เขารีบเสนอตัวทันที
“ท่านอ๋อง กระหม่อมจะรีบไปยังเมืองเสิ่น เพื่อโน้มน้าวให้พวกประชาชนใจเย็นลงพ่ะย่ะค่ะ”
“เอ๋? ใต้เท้าจาง ข้ากลัวว่าจะเกิดอันตรายกับเจ้าที่นั่น”
ฉินเหยียนเหลือบมองเขา บางทีจางจื้อสยงอาจจะตราหน้าว่าเขาเป็นพวกคนทรยศ เมื่อถึงเวลานั้นหากประชาชนโกรธขึ้นมา จะเกิดเรื่องร้ายแรงกับเขาได้
“กระหม่อมเคยให้คนทำนายดวงชะตาให้ เขาบอกว่ากระดูกข้านั้นแข็งแรงเกินไป ข้าเองก็เป็นคนที่กระดูกแข็งจริงๆ ยิ่งน่ากลัว ยิ่งอันตราย ยิ่งรู้แต่ไม่ทำอะไรเลย ข้ายิ่งตีหัวตัวเองมากขึ้น...”
“ฮ่าๆ...”
ฉินเหยียนได้ยินเช่นนั้นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
เมื่อจางฝูเห็นดังนั้น เขาก็ยิ่งสับสนและไม่เข้าใจว่าทำไมฉินเหยียนถึงหัวเราะ
ฉินเหยียนหยุดหัวเราะเขายิ้มและพูดว่า
“เอาล่ะ เป็นคนกระดูกแข็งก็ดีแล้ว หลังจากนี้ข้าจะได้ไม่ต้องกังวล ในเมื่อข้ามอบเยี่ยนเป่ยให้เจ้าเป็นคนดูแลแล้ว เซี่ยชิง ส่งองครักษ์ส่วนตัวของข้าปกป้องใต้เท้าจางตลอดการเดินทางไปยังเมืองเสิ่น! ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นไร ข้าจะปกป้องความปลอดภัยของใต้เท้าจางเอง!”
“พ่ะย่ะค่ะ!”
เซี่ยชิงรับคำสั่งทันที นางเดินถอยกลับไปและเรียกคนมากลุ่มหนึ่ง
“ขอบพระทัยที่อ๋องเหยียนทรงไว้วางใจ กระหม่อมจะทำให้สมกับที่ท่านวางใจในตัวข้า!”
เมื่อเห็นดังนั้น ตาของจางฝูแดงเล็กน้อย ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกที่อัดแน่น
“ไปเถิด ข้าจะรอข่าวดีจากเจ้า” ฉินเหยียนโบกมือ
...
ในเมืองเสิ่นมีประชากรไม่มาก ทำให้ไม่สามารถหยุดกองทัพอาณาจักรฉินได้ พูดตามตรงก็คือมีประชาชนอยู่แค่สองสามร้อยคนเท่านั้น
แม้ว่าคนงานเหมืองและกลุ่มรักษาความปลอดภัยของตระกูลจางจะรีบเดินทางมายังเมืองนี้ เมื่อรวมจำนวนคนเข้าด้วยกันแล้ว พวกเขามีคนเพิ่มมาประมาณพันคน แต่คำถามก็คือ คนจำนวนน้อยเช่นนี้จะหยุดยั้งกองทัพอาณาจักรฉินได้นับหมื่นคนได้อย่างไร?
เหตุผลที่หลิวชางเย่อหยิ่งขนาดนี้ เป็นเพราะเขาคิดว่าคนอาณาจักรฉินไม่กล้าโจมตีเมือง
พวกเขามีเพียงหนึ่งพันคน แต่พวกเขาไม่ใช่ทหาร พวกเขาเป็นแค่ประชาชนคนธรรมดาเท่านั้น
หากชาวอาณาจักรฉินที่อยู่ในเยี่ยนเป่ย สังหารหมู่ชาวเยี่ยนเป่ยขึ้นมา วันนั้นโลกจะไม่สั่นคลดนขึ้นมาหรือ?
ทุกคนคิดว่าชาวอาณาจักรฉินไม่กล้าทำเช่นนี้ อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึงนั่นคือชาวอาณาจักรฉินกล้าลงมือทำ อีกทั้งยังมีความเด็ดขาดมากอีกด้วย
กองทหารอาณาจักรฉินหลั่งไหลเข้าสู่เมืองเสิ่นจากทุกทิศทุกทาง หลิวชางได้รับการคุ้มครองจากตระกูลจางอย่างใกล้ชิดเพื่อหลบหนีเอาชีวิตรอด
สำหรับกองทัพอาณาจักรฉิน นี่เป็นแค่คนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น พวกเขาโจมตีเมืองเสิ่นได้อย่างง่ายดาย
ฉินอวี่ขี่ม้าและมุ่งหน้าเข้ายังเมืองเสิ่น
เมืองเสิ่นที่ตกอยู่ในความโกลาหล สมาชิกตระกูลจางหลบหนี แต่ก็ยังไม่วายแพร่ข่าวลือไปด้วย ทำให้ประชาชนเมืองเสิ่นตกอยู่ในความตื่นกลัว
“พวกอาณาจักรฉินจะสังหารทุกคนในเมือง รีบหนีไป!”
“จบสิ้นแล้ว พวกอาณาจักรฉินจะสังหารคนทั้งเมืองจริงๆ!”
“คนแก่ ผู้หญิงและเด็ก หนีไปก่อน พวกเราหาทางขัดขวางพวกมันไว้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...