว่าเซียวปี้เฉิงก็รู้จุดอ่อนของเจาเหรินตี้ หากไท่ซ่างหวงห้ามไว้ ต่อให้เจาเหรินตี้อยากได้เศษดาวตกคืนก็จนใจ

เซียวปี้เฉิงคิดแผนขึ้นมา หยุนหลิงก็นำเศษดาวตกไปหาไท่ซ่างหวง

เมื่อฝูกงกงมาหาอีก ก็ถูกไท่ซ่างหวงกีดขวางอยู่ด้านนอกเรือนหลั่นชิงอย่างดุดัน

“อยากกบฏหรือ แม้แต่สิ่งของของหลิงเอ๋อก็กล้าแย่ง กลับไปบอกนายของเจ้า หากกล้าคิดแย่งสิ่งของล้ำค่าของหลิงเอ๋อ ข้าจะเขกหัวเขาให้หนัก”

สีหน้าฝูกงกงแทบย่นเป็นเหมือนอย่างมะระขม เขารู้ว่าไม่มีใครขัดใจไท่ซ่างหวงได้ มีเพียงหยุนหลิงที่มีวิธีเอาใจ

แต่ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าหยุนหลิงหลบไปไหนแล้ว ทั่วทั้งเรือนหลั่นชิงได้ยินเพียงเสียงไท่ซ่างหวงที่ก่นด่าอย่างเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง

ฝูกงกงเข้าใจ พระชายาจิ้งไม่อยากคืนของให้เขา หลังจากชะงักงันอยู่ที่ประตูลานอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ถูกไท่ซ่างหวงเอาไม้ไล่ตีกลับไป

“เฮ้อ แบบนี้ข้าน้อยจะไปทูลฮ่องเต้ยังไง.....”

ฝูกงกงหน้านิ่วคิ้วขมวด หยุนหลิงกลับแอบยิ้มแย้มอย่างมีความสุข คืนนั้นตอนที่ไปฝังเข็มให้กับเซียวปี้เฉิงที่เรือนซู่สือ ยังเอาของหวานหลายจานกับเหล้ามาด้วย

“เห็นแก่ที่เจ้าช่วยข้าเอาหินกลับคืนมา ยังช่วยข้าปกปิดออกความคิดเห็น นี่เป็นการตอบแทนเจ้า”

เซียวปี้เฉิงแอบขำในใจ พร้อมพูดขึ้นว่า “เหล้านี้แรง เจ้าตั้งครรภ์ ดื่มน้อยหน่อย”

“วางใจ ร่างกายของข้า ข้าจะไม่รู้ดีที่สุดหรือ?”

หยุนหลิงโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ พริบตาเดียวเหล้าก็ลงท้องไปหลายจอกแล้ว ยังหวังดีเทให้เซียวปี้เฉิงหนึ่งจอก

“รสชาติเหล้าของพวกเจ้าที่นี่ไม่ค่อยดีเลย”

“อือ?” เซียวปี้เฉิงขมวดคิ้ว พร้อมถามขึ้นมาอย่างสนใจว่า “เจ้าเคยดื่มเหล้าที่ดีกว่านี้หรือ?”

เขาไม่ใส่ใจอาหารการกิน แต่รักการดื่มเหล้ามาก ดินแดนในหลายประเทศนี้ เหล้าต้าโจวเป็นที่ยอมรับว่าดีที่สุด

หยุนหลิงดื่มไปหลายจอกจนรู้สึกมืน ใบหน้าก็เริ่มแดงระเรื่อ ดวงตาทั้งคู่กลับเป็นประกายสว่างไสวดุจดั่งดวงดาว